● تریبون آزاد

جنگ شوخی نیست. راحت است در اروپا و آمریکا نشستن و به اوباما التماس کردن که تو را به خدا بیا و به ایران حمله کن اما برای مردم ایران کار بسیاری دشوار و برای فعالان سیاسی داخل ایران غیرممکنی است در «ایران قبل از جنگ»، «ایران در حال جنگ» و «ایران پس از جنگ» زنده ماندن و زندگی کردن.

اما سوال اینجاست که آیا مردم بازهم بازی خواهند خورد؟ آیا واقعا باورکردنی است که انتخابات آزاد به آزادی حتا نیم بند در ایران منجر شود؟ آیا کسانی مثل موسوی و کروبی گردش بی حجاب زن در جمهوری اسلامی را تاب خواهند آورد؟ و اگر هم تاب بیاورند مجلس و حسین شریعتمداری و شورای نگهبان چنین اجازه ای خواهند داد؟ آیا وزرات اطلاعات دیگر دست به دستگیری آزادیخواهان نمیزند؟ قوه قضائیه وکلا را زندانی نخواهد کرد؟ زندانی سیاسی نخواهیم داشت؟

دکتر بختیار درسال 1945 تز خود را در مورد جدایی دین از قدرت بپایان رساند، او دانشجوی دانشگاه سوربن پاریس بود. تحقیق علمی او بر اساس نقش کلیسا در اداره امور جامعه بود. او تغییرات فرهنگی دوران رنسانس را مطالعه کرد و چگونگی شکل گیری و نقش مذهب پروتستان در مقابل مذهب کاتولیک بنیادگرا را مورد بررسی قرار داد. او پایان نامه اش را در مورد لائیسیته و چگونگی آزادی در یک جامعه و ارزش گذاری به انسانها به پایان برد. هدف من در اینجا بررسی تز دکترای او نیست، بلکه...

این که اگر جنگ در گرفت - که به نظرم در نمی گیرد- بازنده اصلی سیاست ورزی است و کنشگران سیاسی. به ویژه که چون جنگ «بازی استراتژیک محض» است کسانی که در این «بازی استراتژیک» نقش سایه ای هم ندارند، پیشاپیش بازنده هستند. هفتم این که هم در نمونه عراق و هم در افغانستان، عوامل بیرونی تعیین کننده بودند چون عنصر داخلی در عمل وجود نداشت. در حالی که در ایران چنین «عنصری» یعنی نقش «مردم» و نیروهای موجود در جامعه موجود است.

اما هر آنچه که بوده باشد سپاه از هر گونه درز اخبار از محل انفجار به شدت ممانعت به عمل می آورده که این امر آن را می رساند که محل انفجار چقدر برای سپاه به لحاظ امنیتی دارای اهمیت بوده است. حتی اخبار رسیده از محل وقوع حادثه حاکی از آن است که عده ای از مجروحین حادثه به علت عدم انتقال و دیر رسانیدن آن به مراکز پزشکی در گذشته اند با وجود اوضاع وخیم مجروحین در منطقه بازسپاه به لحاظ رعایت امنیتی مانع ورود امداگران به منطقه شده است.

اشغال ایران هرچند با هجوم نیروهای روس و بریتانیایی رقم خورد اما منافع میان‌مدت و درازمدت ناشی از آن به سود ایالات متحده امریکا تمام شد. از شهریور ۱۳۲۰ به بعد، برای نزدیک به چهار دهه، دولت امریکا به نحوی اساسی و جدایی‌ناپذیر درگیر امور ایران شد و به تدریج به مهم‌ترین متحد سیاسی و نظامی محمدرضا پهلوی در سال‌های سلطنتش بدل شد، هرچند پیش از اشغال ایران و در دوران پهلوی پدر نیز می‌شد ردی از حضور مستشاران امریکایی را در ایران شناسایی کرد.

جمهوری اسلامی در طول سه دهه از حاکمیت خود بطور سیستماتیک و سازمان یافته مرتکب اعمالی از جمله قتل، حبس و محرومیتها و آزارهای فیزیکی و جسمی، شکنجه، تجاوز، بردگی جنسی شده است. دستگیری شکنجه و اعدام کلیه گروههای سیاسی مخالف نظام و تلاش برای انهدام کامل این گروهها و کلیه منابع و امکانات مالی و ملکی آنها. دستگیری، شکنجه، آزار و اعدام مخالفان دینی حاکمیت، لائیک ها و اقلیت های قومی ومذهبی و تحمیل تبعیض آشکار علیه آنها دستگیری، شکنجه، آزار و اعدام کلیه مخالفین سیاسی در خارج مرزهای ایران...

راه‌حل همه‌جانبه براي بحران منطقه يورو بايد از سه مولفه اصلي برخوردار باشد: اصلاح و تغيير ساختاري سيستم‌هاي بانكي، يك رژيم مبتني بر اوراق قرضه يورويي و يك مكانيسم خروجي.‌ معاهده ماستريخت اتحاديه اروپا به گونه‌يي طراحي و تنظيم شد كه حيطه اختيارات آن تنها رسيدگي به ناهماهنگي‌ها و عدم تعادل در بخش عمومي است اما افراط‌ها و بي‌اعتدالي‌ها در بخش بانكي بسيار فراتر از بخش عمومي است. معرفي سيستم مالي يورويي در كشورهايي مانند اسپانيا و ايرلند با يك جهش و تكانه شديد در بازار مسكن همراه بود.

صف ها مشخص تر شده اند. «صف مردمان گوناگون ضد تبعیض و دموکراسی خواه و متکی به خود » و صف «ناسیونالیسم کور بیگانه گرا». فقط دو گروه به ظاهر متضاد به ناتو امید بسته اند. ناسیونالیسم کور آریا ، ناسیونالیسم کور ملیتها. هر دو عاشق و دلباخته الهه ناتو هستند.؛ و متحد یکدیگر در نقطه مشترکشان یعنی اعمال دیکتاتوری و وابستگی ، علیه مردم ،که اوج تفکرات فلسفی -سیاسی و اقتصادیشان «خشونت و ژنگرایی، کسب قدرت و ثروت فردی و گروهی، و اعمال دیکتاتوریست ».

ایرانیان برای حل مشکل خود با حکومت نیازی به مداخله بشردوستانه ندارند. آنان نیاز دارند که در برابر هر تعرض خارجی به دفاع از یک دیگر برخیزند و خواهند خاست. بر عهده رهبران سیاسی است که در فراخواندن همگان به همبستگی در برابر تهاجم خارجی یک کس و هیچ گروهی را مستثنی نکنند. این دعوت باید فراگیر و بی استثناء باشد.

اتحاديه عرب در صف‌آرايي جديد، خواستار فراخواني سفراي كشورهاي اتحاديه عرب از سوريه شد. كشورهاي سوريه، لبنان و يمن رأي منفي و عراق به قطعنامه اين اتحاديه رأي ممتنع دادند. در عين حال اين اتحاديه از اخراج سوريه از اتحاديه عرب خودداري كرد و منفذي جهت ارتباط با نظام سوريه باز گذاشت. در پي اين تصميم هواداران بشار اسد در دمشق به سفارت عربستان، قطر و فرانسه و كنسولگري تركيه در لاذقيه حمله كردند. تركيه در واكنش به اين اقدام بلافاصله اعضاي سفارت خود را از دمشق فراخواند و...

ضرورت تاریخی است که ایرانیان هر چه زودتر بستر بحث و گفتگو برای یافتن مناسب ترین و کم هرینه ترین راه و استراتژی برای گذار از نظام جمهوری اسلامی به یک سیستم دمکراتیک و مردمی را با ایالات متحدهءِ آمریکا و اتحادیّهءِ اروپا آغاز کند. جمهوری اسلامی رفتنی است، غرب آنرا امروز و یا فردا حتّی با حملهءِ نظامی بر خواهد داشت. بسود چند گانهءِ ماست که با غرب همکاری و همسویی داشته باشیم، در غیر اینصورت، آمریکا و اتحادیه اروپا، با همکاری شورای هماهنگی کشورهای عربی ناحیّه خلیج فارس...

اما من، زن ایرانی، آرتمیس ها، آتوساها، آذرمیدخت ها، گرد آفریدها و هزران هزار شیر زن آزاد ایرانی در پشت سر دارم و امروز این هستم، موجودی بدون آزادی، بدون استقلال, بدون حق، حتی حق یک زندگی آنگونه که خود میخواهم : آزاد !بدون سلطه، بدون زور و خشونت، بدون تحقیر، بدون نگاه های موشکافانه و انتظار جرم و مجازات... هویت ما از ما گرفته شده ، موجودیت ما از ما گرفته شده و در دنیای امروز که دیگر میدانیم به اندازه ی کره ی خاکی جا دارد، علیرغم تمام داشته های درونی مان تبدیل به موجودی تحت فرمان و مطیع گشته ایم..

هر رهبري که به طور ضمني يا صريح، طرفدار چنين سياست‌هايي است، تنها به سود رژيم ايران اقدام مي‌کند که خود را در بحران‌هاي دائمي حفظ کرده است. بنابراين، پرسش اين است که دولت‌هاي غربي چگونه می توانند به ايراني‌ها و به طور کل مردم کشورهاي اسلامي، در سرنگوني‌ رژيم‌ها و تحقق نتيجه‌اي دموکراتيک بدون توسل به چنين سياست‌هايي، کمک ‌کنند؟

‫اما انها که منافع خود را در منافع مردم نمی بین‌ند، هزا ر و یک دلیل می آورند تا با متفرق کردن مخالفان، بقای جمهوری اسلامی را تحکیم کنند. امروز صف ها روشن میشود. انها که تا کنون خود را در پشت تحلیل های توهم انگیز پنهان میکردند مجبور شده اند که ماهیت خود را نشان دهند. مجبور هستند که بین مردم و نظام یکی را انتخاب بنمایند.

گاندو یک نام محلی است، تمساح پوزه کوتاه شاید معروف ترین گونه جانوری سیستان و بلوچستان باشد. او که در رودخانه سرباز و در شهری به همین نام زیست می کند، یکی از کمیاب ترین تمساح های جهان است. این زیستگاه می تواند (با اقدامات احتیاطی محیط زیست) جایی برای حضور متخصصان و دوستداران محیط زیست و زمینه ای برای توسعه اکوتوریست بلوچستان باشد.

در سال ۱۳۱۸ (۱۹۳۹)، با آغاز جنگ جهانی اول، روسیه مایه اصلی نگرانی ایران بود. کمونیسم برای اغلب ایرانی‌ها حالتی پرابهام و مرموز داشت، با سنت‌های آنها در تضاد بود، و «خدانشناسی»‌اش خوشایند آنها نبود. فکر مالکیت اشتراکی آنها را بر می‌آشفت، اشتراک زنان و دخترانشان، اندیشه غلطی که روحانیان از کمونیسم پخش کرده بودند، آنها را می‌ترساند. به اعتقاد بسیاری از آنها کمونیسم ابزاری روسی برای سلطه و کنترل بود. در نتیجه از آن دوری می‌جستند و محکومش می‌کردند.

دکتر مهرداد درویش‌پور، یکی از امضا کننده بیانیه‌ای است که هرگونه حمله نظامی به ایران را محکوم کرده است. او در عین حال معتقد است که رفتار حکومت در چارچوب اصلاح‌طلبی، تغییر نخواهد کرد. او می‌گوید: «اصلاح‌طلبانی که حاضرند در انتخابات شرکت کنند، تیر خلاصی به خودشان زده‌اند.» دکتر مهرداد درویش‌پور معتقد است که هم حکومت جمهوری اسلام بی‌اعتبار است و هم اپوزیسیون نتوانسته به میزان بی‌اعتباری حکومت، اعتمادسازی کند و همین عامل عدم دریافت حمایت‌هایی کافی از سوی ایرانیان خارج از کشور است.

سناریو چنین است اسرائیل چاشنه اسلحه را بکشد و ایران به تاسیسات و پادگانهای آمریکا در منطقه حمله کند و آنوقت ناتو تحت عنوان اینکه یکی از اعضاء ناتو مورد حمله قرار گرفته بمباران همه جانبه ایران را از طریق پادگانهای نظامی ثابت در کشورهای مختلف و سیار خود در آبهای منطقه آغاز کند.

«مداخله انساندوستانه»، توجه به وضعیت حقوق بشر توسط کشورها به عنوان پایه ای ثابت و مقدم در مناسباتشان با این و یا آن کشور است؛ نه تدارک عملیات جنگی ، بلکه اعمال فشار سیاسی یکپارچه بر حکومت های سرکوبگر و پایمال کننده حقوق بشر از جمله رژیم ایران است در رعایت حقوق ابتدائی مردم کشورما؛ در جلوگیری از اعدام ها و پایان دادن به سانسور ، اختناق، دستگیری ها وشکنجه و اعدام است.

اتحادیه عرب اعلام کرد تا زمانی که سوریه طرح اعراب را برای توقف سرکوب مرگبار مخالفان سیاسی اجرا نکند، هیئت سوری حق حضور در نشستهای اتحادیه عرب را نخواهد داشت. این تصمیم در نشست امروز وزیران خارجه دولتهای عضو اتحادیه عرب در قاهره گرفته شد.

با شرمندگی می گویم: ای عزیز، فریب این فربگان فرو مایه را نخوریم. نقاب اینان را اگر پس بزنیم می توانیم به چهره ی واقعی شان راه یابیم: چهره ی دزدان اموال مردم و قاچاقچیان کارکشته. با ریسمان اینان اگر به چاه جنگ داخل شویم، درنیمه راه، ما و شما را وا می نهند و با پولهای بالا کشیده به هرکجا گریز می کنند. اینان کجا و همت ها و باکری ها و خوبان سپاه کجا؟ چربی مال حرام از اینان، حرامیانی برآورده که حاضرند برای منافع شخصی شان به هر رفتار غیرانسانی دست بزنند.

باز هم خبر آنهم چه خبرهایی که انسان از شنیـدن آن بقول معروف، مو بر بدنش سیخ می شود، تـرا بهرکی دوست دارید یکبارهم شده خبرهای خـوش بدهید! باورکنید بنده به شنیدن یک خبر خوش هم قانع هستم هرچند، شاید این آرزو را به گـور ببـرم! آخه ناسلامتی مثل اینکه کم خبر دردآور شنیده ایم که مرتب ازاین نوع خبرهای ناگوار می دهید! اصلأ چرا جای دور می رویم، اگـر به وضعیت اسف ناک خودمان نگاهی سر انگشتی بیاندازیم با تمام وجود آنرالمس می کنیم و آن این حقیقت دردناک است که...

در گذشته‌ تصورم بر اين بود که‌ فرقه‌هاي موسوم به‌ كمونيستم کارگري و حکمتيست جزو معارضان سياسي‌اند که‌ مي‌توان و بايد به‌ چالششان کشيد و افشايشان نمود. با مطلب اخيري که‌ از سوي يکي از آنها به‌ نام محمد مظفري تحت عنوان شرافت و وجدان طبقاتي است نوشته‌ شده‌، بيش از پيش به‌ اين استنتاج رسيدم که‌ اين عده‌ لاتها و لمپنهاي فضاي مجازي بيش نيستند و بايد در يک فضاي آزاد براي جلوگيری از اشاعه‌ی بی‌فرهنگی و لمپنيسم حزب‌اللهی آنها فکري اساسي نمود.

بيائيد از خودمان بپرسيم که هدف از صدور اين اعلاميه ها چيست؟ آيا فکر می کنند مقامات تصميم گيرنده در امريکا و اسرائيل منتظرند تا از نظر آنان آگاه شوند و بر اساس آن اقدام کنند؟ يا اينکه فکر می کنند با اينگونه اعلاميه ها می توانند در افکار عمومی جوامع دموکراتيک تأثير گذاشته و از طريق آنها دولت هاشان را تحت فشار قرار دهند؟

با انتشار متن کامل گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد نقض حقوق بشر توسط حکومت جمهوری اسلامی ، بار دیگر ضعف نهادهای مدنی ، حقوق بشری و سایر گروههای سیاسی ایرانی عموما مستقر در خارج کشور نمایان شد. افراد و گروههایی که در خارج کشور با آقای شهید که گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد ایران است....

راه فقط تحریم گفتگو است و فشار جهانی بیشتر بر حاکمان. پیوستن جمهوری اسلامی به پروتکل الحاقی و شفاف سازی بیشتر و همکاری بهتر با آژانس اتمی است. گرچه پس از ارجاع پرونده ایران به شورای سازمان ملل قضایا متفاوت گشته است. این گرد و خاک و جنگ زرگری هدفش تشدید فشار است بر جمهوری اسلامی و دستکم تا سال دیگر خطر جنگ بالفعل نیست. راه تشکل بیشتر و مبارزه مسنجم تر و ایجاد اتحاد بیشتر است در میان مخالفان رژیم بر مبنای حقوق بشر، دموکراسی و صلح .

و اما بحث من با آقای علی میرفطروس در این است که من نیز باشما همعقیده بودم اگر... اگر پس از حمله آمریکا مردم در ایران بپا بر می خاستند و رژیم اسلامی سقوط میکرد. به باور من مردم ایران آنچنان ضربه ای در دوسال گذشته تحمل کرده اند که شده اند مانند مردم عراق قبل از حمله آمریکا که منتظر شدند آمریکا وارد بغداد شود آنگاه به میدان فلان ریختند و مجسمه صدام را پایین کشیدند. پس یک حمله محدود به مراکز نظامی و صنعتی و اقتصادی به خودی خود موجب سقوط رژیم نمیشود.

ویتوریو آرگیونی خبرنگار 36 ساله ایتالیائی وفعال جنبش آزادی بخش بین المللی بقصد دفاع ازفلسطینی ها مقابل اسرائیلها وارد عزه شد. اما پس از گذشت دو روز توسط بنیادگرایان اسلامی درتاریخ 15.04.2011 ربوده شد. سارقین ویتوریو را فریب دادند طوری با او صحبت کردند که ویتوریوفکرکرده بود ازدوستان وطرفدارنش میباشند. این موضوع را خود قاتلان پس از اینکه توسط حماس دستگیرشدند فاش کردند. رادیکالها پس از به دام انداختن خبرنگار با حماس تماس گرفتند که حاضرند ویتوریورا درمقابل آزادی دوتن از منتخبین آنها...

جنبش دانشجویی به خوبی نشان داده است که اهداف این جنبش را نه یک فرد و یک دسته بلکه نیاز مداوم فضای آکادمیک و پویایی چنین فضایی تعیین می‌کند. موج‌هایی که دانشجویان برمی‌سازند، عرصه‌های متنوعی را در می‌نوردد، از مبارزه برای حق تحصیل برای همه تا مبارزه با تفکیک جنسیتی، حل مشکلات صنفی، خوابگاه‌ها، بهداشت در محیط دانشگاه و... و مبارزه برای داشتن آزادی ابراز اندیشه و تضارب آرا بر سر کلاس‌ها همه و همه موتور مولدی برای مبارزه‌ با رژیم سرکوبگر است.

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی عصر سه شنبه گزارش خود درباره ایران را منتشر کرد. آمانو در گزارش جنجالی خود درباره ایران علاوه بر گزارش معمولش که به تشریح فعالیت های هسته‌ای ایران می‌پرداخت، ضمیمه‌ای را به آن الحاق کرده که مطالبی درباره فعالیت های هسته‌ای ایران است. با انتشار گزارش آخر آژانس برخی در ایران احساس خطر کرده و برخی دیگر همچنان تاکید دارند که این گزارش بی اهمیت و فاقد کارایی است، ولی تنها از این جهت است که بیشتر جنبه اعمال فشار بر ایران دارد.

هرگاه جمهوری اسلامی ویا کشور دیگری ملت ایران را بکام جنگ دوباره بکشاند، سیاست درست مبارزه علیه جنگ و پائین کشیدن جنگ طلب اصلی (جمهوری اسلامی) است و در عین حال دفاع از استقلال، آزادی، سربلندی و یکپارچگی ایران و ایرانیان است. کسانی که جمهوری اسلامی را سرنگون می کنند؛ خود قدرت فردا را هم آنگونه سازمان خواهند داد که منافع شان را تامین کند.قدرت های خارجی اگر چمهور ی اسلامی را سرنگون کنند، گماشتگان خود را از طریق بلندگوهاشان (بی بی سی، صدای امریکا و ...) به خورد ملت خواهند داد

توجه داشته باشیم که حمله نظامی الزاما منجر به سقوط رژیم جمهوری اسلامی نخواهد شد و می تواند هزینه های گزاف و جبران ناپذیری را برای مردم کشورمان و منطقه در بر داشته باشد. مشروع ترین و کم هزینه ترین راه برای گذر از نظام جنگ طلب جمهوری اسلامی، آزادی ایران به دست خود مردم ایران است.

جای تاسف است که فعالان و کنشگران سیاسی تلاش کافی برای رسوایی جمهوری اسلامی در این نهاد بین المللی را به کار نبسته تا حداقل موضعی علنی به نقض موازین دمکراسی و حقوق بشر در ایران اتخاذ نماید. از سوی دیگر به نظر می رسد گزارش اخیر و مستند اقای احمد شهید گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر، کمک شایانی به کنشگران می کند تا با استناد این گزارش مرجع، جمهوری اسلامی را در اتحادیه بین المجالس به چالش جدی بگیرند.

بحث تغییر قانون اساسی و تغییر نظام به نظام پارلمانی برای اولین بار به صورت رسمی از سوی علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ایران در سفر کرمانشاه مطرح گردید. وی در این خصوص در جمع مردم کرمانشاه اظهار داشت: «هیچ ایرادی ندارد که نظام ریاستی به نظام پارلمانی تغییر پیدا کند و شاید