“نیاز جوامع گسترش یافته است، و آن بیسوادی کلمات و زبان تکنولوژی است. برای مثال، ما بیش از پیش باید برای امور بانکی و خریدن بلیط قطار و دیگر اقلام، از ماشینهای خودکار استفاده کنیم. بنابراین باید خواندن و نوشتن را به نواحی جدیدی بسط دهیم.”
یکی از شهروندان شهر لیژ در بلژیک، نقاشی است که تا قبل از تصادفی که او را از ادامه تخصصش باز داشت، با اندک سوادش امورش را می گذراند. با رویارویی با مسئله کم سوادی، تصمیم گرفت به انجمن سواد آموزی مراجعه کند. او به یورونیوز گفت:
“[برای پنهان کردن بیسوادیم] تظاهر می کردم. می گفتم عینکم را نیاورده ام، کاغذم یادم رفته، یا حتی دستم را باند پیچی می کردم. حالا حس می کنم دوباره مثل پروانه متولد شده ام. مثل بقیه شده ام.”
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
افزودن دیدگاه جدید