درگذشت اندوهبار رفیق کاوه بنایی

28.03.2022 - 00:18

رفیق و دوست ما کاوه بنایی متاسفانه براثر بیماری قلبی و نارسایی ریوی که در آخرین هفته‌ها درگیر کووید 19 نیز شد، بگونه غمگنانه‌ای دردومین روز از سال نو درگذشت.

کاوه فرزند شهر کارگری بهشهر بود و به سال ۱۳۳۴در یک خانواده زحمتکش دارای سابقه فعالیت سندیکایی و سیاسی چپ چشم به هستی گشود. از همان نوجوانی گام در عرصه مبارزه علیه دیکتاتوری و بهره کشی گذاشت و طی مدت کوتاهی به چهره‌ای محبوب در محافل مبارزاتی شهرش بدل شد. او به عنوان یک هوادار خستگی ناپذیر و سختکوش جنبش فدایی خلق، بعد انقلاب مسئول واحد کارگری تشکیلات در این شهر بود و از سال ۱۳۶۰ مسئولیت تشکیلات فدائیان خلق بهشهر را بر عهده داشت. او به مدت چند سال این وظیفه خطیر را با خریدن انواع مخاطرات به جان، متعهدانه انجام داد و سرانجام سال ۱۳۶۵ بازداشت و زیر شکنجه‌های وحشیانه قرار گرفت.

کاوه بنایی در دوره اسارت در جمهوری اسلامی، با نشان دادن مقاومتی شایان و زبانزد، احترام بیش از پیش نسبت به خود برانگیخت. او بعد آزادی از زندان، طول دهه ۷۰ را در شرایط کار طاقت ‌فرسا برای تامین معاش خانواده گذراند و در وضعیتی نیز که ماموران اطلاعاتی و انتظامی جمهوری اسلامی انواع تهدیدها و فشارها را بر او وارد می‌کردند.

کاوه بنایی در مواجهه با این شرایط سخت، اوایل دهه هشتاد خانواده‌اش و ایران را به ناگزیر ترک گفت و مهاجرت را برگزید. او بعد از تحمل سختی‌های بسیار به ایتالیا رسید و در آنجا پناهنده شد. کاوه در مهاجرت و محروم از دیدار همسر و فرزندان، سال‌های مرارت باری را در بیماری و تنگدستی گذراند، اما هیچگاه از فعالیت سوسیالیستی خود و شرکت و حضور در حرکات کوچک و بزرگ مبارزاتی تبعیض ستیز بازنماند. هر تلخکامی را پذیرفت و بر آرمان‌های انسانی خود تا به آخر وفادار ماند.

ما از اینکه کاوه بنایی، این آنسان مبارز پاکباخته را از دست دادیم عمیقاً متاثریم. اندوه فقدان او را به همسرش منیژه و فرزندان عزیزش: شوره، آلاله و آلیار و دیگر اعضای خانواده‌اش تسلیت می‌گوییم و یاد وخاطره مانایش را گرامی و بزرگ می‌داریم. نام کاوه بنایی فراموش نخواهد

شد.

احمد پورمندی

احمد مقصولو

احمد نجاتی

اسدالله ترابی

اسفندیار کریمی

اسماعيل صفرزاده

آينده آزاد

باويان ملک

برزو علی زاده

بهروز خليق

بهزاد کریمی