● تریبون آزاد

دیشب از عصبانیت میخواستم بزنم شیشه تلویزیونو بشکونم. یکی از تیمهای محبوب من در جام جهانی امسال، تیم کامرون دیشب حذف شد. بعد یادم اومد دیگه نمیتونم بقیه بازیها را نگاه کنم اگه تلویزیون بشکنه و ناچار شدم یک قطره اشک تمساح برای تیمم بریزم و بعد به سراغ تیمهای محبوب دیگه ام مثل آراژنتین، آلمان و برزیل برم. لعنت به این شانس. هر چی هم شرط بندی تا حالا کردم آخر باختم. البته فقط 5 یورو روی سه تا تیم شرط بندی میکنم اما اگه فرانسه به مکزیک نباخته بود با همون 5 یورو در واقع 70 یورو برده بودم اما...

مسئله‌ی مرکزی در اندیشه‌ی فلسفی هابرماس، شیوه‌ی عملکرد دمکراسی های مدرن و دغدغه‌ برای تعمیق آن است. در بررسی های او، توجه به عوامل بازدارنده و تهدید کننده‌ی دمکراسی جای ویژه ای را اشغال می کند. هابرماس هوادار پیگیر شرکت فزاینده‌ی مردم در تصمیم گیریها از طریق مشارکت سیاسی است و افکار عمومی آگاه را مطمئن ترین وثیقه‌ی جلوگیری از سوء استفاده از قدرت سیاسی می داند.

زندگی و واقعیت «یک زندگی سمبولیک، واقعیت سمبولیک»، یعنی هم یک چیز عینی و هم یک سناریو است. یک زندگی و واقعیت در چهارچوب زبان است و بنابراین یک سناریو و نظم نمادین است. من و شما، خویش را، جهانمان را، دیگری را، سنگ، خورشید را تنها در چهارچوب زبان و روایت لمس و حس می کنیم. یعنی با کلمات و تصاویری روبرو هستیم که در پیوند تنگاتنگ و دارای نظم سمبولیک با یکدیگر قرار دارند. وقتی ما از خودمان، از واقعیت و یا از دیگری سخن می‌گوییم، همیشه از حالتی و نقشی در یک نظم و سناریو سخن می‌گوییم که...

درک صحیح از خطرات بالقوه ای که جنبش سبز آزادیخواهی مردم ایران را تهدید می کند بهمراه تقدیر از مواضع مثبت و شهامت رهبران نمادین جنبش سبز از جمله موسوی و کروبی، در کنار ارائه ِ انتقادات سودمند و پیشنهادات سازنده در راستای باروری و تعمیق و توسعه مبارزه ضد استبدادی، جزوء وظایف اصلی اپـوزیـسـیـون سـکولار می باشد. این وظیفه ما است تا با تزریق آرمانهای برگرفته از منشور جهانی حقوق بشر و دِموکراسی مـُـدرن، و نه الهام گرفته از اصول قانون اساسی ِ قرون وسطائی، به تکمیل و رشد تکاملی منشور پیشنهادی سمت و سو..

حزب الله تاکنون تحت فرمان رهبران جمهوری اسلامی بسر برده است.جمهوری اسلامی سالهاست که با برپائی سازمان دست نشانده خود یعنی حزب الله در جنوب لبنان ،عملا با اسرائیل هم مرز شده است. حزب الله همواره بیشتر کمک های مالی خود را بطور مستقیم از جمهوری اسلامی دریافت کرده است.

اعدام عبدالمجيد ريگي رهبر گروه جندالله توسط مافیای حزب الله حاکم بر ایران، همانقدر غیر انسانی و جنایتکارانه است که سربریدن های گروه جندالله بربرمنشانه و تنفرانگیز بوده است. امروز ما باید بلندتر از همیشه به اعدام نه بگوئیم و خواهان پایان حکومت ترور و اعدام در ایران شویم. قانون حکم اعدام باید از جامعه ایران رخت بربندد و تحقق این مطالبه شریف و انسانی در چارچوب نظام ضد بشری کنونی نامحتمل بنظر می رسد.

روز 19 نوامبر یعنی 24 ساعت پس از آزادی از زندان تیف، ما 3 نفر را در خاک کردستان در پست بازرسی آلوکه دستگیر کردند و پس از 4 ساعت بازپرسی و بازرسی وسایل به ما دستبند زدند و به یک مقر امنیتی کردستان در شهر تل کیف منتقل کردند. در آنجا هم بازجویی شدیم.

شاهین نجفی از سال ۱۳۷۹ موسیقی زیرزمینی را در سبک های راک و رپ در ایران آغاز کرد، اما بعد از دومین اجرا، ممنوع الصدا شد. او دست از کار نکشید. چندی بعد، از دانشگاه اخراج شد و در نهایت از آلمان سر در آورد و به گروه تپش ۲۰۱۲ پیوست که روزنامه کیهان (روزنامه حکومتی ایران) از آن به عنوان یک گروه مبتذل موسیقی که قصد ترویج افکار مارکسیستی دارد، یاد می کرد. آقای نجفی در ترانه نویسی سبک ویژه ای دارد.

در این منشوری که آقای موسوی منتشر کرده‌اند، مشاهده نمی‌شود که یک فرایند همکاری در نوشتن منشور بین کلیه‌ی گروه‌های ذی‌نفع‌صورت گرفته باشد. من فکر می‌کنم جنبش سبز اگر بخواهد در آینده توانمند‌تر و پویاتر حرکت کند، باید فرایندی را ایجاد کند که همه‌ی گروه‌های ذی‌نفع بتوانند در تعیین دستور کارها ، تصمیم‌گیری‌ها و اجرای تصمیمات مشارکت داشته باشند. وگرنه این رابطه‌ای که الان دارد شکل می‌گیرد یک رابطه غیر دموکراتیک است، رهبری ‌به مفهوم رهبری سنتی است، که یکی نقش رهبر را دارد و بقیه...

تاج زاده سرکوب ها و زندان ها و شکنجه های دهه ی اول انقلاب(دوران آیت الله خمینی) را استثنا قلمداد می کند که در دوران آیت الله خامنه ای می رود تا به قاعده و رویه تبدیل شود. این نوعی تحلیل ایدئولوژیک است که در تعارض با واقعیت قرار دارد. سرکوب های دهه ی اول انقلاب، برنامه ریزی شده، سازمان یافته و بسیار گسترده بود. بدترین دوران زندان های جمهوری اسلامی، زندان های دهه ی اول انقلاب است که بدترین نوع شکنجه ها در آن اعمال می شد. قتل عام تابستان 1367 که با حکم آیت الله خمینی صورت گرفت...

اگر بخواهیم این «تز انحرافی » خانم سپهری را در شرایط مشخص جامعه سیاسی ایران گسترش بدهیم باید از گنجی ، سازگارا ، کدیور ، فاطمه حقیقت جو ، سروش ، تاج زاده ، مهندس طبرزدی ،موسوی ، کروبی ، خاتمی و صد ها ،بلکه هزاران مبارز کنونی علیه جمهوری اسلامی بخواهیم که به خاطر همکاری با این نظام دست از مخالفت با رژیم بر دارند و خانه نشین شوند ، آرزویی که باند مافیای حاکم بر کشور در سر می پروراند. بر کسی پوشیده نیست که در اوائل انقلاب 57 تقریبا 90 در صد مردم دنباله رو خمینی ونظام جمهوری اسلامی بودند و...

در این نظام زلزله افتاده است و جنبش سبز باید به دینامیسم گفتمانِ نهفته در این نوشتار و گسل های نمایان شده در ساختار قدرت توجه داشته باشد و جایگزین سازی رویکرد های آرام وگام به گام جنبش سبز با رویکرد های حداکثر خواهانه، جز خود کشی سیاسی برای جنبش سبز نیست.

ویژگی‌های مردم کشور ما با همه مردم جهان تفاوت دارد. مردم ایران درباره همه موضوعات نظرات بسیار فنی و کارشناسی ویژه دارند. همیشه هم نظرات و خواسته‌هایشان دقیقاً منطبق است با نظرات و خواسته‌های کسی که درحال حرف زدن است. چون همیشه سخنرانان می‌گویند:‌ «مردم می‌گویند»، «مردم می‌خواهند»، «مردم موافقند»، «مردم موافقند» و... نظرات مردم در روزنامه‌ها هم همین‌طور است.

روزنامه گاردین روز 27 خرداد در مقاله‌ای به قلم بنجامین وینتال با اشاره به اعمال تحریم‌های شدید از سوی ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا علیه ایران نوشت: این تحریم‌ها باید به گونه‌ای برنامه‌ریزی شود که علاوه بر اعمال فشار بر حکومت ایران بتواند به جنبش سبز در ایران کمک کند.

با اين اوصاف بنظر مي رسد که ضروري ترين وظيفهً مشترک در جنبش سبز همانطور که در مقاله اي بقلم آقايان مهرداد مشايخي و رضا سياوشي (1) آمده است تن دادن و عموميت بخشيدن به يک ديالوگ ملي براي رسيدن به اتفاق نظر و اجماع نظري برسر شناختي هرچه جامعتر و همه جانبه تر و علمي تر و عيني تر از جامعه و شرايط جامعه و مملکت باشد. تنها چنين شناختي مي تواند بستر اتحاد عمل و همبستگي ملي براي رسيدن به گشايشي تاريخي و قدم زدن بسوي فردايي بهتر که همانا آزادي و دموکراسي براي همهً ايرانيان است، فراهم سازد.

هويت قومى و ملى امرى طبيعى و ثابت نيست كه پايه‏هاى مشخص و تغييرناپذير داشته باشد بلكه پديدارى است كه گذشته از عناصر عينى و آفاقى ريشه در تجربه‏هاى مشترك و خاطرات و تصورات جمعى مردم دارد. در دوره تاريخى معينى ابداع مى‏شود، خاطرات تاريخى براى آن ساخته مى‏شود و يا خاطرات فراموش شده براى آن احياء مى‏گردد و قباله تاريخى براى آن پرداخته مى‏شود و در سالگردها و سالروزها زنده مى‏ماند.

سازمانهای سیاسی و اشخاص منفرد بر اساس باور بر تمامی بندهای چنین منشوری میتوانند در آن عضو شده و درا راه پیشبرد آن آرمانها آستینهای خود را بالا بزنند. فراگیر تر و عمیق تر بودن دامنه های آزادی و حقوق بشر در چنین منشوری این امکان را فراهم میکند که بخشهای وسیعتری از گروههای اجتماعی آمال و آرزوهای خود را در درون آن بیابند. از طرف دیگر این مساله این امکان را فراهم میکند که به مرور زمان نهادهای بیشتری بدان بپیوندند.

ما اینها را توهین می دانیم که یک زن و مردی تو خیابان راه می روند یه کسی بیاد و بگه آقا شما نسبتتون چی هست؟ به شما چه ربطی داره... اینها ادامه سخنان آقای رئیس جمهور است. واقعا زیبا صحبت می کنند. درست است، واقعا به شما چه ربطی دارد که یک جوان چگونه لباس می پوشد یا با چه کسی بیرون می رود. این صحبتها مرا به یاد تبلیغات انتخاباتی ایشان در دور اول می اندازد. ایشان آن زمان اعلام کردند، مگر مشکل ما همین چند نخ تار موی بیرون دختران است؟ یعنی ما هیچ مشکل دیگری نداریم؟ ای کاش به این حرف ها عمل می شد.

آقای امیر فرشاد ابراهیمی در مقاله ای با عنوان به ایران باز خواهم گشت اعلام کرده که قصد دارد به ایران برگردد، چرا که دیکتاتوری خامنه ای را به دیکتاتوری نیروهای اپوزیسیون خارج از کشور ترجیح می دهد. آقای ناصر مستشار نیز در مقاله ای با عنوان اپوزیسیون دربرگشت امیرفرشاد به ایران مقصر است از اپوزیسیون خارج از کشور گله کرده که چرا حاضر نیست افرادی چون آقای ابراهیمی را که در گذشته با انصار حزب الله همکاری می کرده، جذب خود کند و با انتقاد از این افراد، آنان را به سمت جمهوری اسلامی سوق می دهد

دیشب فیلمی از صدا و سیمای ایران پخش شد به نام تقاطع، که “گزارشی پژوهشی” از مرگ ندا آقاسلطان ارائه می داد. بسیار مستفیض شدم. به نظرم اتفاق فرخنده ای بود پخش این فیلم. روز اول گفتند فیلم اصلا جعلی است و ندا آقاسلطان در یونان است. بعد گفتند خبرنگار بی بی سی صحنه سازی کرده که ندا را بکشند و او فیلم بگیرد. بعد سفیر ایران در مکزیک اعلام کرد که گلوله ای که “در سر ندا پیدا شده”، از نوعی نیست که در ایران وجود دارد. بعد آقای ضرغامی دوباره گفت فیلم جعلی است.

اینکه اپوزیسیون سیاسی ایران ، توان جذب نیروهای کنده شده از رژیم را ندارد یک ضعف است! اینکه چنین نیروهای پس از خروج از ایران همچنان مورد شما تت وسرکوفت نیروهای سیاسی خاص و فرقه گرا ودگماتیست قرارمی گیرند ،جای بسی تاسف و شکست برای جامعه سیاسی ایران است که مانع تحول خواهی است!اینکه با آنها بدرستی برخورد نمی شود و به نظرات آنها احترام گذاشته نمی شود ودائما آنها ایزوله می شوند ،یک فاجعه انسانی هست!آری آنها در یک دوره ای به رژیم اسلامی پیوستند اما بعدها به آگاهی دست یافتند و...

واقعیت آن است که رهبران جنبش سبز تاکنون نتوانسته اند درمورد دلایل و درستی تصمیم خویش مبنی برلغواعتراضات مردمی دردقیقه 90،بافکارعمومی پاسخ قانع کننده ای بدهند. ودلایلی هم که تاکنون درقالب چندین واکنش وبیانیه ارائه کرده اندمتناقض وسردرگم کننده است تاراه گشا. حتی حامیان پروپاقرص موسوی وکروبی درصفوف جنبش نیز ضمن حمایت ازآنها دراتخاذ این تصمیم، بطورصریح ویا ضمنی اذعان می کنند که ازدلایل واقعی آن بدرستی آگاه نیستند؛ولی می گویند لابد این رهبران دارای دلایل واطلاعاتی بوده اند که ما ازآن بی خبریم.

روز شنبه 27 اکتبر، به زندانیان اعلام شد که موضوع آزادی هنوز عملی نیست. مانند همیشه هم دلیلهای نیم بندی آوردند واین بار: بحران در شمال عراق میان کردها و دولت ترکیه اوج گرفته بود. ترکیه هر روزه چنگ و دندان به کردها نشان می داد. غافل از اینکه اگر مساله ی کردها راه حل نظامی داشت، سالها پیش باید حل می شد. آمریکا و دیگر کشورهای جهان هم ترکیه را به خویشتنداری فرامی خواندند. شاید نگرانی ترکیه بیش از آن که از استقرار چند هزار کرد مسلح در نزدیکی مرزهایش باشد، از شکل گرفتن یک کردستان مستقل در منطقه بود...

این عکس اسکن شده ی یکی از روزنامه های صبح ایران است که در آن علناً اعتراف شده است که بهائیان ایرانی حق تحصیل ندارند. این اتفاق از نظر بنده بعنوان یک بهائی، بسیار خجسته و مبارک است. در مملکتی که هر روز دروغ جدیدی را از زبان دولتمردان آن می شنویم، اعترافی چنین واضح و آشکار به نقض حقوق شهروندان بهائی بسیار مبارک و خجسته است. دیگر خسته شدیم از اینکه باید برای عالم و آدم توضیح می دادیم که در ایران، حق تحصیلات عالیه را از ما سلب کرده اند، اینکه با ما بعنوان شهروندان درجه ی دو رفتار می کنند، اما...

باید منتظر بود که در کنار حداکثر خواهان صاف و ساده سیاسی ، چپ و راست رژیم ساخته نیز فریاد برآورد که این بیانیه این و یا آن عیب راهبردی را دارست، وزن جمهوریت را کم و اسلامیت را سنگین کرده است و یا بالعکس.

دکتر سهراب بهداد، استاد اقتصاد دانشگاه دنیسون اوهایو در مصاحبه با دویچه‌وله می‌گوید: «صحبت از فراطبقاتی بودن، مانند صحبت همه با هم است. این یعنی از بین بردن خواست عدالت اجتماعی. این، ناقض عدالت اجتماعی است.» موضوع عدالت، یکی از موضوع‌های عمده‌ی جنبش اعتراضی است. همه، پیگیری آن را ضروری می‌دانند، اما تأکیدها بر آن یکسان نیست. دکتر سهراب بهداد، استاد اقتصاد دانشگاه دنیسون اوهایو، از صاحب‌نظرانی است که معتقدند جنبش سبز لازم است برای بقا و موفقیت خود در عدالت‌خواهی اجتماعی پیگیر باشد و...

بايد از برخوردهاي ناصوابي كه با مهندس بازرگان و دكتر سحابي صورت گرفت، عذر خواست و نيز بايد از همه سياسيوني كه خواهان فعاليت قانوني بودند و حقوقشان به بهانه‌هاي مختلف نقض شد، پوزش طلبيد. همچنين بايد از تحميل يك سبك زندگي به شهروندان و دخالت در حريم خصوصي آنان معذرت خواست. خطاي ما آن بود كه تصور مي‌كرديم ما انسان‌هاي متوسط قادريم در ميخانه‌ها را ببنديم، بدون آن‌كه لازم باشد درهاي تزوير و ريا را باز كنيم. اشتباه ما اين بود كه در عمل به برخي امور عرفي تقدس ‌بخشيديم، غافل از آن كه...

هفته گذشته نشست نقد کتاب خاطرات جلال طالبانی، رئیس‌جمهور عراق در تهران برگزار شد. در این کتاب نویسنده به دو مسئله قراردادالجزایر و نام اروند رود اشاره داشته است. نویسنده کتاب، جناب آقای دکتر قانعی فرد، زحمت بسیار زیادی کشیدند و از نظر موضوعی، کتاب ایشان گنجینه‌ای برای کسانی است که به تاریخ عراق و تاریخ کردستان علاقه مند هستند اما دیدگاههای من از بعضی جهات مخالف دکتر قانعی فرد بود. چند موضوع است که در جلسه نقد کتاب باعث گفت و گوها و مخالفت‌ها و موافقت‌هایی شد که یکی از آنها بحث برانگیز شد...

صادقانه باید اعتراف کنیم که همه‌ی ما از این زبان استفاده کرده‌ایم و در ترویج و تثبیت آن مشارکت داشته‌ایم. هدف محاکمه‌ی هیچ فرد یا گروهی نیست. ما نه دادگاه‌ایم و نه قاضی یا هیأت منصفه. حتی خود را در مقام داوری اخلاقی درباره‌ی بکار گیرندگان این زبان نمی‌دانیم. در شرایط کنونی باید به دنبال حل مسأله بود. حل مسأله از طریق گفت‌وگوی جمعی صورت می‌گیرد. باید از گذشته و حال اپوزیسیون اسطوره‌زدایی کرد. نسل جوان فقط از طریق رویارویی نسل گذشته با خطاهای تاریخی خود می‌تواند عبرت آموزی کند.

این پرسشی است که بسیاری از جوانان ما با آن روبرو هستند و چه بسا بیشتر اختلافات والدین با آنها بر سر همین پذیرفتن یا رد کردن کورکورانه یک ایدئولوژی و یا آیین ویژه ای است. بنده ازهمین جا و بادلسوزی تمام، به آینده سازان یعنی نو نهالان و جوانان مملکت یادآوری می نمایم که هیچ ایدئولوژی وهیچ آیینی را بدون مطالعه دقیق نه بپذیرند و نه رد کنند. حالا اگر از هم اکنون، بدون هیچ نیاز مادی و معنوی هر ادعا و نظریه ای تحت پرسش قرار گیرد، بدون شک آینده ای روشن و درخشان، در انتظار انسان ها خواهد بود

يك تفاوت كليدي ميان ورزش و سياست اين است كه نتيجه ورزشي كمّي، واضح و غير قابل تفسير است، اما نتيجه عمل سياسي تغيير‌پذير و كيفي و حتي توجيه‌پذير است. مثلاً نرفتن تيم فوتبال ايران به جام‌جهاني، يك عدم موفقيت و شكست واضح و غير قابل توجيه است، اما برخي از مقامات سياسي قطعنامه‌اي را كه چند روز پيش عليه ايران صادر شد، نوعي موفقيت و پيروزي معرفي كردند، صرفاً به اين دليل كه تعداد آراي منفي آن برخلاف گذشته به عدد 2 رسيده بود!! آن هم در قطعنامه ای که به ادعای رییس دولت کاغذ پاره و بی ارزش است!

چند ساعت پيش آقای موسوی اعلام کردند که فردا در سالروز 25 خرداد يک بيانيۀ 18 ماده ای صادر خواهند کرد.

آنچه مسلم است، اینکه دولت ترکیه اهداف بلند مدت در منطقه دارد و در آن راستا حرکت می کند ولی در داخل هم زیر فشار اپوزیسیون و سئوال های بیشمار تحلیلگران و کارشناسان سیاسی قرار دارد. آنان از اردوغان می پرسند، تشکیلات امنیتی و اطلاعاتی به شما گزارش کرده بودند که اسرائیل مداخله نظامی خواهد کرد، چرا با دولت اسرائیل وارد مذاکره نشدید؟ اگر فعالین مصمم به اجرای خواسته های خود بودند، چرا برای حفظ جان آنان اقدامی نکردید و یا آنان را در آب های آزاد اسکورت نکردید؟

لبنان دست عسلی رهبران جمهوری اسلامی را گاز گرفت و در جریان رای گیری شورای امنیت که علیه رژیم اسلامی برگزار گردید رای ممتنع داد واین پاسخ بسیار زهر آلود ـ پس سی سال خدمت رژیم اسلامی به لبنان برای رهبران جمهوری بسیار گران تمام شد! روز وداع ترکیه با جمهوری اسلامی نیز فرا خواهید رسید !بحران های داخلی و خارجی گلوی نظام حاکم بر ایران را می فشارد .انفجار جامعه کنونی ایران به هرلحاظ مانند بشکه باروت هرلحظه می تواند به وقوع بپیوندد !

در روز 29 ژوئن، 4 کارمند سازمان ملل به زندان تیف آمدند و با شماری از زندانیان مصاحبه کردند. زندانیان، حق ملاقات آزادانه با کارمندان سازمان ملل را نداشتند و آنها در 8 جولای ، تیف را ترک کردند. در روز 9 جولای، خبر دادند که هیاتی از وزارت کشور عراق می خواهد با زندانیان صحبت کند. در آن دیدار اعلام شد که دولت عراق برای همه ی زندانیان جواز خروج از خاک عراق را صادر خواهد کرد. مقامات آمریکایی هم اعلام کردند که با دولت ترکیه به توافق رسیده اند که زندانیان را با این جواز که اعتبارش 6 ماه است بپذیرد...