سئحیرلی لامبا

گؤنلرین بیرینده، هشترخان، دسترخان، بیر ده خوخان حاجتلرینی آلماق اوچون گئدرلر مشهده، ایمام ریضانین یانینا.

حرمه یئتیشرلر آمما نه قدر قاپینی دؤیرلر ایمام قاپینی آچماز.

یان قونشو چیخیب دئیر: اوهوی! نه تاققاتاق سالمیسیز، بو نه های کویدو؟ ایمام یوخدو، کئچن هفته توتوبلار

سوروشارلار: نئیه، ندن توتولوب؟

قونشو دئیر: منیم چوخ خبریم یوخ آمما بیلدیگیم قدریله، حرمین پوللارینی ییغیب بیت کوین آلیرمیش

خانلارین اوچو ده، سولاری سوزولموش حرمین باغلی قاپیسیندان ائوه دؤنرلر

یولدا، مشهدین اطراف چؤللرینده کؤهنه بیر لامبا تاپارلار.

خوخان دئیر: آوا! من بو لامبانی تانی ییرام، سندبادین فیلمینده گؤرموشم،

بو سئحیرلی لامبادی، اونون ایچینده قوجامان بیر جین یاشاییر، نه ایسته سز، او یئرینه گتیرر

دستر خان دئیر: منیم آرزوم بودور کی بیرگون خانیم روقییه سوفراسی اولام، محلله آروادلاری دؤوره مه ییغیشسینلار،

رسیم چکیب انستاگرامدا پایلاشاق.

قوناقلار گئدندن سونرا دا، رحیم شهریاری یه زنگ آچاق، «ویوالدی نین کونسئرتو ویولون لا مینور»ونو چالسین بیز اوینایاق

هشترخان دئیرکی، من ایستیرم «قولو قولو» سسیم بیر گون ائله نعره لنسین کی

جاواد نعره آیاغا قالخیب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اولسون

خوخان دئیرکی ایستیرم او قدر گؤزل اولام، دونیاداکی بوتون آیت آلله لار مندن قورخسونلار

دپئرلر: او زمان نئیی گوزله ییریک، تئز اولون لامسسب جینی ائشیگه چیخارداق

لامبانی اللریله بیر ایکی دقیقه سورترلر

بیردن اونون ایچیندن قارا دومان و دومانین ایچیندن ده، بابک نهرین ائشیگه چیخار،

بیر قولونو‌ سالمیش چیناره ملک زاده نین بوینونا، بیر الینده ده، قلقلی بیر توپ توتموش

اولان سن بوردا نه قلط دارتیرسان؟ دئیه اونا سسله نرلر

دئیرکی: جین گئدندن سونرا آرتیق بوردا قالیرام

بس جین هاردادی؟ دئیه سوروشارلار

جاواب وئرر: جینی بیت کوین ساتاندا توتوبلار، ایمام رضا ایله بیرلیکده حبسده دی

آمما گئنه ده من، سیزین حاجتلریزی یئرینه گتیره بیلرم

اوچ دفعه دئیه جکسیز «آذربایجان بیر اولسون، پایتخت بابک نهرین اولسون» آرزولاریز  گرچک اولاجاق 

چراغ جادو

دوستان فارس زبان، متاسفانه امکان ترجمه این نوشته طنز ترکی نیست.

سطر به سطر پر از ایهام و کنایه های خاص زبان ترکی هست که ترجمه آنها نوشته را کاملا بی معنی خواهد کرد.

اخیرا کمدین مشهور تبریزی، بابک نهرین در یک نمایش تلویزیونی

موسیقی آشقی آذربایجان را تمسخر کرد و بهانه ای برای نوشتن این طنز کوچک شد.