● تریبون آزاد

کاش یکی‌از پژوهشگران بیشمار جهان عرب برآوردی از” میزان سود و زیان “ فلسطینیان را که حاصل این دوپارگی بوده است ارائه دهد و اصولا اینکه بغیر از اسرائیل چه کسی‌از این تأخیر در آشتی ملی‌سود میبرد؟ فراموش نکنیم که اسرائیل مذاکره "جدی" برای راه حل "دو دولت" در چهارچوب مرزهای ۱۹۶۷ که خواسته اکثریت قریب به اتفاق فلسطینیان و جهان عرب است را منوط به یکپارچگی سیاسی آنها نموده و از تأخیر ابدی آن برای ادامه پروژه‌های خود به گرمی‌استقبال می‌کند.

امشب جلسه ای با جناب احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر ایران در استکهلم داشتم ، دیدار امشب ما در ارتباط با زندانیان گمنام و شرح بیدادگاهی که من در آن دادگاهی شدم بود . جناب احمد شهید زمانی که گفته های من را در ارتباط با زندانیان گمنام و باند مافیای خبر زندانیان که پیش تر بابتش مقاله ها و برنامه هایی داشتم شنیدند بسیار شگفت زده شدند و قرار شد با من از طریق اسکایپ و تلفن دیدارهای بیشتری داشته باشند.

● اینکه شما آقای رحمت عزیزی میفرمایید که هخامنشیان در خراسان و ایران مرکزی بوده اند بی اساس و پراکنده گویی بی پرده و بی پرنسیپ است، محبّت فرمایید اگر مدرک و سند معتبر تاریخی، با جغرافیای سیاسی زیستی و یا منابع مورد اعتماد دانشگاهی معتبر در اختیار دارید من را در پژوهش در این مورد که از چندی قبل در صدد تدوین و تکوین رساله ای در این زمینه هستم یاری رسانید که بسیار سپاسگزار خواهم شد.

با آمدن عاشورا و ایام عزادرای امام حسین رسمهای نادرست و زشتی در سراسر ایران از قمە زنی های هم میهنان آذری و شاخسین ها ، شترکشی های کاشانی ها و قربانی های علنی گاو و گوسفندان بی گناه در ملاء عام در سارسر ایران و خصوصا تهران پایتخت ایران آغاز میشود و زن و بچە تا کودکان خردسال کوچە وبازار تماشا چی خشونت عریان و خونریزی و سرخ شدن کف خیابانها از خونابە قربانی ها میشوند کە جدای از بحث تولید و تبلیغ خشونت عریان، موجب بیماری و آلودگی میکروبی و ویروسی محێط زیست شهروندان هم مێشود...

فریدون احمدی، مسول کمیته برگزاری و مدیر کنفرانس پراگ به پرسش های سایت«کنفرانس پراگ» پیرامون این نشست پاسخ داده است

تفاهم و هم پیمانی و همزیستی کردها و آذری ها در زمان حکومت های ملی کردستان و آذربایجان هر گونه ترس و واهمه ای از عدم توافق این دو ملیت را دور از انتظار کرده است و اگر جنگ افروزان مرکز نشین همانند اوایل انقلاب دست از سر آنان بردارند این دوملت اختلافات خود را با گفتگو و با شیوهای مسالمت آمیز و متمدنانه حل و فصل خواهند کرد

خاطرات خانه زندگان قصّه نیست، نردبان است.
نردبان آسمان. آسمانِ نهانِ درون که در ژرفا و پهناوری کم از آسمان برون نیست.

عذاب وجدانی از کردارهای ضد انسانی سال های تاریک و جنایت آمیز دهه شصت که علیه انسانهای بی گناه صورت گرفت اینک گریبان همه آن کسانی را که مسئول و مسبب مستقیم و غیر مستقیم اجرای کشتار دسته جمعی آن دوره بودند ، گرفته است!

شهلا فرید گفت: «آقای شرفی، تاکید زیادی روی مسله ملیت و پذیرش ملت بودن کردها از سوی دیگران داشتند. این مساله‌ای است که در توافق‌نامه میان حزب دموکرات کردستان ایران و حزب کومله کردستان ایران هم به آن اشاره شده است. آیا این مساله شرطی از سوی شما برای رابطه با دیگر گروه‌های اپوزیسیون است؟ نکته بعدی آن‌که تاکید شما بر ملت بودن و صحبت از حق تعیین سرنوشت این ملت‌ها، با بحثی که گفتید هر وجب خاک ایران متعلق به همه است، در تناقض است».

این نوشته را درگذشته با یاد سعید متیتن پور، زندانی سیاسی مدنی آذربایجانی، ودیگر آزادیخواه در بند منتشر کرده بودم که برخی سایتهای آذربایجانی با حذف نام منبع، ایران گلوبال، و نویسنده- آ.ائلیار- و جمله ی « دیگر آزادیخواهان در زنجیر» و ترجمه ی آن، باز درج نموده بودند. اینک با ترجمه جدید بار دیگر به یاد این عزیزان انتشار مییابد.

تمایل ملت کرد به عدم وابستگی مطلق اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی به دولت های استبدادی مرکزی و تلاش آنها برای ایجاد حکومتی فدراتیو، درتعاملی عادلانه و دموکراتیک با سایر ملل ایرانی، بی دلیل نبوده و قبل ازهر چيز دیگری بواسطه بازی ندادن ملت کرد در تصمیمات کوچک و کلان کشوری و حتی در محدوده استانهای کرد نشین، در رابطه با مسایل و مشکلات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی حاصل گردیده است. ناچیز شمردن حقوق ملل مختلف ایرانی توسط حکومتهای مرکزی و سرکوب هرگونه اعتراض...

شعله‌ور شدن جنگ موشکی در خاورمیانه که طی‌ آن برای نخستین بار اورشلیم و تل آویو مورد هدف قرار گرفت، نهیب آغاز جنگ بزرگتری در منطقه را با خود همراه دارد از یک‌سو اسرائیل در حال آزمودن پیامدهای حمله احتمالی‌ به ایران و رفع نقاط ضربه پذیر خود بر آمده و از سویی دیگر جمهوری اسلامی از طریق هم‌پیمانان جهادی خود به ایجاد هراس به عنوان عاملی باز دارنده کمر همت بسته است.آیا این زور آزمایی‌ها نشان از جنگی بزرگ در جهان دارد؟

داستان ستار بهشتی را همه می دانیم. او قربانی صراحت لهجه و حقیقت گویی اش درباره فساد سیاسی و اقتصادی جمهوری اسلامی شد. بر طبق نوشته های وبلاگ ستار بهشتی، او صراحتا توسط نیروهای سرکوبگر حکومت ننگین جمهوری اسلامی تهدید شده بود که زبان در کام گیرد وگرنه او را خفه می کنند. ستار درباره این تهدید ها نوشته بود: «دیروز بنده را تهدید می کنند به مادرت بگو به زودی رخت سیاه باید بپوشد، دهان گشادت را نمی بندی ... روز وشب تلفنهای تهدید آمیز قطع نمی شود گویی قرار است با هر سُخنی دهانمان را ببندیم.»

اپوزیسیون باید بفهمد و درک کند که متغیر اصلی تغییر، خیابان‌های تهران و شهرستان‌های ایران است و نه صرفا کنفرانس‌های مختلف در شهرهای زیبای اروپایی. آگاهی‌بخشی یکی از شروط مهم تهییج نیروهاست و مقدمه‌ای بر سازماندهی معترضین و یک رسانه‌ی با کیفیت، مهیّج و مستقل می‌تواند چنین نقشی را بازی کند.

گويند روزي ملا نصرالدين خري داشت براي فروش به بازار مي برد و در زمان فروش و اتمام معامله جمله ( گِشتی بيزيم امميزين چراغی، ياندی سيزن چراغيز ) به اين معني كه خاموش شد چراغ خانه ما و روشن شد چراغ خانه شما ، خريدار خوشحال از اينكه معامله پرسودي كرده كه فروشنده چنين افسوسي مي خورد به منزل آمده و بعد از تيمار خر در طويله و خاموش نمودن چراغ و رفتن به منزل، مشاهد مي كند كه سر و صداي زيادي در طويله بلند شده است. بلافاصله به طويله مراجعه و با روشن كردن چراغ حيوان ساكت مي شود

باید به این اوضاع بلبشوی تفرقه و گروهگرائی در مبارزات ضد رژیمی در خارج از کشور، برای همیشه، پایان داده شود . باید با اتحاد عمل بین نیروها و عناصر مترقی و آزادیخواه مقیم خارج ، تظاهرات ایستاده وکوچک سازمانها و نیروهای سیاسی مختلف ، به تظاهرات عظیم افشاگرانه خیابانی در کشورهای مختلف، مبدل گردد.

ترس توسط حکومت هم ساخته و هم پرورش داده میشود.دستگیریهای بدون دلیل٬ شکنجه ها و افشای عامدانه آن مثلا در کهریزک٬ عدم یاری رسانی به زلزله به این منظور که اگر دولت نخواهد همه شما از بی پناهی و بی غذایی میمیرید و زیر آوار میمانید٬ قتل ستاربهشتی به این دلیل که بترسید ای وبلاگ نویس ها و ....٬ دستگیرییهای گسترده قشر روشنفکر٬بمبگذاریهای ساختگی و... همه و همه برای بازتولید ترس مستولی بر مردم است.ترسی که همواره بر مردم بویژه مردم ملیتهای ساکن حاکم بوده است

پروژه وحدت چپ باید بصورت پروژه به راه افتادن کاروانی تبدیل گردد که منزلگاه اولین آن تشکیل کنگره واحد جنبش سوسیال دموکراسی ایران می باشد. این پروژه با زمان بندی واقعبینانه، با هدف در بر گرفتن همه آنهایی که "خود را چپ می دانند" و به ارزشهای سوسیال دموکراتیک باورمند و پایبند می باشند باید به حرکت در بیاید تا با نزدیکتر کردن قلبها، ارزشها و فکرها چنین پروژه ای و کنگره ای را هر چه فراگیرتر برگزار بکند.

ما در مبارزه سیاسی نباید مطلقگرا باشیم. چونکه مبارزه سیاسی نیز مانند دیگر پدیده های اجتماعی نسبی و متغیر است. در سیاست امر اتحادها هرچقدر هم کوتاه باشد، بایستی از آن استفاده کرد. ما این را در جنبشهای دیگر تجربه کرده ایم.

روزچهارشنبه 14 نوامبر91 اروپا شاهد اعتصابات و تظاهرات گسترده ای در پاسخ به فراخوان کنفدراسیون اتحاددیه ای اروپا بود که حدود چهل اتحادیه از آن حمایت کرده بودند. این اعتصاب و تظاهرات میلیونی بویژه در اسپانیا و فرانسه و یونان و پرتغال و ایتالیا و بلژیک وسیع تر از سایرنقاط بود. خواست اصلی تظاهرکنندگان مقابله با سیاست ریاضت کشانه اقتصادی ترویکای حاکم بر اروپا و تحت عنوان" روز بسیج عمومی علیه ریاضت اقتصادی" بود

***کم یا زیاد بودن تعداد افراد یک اتنیک یا فرقه یا واحد اجتماعی دیگر هیچ مجوزی برای تبعیض و ستم و سرکوب به دست نمی دهد. علاوه بر این همه انسانها در همه گروهها و واحدهای اجتماعی حق دارند سرنوشت خود را، خود رقم بزنند. نکته آخر اینکه من شخصا مخالف هرگونه جدایی و انشقاق و کینه و دشمنی هستم و فکر می کنم که ما به اندازه ای اشتراکات و منافع مشترک داریم که اگر به آن درجه از رشد اجتماعی و مدنی برسیم که همدیگر را آنگونه که هستیم، به رسمیت بشناسیم و به حق و حقوق متقابل هم احترام بگذاریم...

باردیگر یک جنگ ویرانگر به منطقه خاورمیانه ، میان اسرائیل و حماس بازگشته است. باردیگرامریکا بطور همه جانبه در کنار اسرائیل و علیه حماس ایستاده است.امریکا به اسرائیل بطور جدی توصیه کرده است که از کشتن اشخاص غیر نظامی خودداری ورزد اما در مبارزه با حماس کوتاه نیاید .درست در همین ایام که اسرائیل و حماس به نبرد برخاسته اند ،جمهوری اسلامی سازش با امریکا را در دستور خویش قرار داده است.

و ازآنجائیکه نـه جنـگ و نـه بُمـب و نـه کُنـفـرانـس های مسخره محفلی و مخفی چند نفره بنام "گـذار به دموکراسی برای خـودشـان"( که البته اشتبـاهـأ «ایـران» را به جـای "خـودشـان" نوشتنـد!) اینجـا و آنجـا گذاشتـن و نـه منشـور ایـن و آن، می تواند آزادی واقـعـی را برای مـردم مان به ارمغـان بیاورد بنابراین، تنهـا یک آلتـرنـاتیـو باقی می ماند و آن اینکه:

در نامه به فرزاد جواهری می نویسی: «با این همه قانع هستم که نامه من متاسفانه بهانه شد. تاثیری به اندازهء یک دانه گندم داشت. دلیل اش این که من از همان روز کاملاً پای خود را از تمام ارگان های "اجا" [اتحاد حمهوريخواهان ايران] پس کشیدم تا مزاحم دوستان سجا [سازمان جمهوريخواهان ايران] نباشم. سرانجام این که هنوز قضاوت نهایی دربارهء انشعاب سجا* نیاز به زمان دارد؛ یک دهه و شاید هم بیشتر.»

به نظرِ من گفتمانِ چپ برای مطرح کردنِ دوباره خود در عرصه سیاسی/اجتماعی ایران باید اول «فلسفه»اش را به طورِ عام و «معرفت-شناسی»اش را به طورِ خاص بازنگریِ عمده کند. این گفتمان باید این حقیقت را در نظر بگیرد که تعارضِ طبقاتی به سوی عدالت-جویی، اقشاری بسیار فراتر از قشرِ کارگر را دربرمی گیرد که همه کمابیش در زندانِ قدرتمداریِ قدرتمندان گرفتار آمده اند، فلذا برای دستیابی به آزادی و عدالت باید در کنارِ هم تلاش کنند. بعد هم اینکه گفتمانِ چپ باید خود را از قید و بندِ «اقتصادِ صرف» برهاند

زیرا: رژیم فاسد و تبهکار اسلامی با سماجت و خشونت قهرناک در مقابل برآورد خواسته های کوچک آزادی عقیده و بیان، تحمل استقلال ناچیز سلیقه های فردی و آزادی طلبی اجتماعی، لائیک و مدرن جوانان به بی شرمانه ترین شکل همه جا مقاومت و مقابله ی خونین و سازش ناپذیر می کند و همزمان با فقدان این فرصت های آینده سازی، که حتا اندکی از امید به زندگی مورد نظر جوانان را تأمین نمی کند، رژیم با گستاخی تمام و با قدرت کور و کودن ایستاده است

در حکومتهای دیکتاتوری همه چیز وهمه کس د ر خد مت اهداف دیکتاتور هستند .سیاست ؛ اقتصا د؛ دین ؛فرهنگ ؛ هنر و البته ورزش و….د راین که این نظام بی لیاقت توان وعرضۀ ادارۀ کشور را ندارد هیچ شکی نیست ؛ مصد اق سپرد ن کارهای بزرگ به د ست آد مهای کوچک و بالعکس ؛ ولی د ر بعضی از امور حساب شده وسنجیده حرکت کرده و می کند .د ر مقولۀ ورزش چنین بوده وحکومت ضمن کنترل شدید این محدوده سعی نمود ه تا حد زیا دی مانع از تبلور غرور ملی در میادین ورزشی گرد د

اختلافات درون حاکمیت از بدو شکل گیری جمهوری اسلامی شروع شده است وهمچنان ادامه دارد.درک وشناخت نیروهای سیاسی مختلف در آغاز حکومت اسلامی ، بیشتر در اندیشه های مرتضی مطهری، نهضت آزادی ، بنی صدر ، سازمان مجاهدین خلق و سپس آیت الله شریعتمداری شکل گرفته بود که اینک جایش را به جریانات دیگر همچون اندیشه های اسفندیار رحیم مشائی داده است! ایران همواره سرزمین اندیشه های گوناگون از هر دین و مرامی بوده است!

فدراليسم و شناخت آن بي شك يكي از اصلي ترين سوژه هاي اساسي پس از انقلاب هاي منطقه است كه مثل ساير گزينش هاي يك ملت، نه بايد به شكل تابو بدان نگريسته شود و نه بدون شناخت مكفي در آن مسير گام گذاشته گردد، چون گاه مي تواند امكان بازگشتي وجود نداشته باشد.