بیانیه احمد شهید در اسلو
ناشناس
بیانیه احمد شهید در اسلو درباره وضعیت حقوق بشر در ایران.ضعیت وخیم اقلیت‌های گوناگون در ایران
آقای شهید اظهار داشت: «من نسبت به نوع رفتار با اقلیت‌های گوناگون در این کشور، که آماج اصلی سیاست‌های سرکوبگرانه حکومت ایران هستند، ابراز نگرانی می‌کنم. این فقط اقلیت‌های دینی که به‌رسمیت شناخته نمی‌شوند، مانند بهائیان و یارسان [اهل حق] نیستند، بلکه گروه‌های به‌رسیمت شناخته‌شده‌ای مانند جماعت‌های دینی مسیحیان و جماعت‌های معینی از مسلمانان سنی نیز هدف فشارهای فزاینده قرار دارند. من همچنین به‌شدت نگران اقلیت‌های قومی، ازجمله بلوچ‌ها، کردها، عرب‌های اهوازی، ترکمن‌ها و مردم آذربایجانی هستم که محرومیت‌آنها، در کنار سرکوب‌های سیاسی، با فشارهای زبانی و فرهنگی نیز توأم است
بیانیه احمد شهید در اسلو درباره وضعیت حقوق بشر در ایران
هسا نیوز: احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل پس از یک سفر ۱۲ روزه به آلمان، سوئد و نروژ و گفت‌وگو با شاهدان عینی و فعالان حقوق بشر، طی بیانیه‌ای در اسلو به جنبه‌‌های گوناگون نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد.
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور وضعیت حقوق بشر در ایران در یک کنفرانس مطبوعاتی در اسلو، پایتخت نروژبا قرائت بیانیه‌ای نظر خود را درباره وضعیت حقوق بشر در ایران ابراز کرد.
احمد شهید در آغاز بیانیهی خود از دولت‌های آلمان، سوئد و نروژ قدردانی کرد و گفت که این سه کشور با تقاضای او برای اجرای “مأموریت فاکت‌‌یابی” در کشورهایشان بدون قیدوشرط موافقت کرده بودند. وی گفت که این مأموریت بسیار موفقیت‌آمیز بود و او توانسته است مجموعه‌ی ارزشمندی از اطلاعات را طی مأموریت خود در برلین، استکهلم و اسلو گردآوری کند.
به گزارش شبکه سی ان ان، احمد شهید در کنفرانس مطبوعاتی خود در ۲۲ نوامبر (۲ آذر) در اسلو گفت: «در طول ۱۲ روز گذشته من با ده‌ها فرد ایرانی‌تبار، فعال حقوق بشر، مقامات دولتی و کارشناسان آکادمیک ملاقات و گفت‌وگو کردم.»
وی از تمام کسانی که اطلاعات خود را، به‌ویژه کسانی که به‌عنوان شاهد عینی دست‌اول، مشاهدات خود را در رابطه با وضعیت حقوق بشر در ایران در اختیار او گذاردند، تشکر کرد.
آقای شهید تأکید کرد که وی برای سنجش میزان اعتبار و باورمندی اظهارات شواهد، معیارهای سختگیرانه‌ای در نظر گرفته است. بر پایه‌ی این سنجه‌ها، وی در این سفر به شهادت‌های قابل باوری دست یافته است که تصویری بسیار نگران‌کننده از وضعیت حقوق بشر در ایران را بازتاب می‌دهند.
افزایش نگران‌کننده‌ی شمار اعدام‌ها
احمد شهید گفت که شمار اعدام‌ها در ایران به مرز هشدارآمیزی رسیده است که طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته سرعت‌گرفته‌اند. «بر اساس گزارش‌های موثق، چنان‌که خود دولت ایران نیز موردهای بسیاری را تأیید کرده، شمار اعدام‌ها در دو هفته‌ی گذشته دست‌کم ۳۲ مورد ولی احتمال می‌رود که ۸۱ مورد بوده باشد.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل گفت که به‌رغم تقاضای‌‌های مکرر جامعه بین‌الملل برای توقف اعدام‌ها در ایران و ابراز نگرانی نسبت به تشکیل دادگاه‌های منصفانه علیه متهمان، فقط در ماه اکتبر سال جاری ۱۰ نفر، از جمله سعید صدیقی، اعدام شده‌اند.
وی گفت: «افزایش اعدام‌ها در ایران برای من بسیار هشداردهنده است، و من دولت ایران را یکبار دیگر فرامی‌خوانم به تعهدات بین‌المللی خود در تضمین دادگاه‌های منصفانه و توقف مجازات اعدام پایبند بماند.»
وضعیت وخیم اقلیت‌های گوناگون در ایران
آقای شهید اظهار داشت: «من نسبت به نوع رفتار با اقلیت‌های گوناگون در این کشور، که آماج اصلی سیاست‌های سرکوبگرانه حکومت ایران هستند، ابراز نگرانی می‌کنم. این فقط اقلیت‌های دینی که به‌رسمیت شناخته نمی‌شوند، مانند بهائیان و یارسان [اهل حق] نیستند، بلکه گروه‌های به‌رسیمت شناخته‌شده‌ای مانند جماعت‌های دینی مسیحیان و جماعت‌های معینی از مسلمانان سنی نیز هدف فشارهای فزاینده قرار دارند. من همچنین به‌شدت نگران اقلیت‌های قومی، ازجمله بلوچ‌ها، کردها، عرب‌های اهوازی، ترکمن‌ها و مردم آذربایجانی هستم که محرومیت‌آنها، در کنار سرکوب‌های سیاسی، با فشارهای زبانی و فرهنگی نیز توأم است.»
بدترشدن وضعیت زنان در ایران
گزارشگر ویژه سازمان ملل در بیانیهی خود به معضلات زنان نیز پرداخت. وی گفت: «وضعیت زنان در ایران طی ماه‌های گذشته بدتر شده است، به‌ویژه از زمانی که سیاست آموزشی تفکیکی [تفکیک جنسیتی] به اجرا درآمده است، و فعالان حقوق زنان مورد آزار قرار می‌گیرند و گاه به‌خاطر آزادی بیان، از جمله دفاع از حقوق زنان و یا حقوق آموزشی و اظهارات فرهنگی دستگیر می‌شوند.»
احمد شهید اشاره کرد که بر اساس یک لایحه‌ی دولت جمهوری اسلامی که در مجلس این کشور در دست بررسی است، زنان زیر ۴۰ سال فقط با اجازه ولی و قیم خود موفق به دریافت گذرنامه خواهند شد.
آقای شهید افزود که وضعیت اقلیت‌های جنسی (دگرباشان) نیز بسیار هشداردهنده است، زیرا دولت بر هر نوع رابطه‌ای که با موافقت طرفین برقرار شده، نظارت شدید دارد.
فشار شدید دولت ایران بر فعالان حقوق بشر
احمد شهید در بخش دیگری از بیانیه‌ای خود گفت: «دولت ایران به آزار، دستگیری و زندانی‌کردن مدافعان حقوق بشر، که گاه خود حقوقدان هستند، همچنان ادامه می‌دهد، و نگرانی جدی در مورد استقلال حقوقدانان و نیز استقلال قوه قضائیه برانگیخته است. در حالی‌که من از آزادی کشیش یوسف ندرخانی در ماه سپتامبر خشنود گشتم، ولی تأسف خوردم که چند روز پس از آن مقامات ایران وکیل‌مدافع او، محمدعلی دادخواه را احضار کردند و او را به اتهامات واهی به زندان افکندند. خانم نسرین ستوده، دیگر حقوقدان و مدافع حقوق بشر هم‌اکنون زندانی است که به دلیل رفتار مقامات با خانواده‌اش در اعتصاب غذا به سر می‌‌برد، و من به‌شدت نگران وضعیت او هستم.»
آقای شهید با ابراز نگرانی نسبت به خبر مرگ وبلاگ‌نویس ایرانی ستار بهشتی در زندان گفت که او به دلیل حق قانونی خود در آزادی بیان به زندان افتاده بود و به احتمال در اثر جراحات ناشی از شکنجه جان خود را از دست داده است.
گزارشگر ویژه سازمان ملل در این رابطه دولت جمهوری اسلامی را خطاب قرار داد و گفت: «من انتظار دارم که دولت ایران تحقیقاتی گسترده، بی‌طرفانه و شفاف در مورد علت مرگ وی صورت دهد و روش تحقیق و نتایج آن را علنی سازد، و هر فردی که در مرگ او دست داشته است را مجازات کرده و خسارت وارده به خانواده‌ی وی را به طور متناسب جبران کند.»
آقای شهید به دیگر قربانیان رویدادهای خونین پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ اشاره کرد. وی یکبار دیگر بر فراخوان گذشته‌ی خود تأکید کرد که مقامات ایران باید برای روشن شدن علت مرگ افرادی که در ناآرامی‌های پس از انتخابات سال ۸۸ کشته شده بودند، تحقیقات بی‌طرفانه‌ای را آغاز کند.
احمد شهید گفت: «متأسفانه به نظر می‌آید که فضا برای هر نوع اندیشه و بیان مستقل تنگ است و مقامات دولت ایران، به هر دلیلی، با نقض تعهدات بین‌المللی و حتا نقض قوانین خود، مایل بدان نیستند.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل در پایان بیانیهی خود ابراز امیدواری کرد که دولت ایران در رابطه با آنچه او در این بیانیه و نیز در جزئیات گزارش‌های خود ارائه داده است، به منظور احترام حقوق بشر، آزادی و حاکمیت قانون، رویکرد خود را تغییر دهد.
آقای شهید پس از پایان سخنان خود به پرسش‌های حضار پاسخ گفت.
Dr. Ahmed Shaheed – Special Rapporteur on the Situation of Human Rights in Iran – UN Photo/Jean-Marc Ferré]
Statement by Mr Ahmed Shaheed, UN Special Rapporteur on Human Rights situation in Iran Press Conference – Oslo – 22 November 2012
Good afternoon.
I would like to first of all offer my thanks to the governments of Germany, Sweden, and Norway for unconditionally accepting my request to conduct my latest fact-finding mission in their countries. The mission has been very successful, as I was able to collect a wealth of valuable information on subjects relevant to my mandate in Berlin, Stockholm, and Oslo.Over the past twelve days, I have met and spoken with several dozen individuals of Iranian origin, human rights workers, government officials, and academic experts. I would like to thank everyone who took time to share information with me, particularly those who were able and willing to offer first-hand witness testimony related to the situation of human rights in Iran.
I have and will continue to apply rigorous standards in assessing the credibility of every individual account and piece of testimony I encounter. With that said, the credible testimonies I did receive on this trip have largely confirmed patterns I had previously encountered, and paint a very concerning picture of the human rights situation in Iran.I speak at a time when the execution rate in Iran seems to have accelerated to an alarming pace in recent weeks and months. There are credible reports, in many cases corroborated by the government itself, that the number of executions carried out in just the past two weeks is at least 32, and possibly as high as 81. In October, the government executed 10 individuals, including Mr. Saeed Sedighi, despite impassioned calls from the international community to halt the executions in light of serious concerns regarding due process. I am extremely alarmed by this apparent spike in executions, and I reiterate my call on the government of Iran to adhere to its own international legal obligations in guaranteeing due process and ceasing the use of the capital punishment, except in cases narrowly defined as acceptable by the UN Human Rights Committee for the ICCPR.I am troubled by the treatment of various minority groups in the country, who all too often bear the brunt of repressive policies. These include unrecognized religious minorities like the Baha’i and Yarsan, as well as recognized but increasingly suppressed religious communities like Christians and certain Sunni Muslim communities. I am also deeply concerned about ethnic minorities, including the Baluch, Kurdish, Ahwazi Arab, Turkmen, and Azerbaijani peoples, whose plights are often compounded by linguistic and cultural subjugation, in additional to political repression.
The situation for women in Iran has worsened in recent months, as new segregationist education policies have been implemented, and women’s rights activists are being harassed and sometimes arrested for various forms of free expression, including for the defense of women’s rights or for educational or cultural expression. A new bill, currently in the Parliament, would extend the age required for women to obtain the consent of a parental guardian for a passport to 40.
The situation for sexual minorities in Iran is also extremely alarming, as the government tightly controls all forms of consensual relations.
The Iranian government continues to harass, detain, and imprison human rights defenders, who are often themselves lawyers, raising serious concerns about the independence of lawyers and of the judiciary in the country. While I was pleased that the government released Pastor Youcef Nadarkhani in September, I was disappointed that only days later, authorities summoned his lawyer, Mohammad Ali Dadkhah, to serve a prison sentence for spurious charges. Ms. Nasrin Sotoudeh, another lawyer and human rights defender currently in prison, is on a hunger strike related to the authorities’ treatment of her family, and I am worried about her condition.
Of course, I am extremely troubled by reports that Mr. Sattar Beheshti, a blogger imprisoned for exercising his legitimate right to free expression, died while in custody, possibly because of injuries sustained from torture. I expect the Iranian government to conduct a comprehensive, impartial, and transparent investigation into his death, to make the methodology and results of that investigation public, and to punish anyone responsible and compensate his family appropriately. I also once again extend this call for investigations to cases dealt with by previous mandate holders, and to the events following the 2009 presidential elections. In this regard I echo the concluding observations made by the Human Rights Committee in their review of Iran last year.
Unfortunately, it appears that the space is narrowing for any independent thought or expression that Iranian government authorities do not approve of, for any reason, in contravention of Iran’s international legal obligations and, indeed, some of its own laws.
I remain hopeful that the government of Iran will substantively engage the specific findings that I have outlined today, and in more detail in my reports, and that we can work together to reverse these trends and promote respect for human rights, freedom, and rule of law.
I would now be happy to answer any questions you might have.
source: http://ireport.cnn.com/docs/DOC-885428
هسا نیوز: احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل پس از یک سفر ۱۲ روزه به آلمان، سوئد و نروژ و گفت‌وگو با شاهدان عینی و فعالان حقوق بشر، طی بیانیه‌ای در اسلو به جنبه‌‌های گوناگون نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران اشاره کرد.
گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور وضعیت حقوق بشر در ایران در یک کنفرانس مطبوعاتی در اسلو، پایتخت نروژبا قرائت بیانیه‌ای نظر خود را درباره وضعیت حقوق بشر در ایران ابراز کرد.
احمد شهید در آغاز بیانیهی خود از دولت‌های آلمان، سوئد و نروژ قدردانی کرد و گفت که این سه کشور با تقاضای او برای اجرای “مأموریت فاکت‌‌یابی” در کشورهایشان بدون قیدوشرط موافقت کرده بودند. وی گفت که این مأموریت بسیار موفقیت‌آمیز بود و او توانسته است مجموعه‌ی ارزشمندی از اطلاعات را طی مأموریت خود در برلین، استکهلم و اسلو گردآوری کند.
به گزارش شبکه سی ان ان، احمد شهید در کنفرانس مطبوعاتی خود در ۲۲ نوامبر (۲ آذر) در اسلو گفت: «در طول ۱۲ روز گذشته من با ده‌ها فرد ایرانی‌تبار، فعال حقوق بشر، مقامات دولتی و کارشناسان آکادمیک ملاقات و گفت‌وگو کردم.»
وی از تمام کسانی که اطلاعات خود را، به‌ویژه کسانی که به‌عنوان شاهد عینی دست‌اول، مشاهدات خود را در رابطه با وضعیت حقوق بشر در ایران در اختیار او گذاردند، تشکر کرد.
آقای شهید تأکید کرد که وی برای سنجش میزان اعتبار و باورمندی اظهارات شواهد، معیارهای سختگیرانه‌ای در نظر گرفته است. بر پایه‌ی این سنجه‌ها، وی در این سفر به شهادت‌های قابل باوری دست یافته است که تصویری بسیار نگران‌کننده از وضعیت حقوق بشر در ایران را بازتاب می‌دهند.
افزایش نگران‌کننده‌ی شمار اعدام‌ها
احمد شهید گفت که شمار اعدام‌ها در ایران به مرز هشدارآمیزی رسیده است که طی هفته‌ها و ماه‌های گذشته سرعت‌گرفته‌اند. «بر اساس گزارش‌های موثق، چنان‌که خود دولت ایران نیز موردهای بسیاری را تأیید کرده، شمار اعدام‌ها در دو هفته‌ی گذشته دست‌کم ۳۲ مورد ولی احتمال می‌رود که ۸۱ مورد بوده باشد.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل گفت که به‌رغم تقاضای‌‌های مکرر جامعه بین‌الملل برای توقف اعدام‌ها در ایران و ابراز نگرانی نسبت به تشکیل دادگاه‌های منصفانه علیه متهمان، فقط در ماه اکتبر سال جاری ۱۰ نفر، از جمله سعید صدیقی، اعدام شده‌اند.
وی گفت: «افزایش اعدام‌ها در ایران برای من بسیار هشداردهنده است، و من دولت ایران را یکبار دیگر فرامی‌خوانم به تعهدات بین‌المللی خود در تضمین دادگاه‌های منصفانه و توقف مجازات اعدام پایبند بماند.»
وضعیت وخیم اقلیت‌های گوناگون در ایران
آقای شهید اظهار داشت: «من نسبت به نوع رفتار با اقلیت‌های گوناگون در این کشور، که آماج اصلی سیاست‌های سرکوبگرانه حکومت ایران هستند، ابراز نگرانی می‌کنم. این فقط اقلیت‌های دینی که به‌رسمیت شناخته نمی‌شوند، مانند بهائیان و یارسان [اهل حق] نیستند، بلکه گروه‌های به‌رسیمت شناخته‌شده‌ای مانند جماعت‌های دینی مسیحیان و جماعت‌های معینی از مسلمانان سنی نیز هدف فشارهای فزاینده قرار دارند. من همچنین به‌شدت نگران اقلیت‌های قومی، ازجمله بلوچ‌ها، کردها، عرب‌های اهوازی، ترکمن‌ها و مردم آذربایجانی هستم که محرومیت‌آنها، در کنار سرکوب‌های سیاسی، با فشارهای زبانی و فرهنگی نیز توأم است.»
بدترشدن وضعیت زنان در ایران
گزارشگر ویژه سازمان ملل در بیانیهی خود به معضلات زنان نیز پرداخت. وی گفت: «وضعیت زنان در ایران طی ماه‌های گذشته بدتر شده است، به‌ویژه از زمانی که سیاست آموزشی تفکیکی [تفکیک جنسیتی] به اجرا درآمده است، و فعالان حقوق زنان مورد آزار قرار می‌گیرند و گاه به‌خاطر آزادی بیان، از جمله دفاع از حقوق زنان و یا حقوق آموزشی و اظهارات فرهنگی دستگیر می‌شوند.»
احمد شهید اشاره کرد که بر اساس یک لایحه‌ی دولت جمهوری اسلامی که در مجلس این کشور در دست بررسی است، زنان زیر ۴۰ سال فقط با اجازه ولی و قیم خود موفق به دریافت گذرنامه خواهند شد.
آقای شهید افزود که وضعیت اقلیت‌های جنسی (دگرباشان) نیز بسیار هشداردهنده است، زیرا دولت بر هر نوع رابطه‌ای که با موافقت طرفین برقرار شده، نظارت شدید دارد.
فشار شدید دولت ایران بر فعالان حقوق بشر
احمد شهید در بخش دیگری از بیانیه‌ای خود گفت: «دولت ایران به آزار، دستگیری و زندانی‌کردن مدافعان حقوق بشر، که گاه خود حقوقدان هستند، همچنان ادامه می‌دهد، و نگرانی جدی در مورد استقلال حقوقدانان و نیز استقلال قوه قضائیه برانگیخته است. در حالی‌که من از آزادی کشیش یوسف ندرخانی در ماه سپتامبر خشنود گشتم، ولی تأسف خوردم که چند روز پس از آن مقامات ایران وکیل‌مدافع او، محمدعلی دادخواه را احضار کردند و او را به اتهامات واهی به زندان افکندند. خانم نسرین ستوده، دیگر حقوقدان و مدافع حقوق بشر هم‌اکنون زندانی است که به دلیل رفتار مقامات با خانواده‌اش در اعتصاب غذا به سر می‌‌برد، و من به‌شدت نگران وضعیت او هستم.»
آقای شهید با ابراز نگرانی نسبت به خبر مرگ وبلاگ‌نویس ایرانی ستار بهشتی در زندان گفت که او به دلیل حق قانونی خود در آزادی بیان به زندان افتاده بود و به احتمال در اثر جراحات ناشی از شکنجه جان خود را از دست داده است.
گزارشگر ویژه سازمان ملل در این رابطه دولت جمهوری اسلامی را خطاب قرار داد و گفت: «من انتظار دارم که دولت ایران تحقیقاتی گسترده، بی‌طرفانه و شفاف در مورد علت مرگ وی صورت دهد و روش تحقیق و نتایج آن را علنی سازد، و هر فردی که در مرگ او دست داشته است را مجازات کرده و خسارت وارده به خانواده‌ی وی را به طور متناسب جبران کند.»
آقای شهید به دیگر قربانیان رویدادهای خونین پس از انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۸۸ اشاره کرد. وی یکبار دیگر بر فراخوان گذشته‌ی خود تأکید کرد که مقامات ایران باید برای روشن شدن علت مرگ افرادی که در ناآرامی‌های پس از انتخابات سال ۸۸ کشته شده بودند، تحقیقات بی‌طرفانه‌ای را آغاز کند.
احمد شهید گفت: «متأسفانه به نظر می‌آید که فضا برای هر نوع اندیشه و بیان مستقل تنگ است و مقامات دولت ایران، به هر دلیلی، با نقض تعهدات بین‌المللی و حتا نقض قوانین خود، مایل بدان نیستند.»
گزارشگر ویژه سازمان ملل در پایان بیانیهی خود ابراز امیدواری کرد که دولت ایران در رابطه با آنچه او در این بیانیه و نیز در جزئیات گزارش‌های خود ارائه داده است، به منظور احترام حقوق بشر، آزادی و حاکمیت قانون، رویکرد خود را تغییر دهد.
آقای شهید پس از پایان سخنان خود به پرسش‌های حضار پاسخ گفت.
Dr. Ahmed Shaheed – Special Rapporteur on the Situation of Human Rights in Iran – UN Photo/Jean-Marc Ferré]
Statement by Mr Ahmed Shaheed, UN Special Rapporteur on Human Rights situation in Iran Press Conference – Oslo – 22 November 2012
Good afternoon.
I would like to first of all offer my thanks to the governments of Germany, Sweden, and Norway for unconditionally accepting my request to conduct my latest fact-finding mission in their countries. The mission has been very successful, as I was able to collect a wealth of valuable information on subjects relevant to my mandate in Berlin, Stockholm, and Oslo.Over the past twelve days, I have met and spoken with several dozen individuals of Iranian origin, human rights workers, government officials, and academic experts. I would like to thank everyone who took time to share information with me, particularly those who were able and willing to offer first-hand witness testimony related to the situation of human rights in Iran.
I have and will continue to apply rigorous standards in assessing the credibility of every individual account and piece of testimony I encounter. With that said, the credible testimonies I did receive on this trip have largely confirmed patterns I had previously encountered, and paint a very concerning picture of the human rights situation in Iran.I speak at a time when the execution rate in Iran seems to have accelerated to an alarming pace in recent weeks and months. There are credible reports, in many cases corroborated by the government itself, that the number of executions carried out in just the past two weeks is at least 32, and possibly as high as 81. In October, the government executed 10 individuals, including Mr. Saeed Sedighi, despite impassioned calls from the international community to halt the executions in light of serious concerns regarding due process. I am extremely alarmed by this apparent spike in executions, and I reiterate my call on the government of Iran to adhere to its own international legal obligations in guaranteeing due process and ceasing the use of the capital punishment, except in cases narrowly defined as acceptable by the UN Human Rights Committee for the ICCPR.I am troubled by the treatment of various minority groups in the country, who all too often bear the brunt of repressive policies. These include unrecognized religious minorities like the Baha’i and Yarsan, as well as recognized but increasingly suppressed religious communities like Christians and certain Sunni Muslim communities. I am also deeply concerned about ethnic minorities, including the Baluch, Kurdish, Ahwazi Arab, Turkmen, and Azerbaijani peoples, whose plights are often compounded by linguistic and cultural subjugation, in additional to political repression.
The situation for women in Iran has worsened in recent months, as new segregationist education policies have been implemented, and women’s rights activists are being harassed and sometimes arrested for various forms of free expression, including for the defense of women’s rights or for educational or cultural expression. A new bill, currently in the Parliament, would extend the age required for women to obtain the consent of a parental guardian for a passport to 40.
The situation for sexual minorities in Iran is also extremely alarming, as the government tightly controls all forms of consensual relations.
The Iranian government continues to harass, detain, and imprison human rights defenders, who are often themselves lawyers, raising serious concerns about the independence of lawyers and of the judiciary in the country. While I was pleased that the government released Pastor Youcef Nadarkhani in September, I was disappointed that only days later, authorities summoned his lawyer, Mohammad Ali Dadkhah, to serve a prison sentence for spurious charges. Ms. Nasrin Sotoudeh, another lawyer and human rights defender currently in prison, is on a hunger strike related to the authorities’ treatment of her family, and I am worried about her condition.
Of course, I am extremely troubled by reports that Mr. Sattar Beheshti, a blogger imprisoned for exercising his legitimate right to free expression, died while in custody, possibly because of injuries sustained from torture. I expect the Iranian government to conduct a comprehensive, impartial, and transparent investigation into his death, to make the methodology and results of that investigation public, and to punish anyone responsible and compensate his family appropriately. I also once again extend this call for investigations to cases dealt with by previous mandate holders, and to the events following the 2009 presidential elections. In this regard I echo the concluding observations made by the Human Rights Committee in their review of Iran last year.
Unfortunately, it appears that the space is narrowing for any independent thought or expression that Iranian government authorities do not approve of, for any reason, in contravention of Iran’s international legal obligations and, indeed, some of its own laws.
I remain hopeful that the government of Iran will substantively engage the specific findings that I have outlined today, and in more detail in my reports, and that we can work together to reverse these trends and promote respect for human rights, freedom, and rule of law.
I would now be happy to answer any questions you might have.
source: http://ireport.cnn.com/docs/DOC-885428