رفتن به محتوای اصلی

در هم تنیده گی نهاد دولت و دین در جامعه‌ ی ایران تاریخی بس دیرینه دارد. به گفته ‌ی فردوسی دولت و دین پاسبان یک دیگراند و زیر یک چادر روز را به شب می‌ رسانند: چنان دین و دولت به یک دیگرند/ تو گویی که در زیر یک چادرند
تحولات در داخل کشور سرعت پیدا کرده است وهمانگونه که پیش بینی می شد جمهوری اسلامی به پایان خود نزدیک شده و حکومت نظامیان آغاز گشته است و به مراحل نهائی نیز نزدیکتر می شود.
این پرسشی است نه فقط بنده، بلکه هزاران و چه بسا میلیونها انسان که قرآن مجید را خوانده اند، از خود می پرسند. حالا اگر ما عقده و حسادت و حقارت و نا دانی برخی در برابر برخی دگر را نادیده بگیریم و چشم بپوشیم که این نکات فوق حتما نقشی دارند، که مثلا زنی مأمور شود با باتوم یک زن هم سن و سال مادر خودش را بزند و حتا در زندان ها زنان قهرمان دگری را برای شکنجه و تجاوز به آنها توسط شکنجه گران مزدور آماده کند، بجای خود دردآور است و ما ازآن می گذریم. می گوئیم چنین زنی نه اینکه دارای صفات ناپسند و عادتی فوق ا
چگونه‌ است که‌ احزاب کردی در اين شرايط مشخص نيروهای رزمی و علنی خود را به‌ داخل فرستاده‌اند؟ - چگونه‌ است که‌ در اين حرکتهای نظامی تعداد قربانيان چريکهای کُرد چنان بالا است و تقريباً سخنی از کشته‌شدگان رژيم نيست؟ - چگونه‌ است که‌ رژيم با پتانسيل خشونت چنين بالايی برخورد نموده‌ است و مثلاً تلاشی در جهت دستگيری آنها ننموده‌ است؟
در شصت و ششمین جشنواره جهانی ونیز که از یازدهم شهریورماه جاری به مدت ده روز آغاز به کار کرده است، ۲۴ فیلم در بخش مسابقه به رقابت با یکدیگر می‌پردازند که یکی از آنها «زنان بدون مردان» نام دارد. این فیلم را شیرین نشاط، عکاس ایرانی شناخته شده در سطح بین‌المللی، از روی اثری از شهرنوش پارسی‌پور، نویسنده ایرانی ساکن آمریکا، ساخته و پرداخته است.
مراقب باشيد آنها شما را تحريك نكنند و به هنگام نابود كردن خود به كاشانه و كشورتان لطمه نزنند!
روز شنبه 5 سپتامبر 2009همزمان با گردهمایی مادران عزادار در پارک لاله تهران، حدود 200نفر از ایرانیان مقیم لندن در مقابل پارلمان بریتانیا گردهمایی گرم وپر شوری را درحمایت و همبستگی با مادران داغدار بعمل آوردند
بله! من می گویم انسان ظرفیت تغییر را دارد و شرط-اش توان درک ضرورت تغییر و سرشت شرایط دگرگون شده یا دگرگون شونده-ایست که او را به تغییر فرا می خواند. اکنون، گفتمان تعیین کننده، گفتمان دموکراسی و حقوق بشر در جنبش سیاسی اپوزسیون است و قرار گرفتن اصلاح طلبان حکومتی در موقعیت اپوزسیون -خواسته و ناخواسته- آنان را در مقامی از این گفتمان قرار خواهد داد. شرایط اجتماعی ایران نیز نسبت به سه دهه پیش بکلی دگرگون شده است، نسل سوم که هفتاد و پنج در صد جمعیت کشور را تشکیل می دهد دارای طرز تفکر و خواستهائی است..
عده ای از روشنفکران سیاسی ما ، تاکید خطا آمیز و مطلق گرایانه ای بر جنبش نافرمانی مدنی گاندی و مارتین لوتر گینگ و شیوه مبارزه مسالمت آمیز آنان دارند. تردیدی نیست که مبارزات مسالمت آمیز ، ظرفیت بسیج توده ای بالائی دارد و شیوه ای انسانی تر است. لیکن هیچ تجربه تاریخی را نمیتوان از متن اجتماعی مشخص خود جدا کرده و از آن ، استنتاج تئوریک جهان شمولی را بدست آورد. این امر نه فقط در مورد مبارزات و حرکت های سیاسی و اجتماعی مسالمت آمیز ، بلکه در مورد دیگر اشکال مبارزاتی، از جمله مبارزات قهر آمیز و...
اغتشاش و هرج ومرج در رهبری کشور نیز به اوج خود رسیده است و رسانه ها وجراید داخلی و خارجی مملو از اظهارات ضد و نقیض پایوران جمهوری اسلامی است و هر یک از رسانه ها هر روز آنها را انعکاس می دهند.