● صفحه شما

افراطی است.
که برایشان فرق نمیکند،پسرشاه حکومت کند،یا تاج زاده،یا زاکانی،
یا جلبلی،
فقط می‌ترسد، که یک فدرالیسم خواه حتی ضعیف
برسرکار آید.

البته سیاسیون ایران ،
کارشان این بوده است،
آقا مثلا تفکرچپ دارد،
به فردوسی،به کوروش،
به رضاشاه افتخارمیکند،
یا چپ بوده ،نمی دانم چطوری،به فردوسی پیعمبر
دان تبدیل شده است.
میترسم فردا ،پس فردا
با شعار ازلنین و استالین
به امام زمان هم برسد.
ما اراده کرده ایم،
پزشکیان را وارد یک نبرد
بزرگ کنیم،
اگرهم ریئس جمهورشدند،
توقعی نداریم که کاری بتواند،بکند،
چون اینجا مافیای دلارهای نفتی،گازی صدساله میدان‌داری وفرهنگسازی میکند،
مافیای موادمخدر،کالا،انسان،
وطن فروشی هم حرف اول را زده ومیزند،
پس ورود سیاسیون واقعی
ازهر روزنه برای به چالش کشیدن تفکرات انحرافی برای ما لازم است.

؛ هر چند در برخی قسمت ها نا پختگی هایی دارد مثلا به این نتیجه گیری نگاه کنید: " در بین این نامزدها، روسها تمایل بیشتری به آقای پزشکیان منهای باند "نیویورکی‌ها" دارند." ویا
"تعدیل رفتار جمهوری اسلامی خواست رهبر بوده تا تغییراتی در سیاست داخلی و خارجی صورت گیرد و تاثیرات آن باعث کاهش فشار اقتصادی و نارضایتی مردم شود"
نویسنده از تحریم انتخابات حمایت می کند ولی معتقد است اگر 60 درصد در انتخابات شرکت کنند پزشکیان پیروز انتخابات است و اگر کمتر از 50 در صد باشد ؛ قالیباف ویا جلیلی انتخاب می شوند. در حالی با این تحلیل تغییراتی در سیاست خارجی و داخلی ایران ایجاد خواهد شد

پهلوی،یک مهره اجنبی بود،
جمهوری اسلامی هم نتوانست به آرمان‌های انقلابیون عمل کند،
زمان شاه ، تعدادی کارگاه مونتاژی درست شد،
پول نفت را میدادند،
مقداری وسایل برای شهری های دست به دهان رس
می آوردند.
خود درباری و ارتشی و دانشگاهی همه آن حکومت
را نمی خواستند،
۹۹درصدمردم مخالف پهلوی بودند.
آقا آرمین اگرسواد نداری،
چرا وارد سیاست میشی؟
مهسا هم توسط خود پژاک و
نیروهای امنیتی غرب در داخل ودر خارج شدند،
چه جنبشی،چه انقلابی؟
فقط باکشته شدن این دختربیچاره جو نارضایتی
درایران تخلیه شد.
جناب امیراحمدی شما انقلابی هم نبستی،بلکه یک
آدم آنارشیست باتفکر توهمی
هستی،
درمورد پهلوی هم دقیقا درست میگی،
چون هوس دلارهای نفتی در
دماغشان مانده است.
نصیری کدام خری است،
که بخواهد،
تاج زاده و شاهزاده را بتواند
بیاورد.
حیف از دانشگاهی که تورا
بدان راه داده اند.
چومو بوووه،،برادرمن،
تفکرت بی پایه است،
درست میگی ،دعواها سر
قدرت و دلاره،
ولی تفکر شماهم چاره سازنیست.
چرا تند گویی میکنی؟
که بعدش عذرخواهی میکنی؟

دوستان ... ترکی , فارسی
دری, بلوچی , کردی, عربی حرف زدن و...... گناه نیست.
اگر آقای توکلی که با اعقاید ایشان تا اندازه ای آشنایی دارم در مدت سالیان زندگی در غرب و آشنایی با فرهنگ دموکراسی عقایدش را تغیر داده است نه تنها گناه نیست درست بر عکس, این نشان دهنده رشد و آگاهی سیاسی ایشان را نشان میدهد.
دوست کمونیست دو آتشه ای در انگلستان داشتم که در سالهای 80 مرا دعوت به تظاهرات در خیابان های لندن کرد.
هرچند که میل به این کار را نداشتم ولی از روی ناچاری قبول کردم. اکثر افرادی که در این تظاهرات تشریف داشتند همه چپی های دو آتشه با ویزای دائمی و یا با پاسپورت انگلیسی , تحصیل کرده ولی بیکار, دارای حقوق سوسیالی از دولت انگلستان, دارای خانه های سازمانی که کرایه شان دولت میپرداخت, دارای بیمه های درمانی و اجتماعی که باز هم دولت انگلستان می پرداخت, دارای حق ورود به موزه و کتابخانه های انگلستان بطور رایگان بودند. در این تظاهرات یکی از این شعار ها این بود ( مرگ بر امپر یالیسم , زنده باد سوسیالیسم )....
بعد از تظاهرات که برای نوشیدن آبجو به یکی از (( پاپ )) های لندن رفتیم از دوستم سوال کردم..
دوست عزیز ...آیا شما می توانید پاسپورت شوروی را داشته باشید, دولت شوری ماهیانه برای شما پول و کرایه خانه شما را پرداخت بکند, بیمه های درمانی شما را بپردازد, دانشگاه ها را برای شما مجانی بکند و بعد بیایید در خیابان های مسکو فریاد بزنید که (( مرگ بر سوسیالیسم, زنده باد امپریالیسم ))؟
چون ایشان جوابی برای گفتن نداشت پاسخ داد ( چون در زمان قبل از مصدق, پول های نقت ما را انگلستان بلعیده است , ما هم حق داریم از پول های دزدیده شده استفاده بکنیم )...
دوستان... همانطور که اشاره شد, کمونیست ها وطنی ما در عالم هپروت و بالای ابر ها زندگی میکنند. و چون سالیان سال در این عالم زندگی کرده اند , قدرت شناخت از تحولات اجتماعی و حقیقی دور مانده اند . البته ایشان هم زیاد تقصیری ندارند. اگر موقعیتی میشد که ایشان هم سفری به کوبا و یا کره شمالی داشتند, شاید عقایدشان تا اندازه ای فرق میکرد.
دوستان اینک یک برنامه از یو تیوب را برایتان میفرستم, داستان یک ایرانی در زندان های کوبا را نشان میدهد. در این برنامه متوجه خواهید شد تاواریش فیدل کاسترو چه بلایی بر سر کوبا و مردمانش آورده است.
https://www.youtube.com/watch?v=yB4P5wTPdc0&ab_channel=%D8%AF%D8%A7%DA%…
و یا در یو تیوب تیتر (( خاطرات عجیب یک ایرانی در زندان کوبا / گفتگو با مهدی اسدی )) را جستجو بکنید.
در پایان به این کاربر یاد آوری بکنیم که ما (( آذری )) نیستیم. ما (( تورک )) هستیم . لطفآ از دادن هویت غلط که از سیاست های پان ایرانیست ها , شونیست های فارس و جمهوری جهل و جهالت اسلامی ریشه میگیرند, اجتناب بکنید. ما خودمان بهتر از شما میدانیم هویتمان چیست و کی هستیم و به قیّمی مثل شما ها احتیاج نداریم. سیز ساغ , من سلامت.

زاکانی و قالیباف دست در دست دلال ها، مفتخواران و وارداتچی های خودرو دارند و دایه مهربان تر از مادر شده اند و اشک تمساح می ریزند برای مصرف کننده داخلی، سود سرمایه گذاری در واردات خودرو پنج برابر بیشتر از سودی است که مافیای خودروسازی به دست می آورد، یعنی اگر صدمیلیون دلار به واردات خودرو اختصاص دهند پنج برابر بیشتر سود به دست می آوردند، اگر همان پول را در صنعت خودروسازی سرمایه گذاری کنند، زاکانی در پروژه واردات اتوبوس چینی دست در دست دلالان و وارداتچی ها علاوه براینکه از حمایت سیاسی و اقتصادی آنها بهره برد گوشه چشمی هم در سهیم شدن در این سود کلان داشت، اینان به قیمت نابود کردن صنعت داخلی و کارگر ایرانی به دنبال رضایت و سود دلالان، وارداتچی ها و همچنین اربابان خارجی(چین و روسیه)هستند، اگر نیمی از پولی که به واردات خودرو می خواهند اختصاص دهند به انتقال تکنولوژی اختصاص دهند همه مشکل صنعت داخلی برطرف می شود ولی نه حامیان مفتخور و نه سیاست کشورهای مسلط(در مورد زاکانی و قالیباف می شود روسیه و چین) به این رفتار و این سیاست رضایت نمی دهند، چنین افراد مبتذلی (همچون زاکانی یا قالیباف) وقتی سخن از مبارزه با فساد و رانت‌خواری می زند، صرفا نشانه به استهزا و تمسخر گرفتن همه اصول اخلاقی و انسانی می باشد

من بارها و به کرّات از زوایای مختلف گوشزد کرده ام و توضیح مستدل و متّقن و هرگز خدشه ناپذیر داده ام که «مالک حقیقت»، هیچگاه و هرگز، نقصانی در حقیقت پنداشته ای خودش نمیبیند که به اصلاح و ترمیم و بازاندیشی و حکّ و بهبود آن بخواهد اقدامی کند. «حقیقت» فقط به دنبال تصدیق کنندگان و امین گویان است، مهم نیست چه کسانی باشند. ریشدار یا سه تیغه تراشه. فاحشه خیابانی یا محجّبه از نوع «ایرج میرزایی»!. در هر صورت برای مالک حقیقت، فقط یک چیز است که مهم است؛ آنهم «تایید و تصدیق و تسلیم و مطیع بودن» بدون هیچ گونه طغیانی و انتقادی و واکنشی و اخم و تخمی. حکومت فقاهتی و در راس آن، الله معمّم [= سیّد علی خامنه ای = گدای سرخرمن] با آپاراتچیهای سرکوبگر و خونریز خودش به نامهای «سپاه و بسیج»، داعیه «مالکیّت حقیقت» را دارند و تا زمانی که درب ادّعاهای تملّکی حقیقت بر پاشنه ولی فقیه که مردم را «عوام کالانعام» میداند و بارها و بارها بر «صغیر و حقیر بودن مردم ایران در جامعیّت وجودی» در انواع و اقسام شبکه های اجتماعی و مطبوعاتی اذعان کرده است، به قوّت خودش پایدار باشد، هر گونه بحثی از «تغییر و تحوّل در سیستم فقاهتی»، زر مفت زیادی زدن است. نخستین گام برای تغییر حقیقی و اساسی و واقعی از شخص «خامنه ای» باید شروع شود؛ یعنی اینکه در سیستم فقاهتی با «استعفا دادن خامنه ای و همپالکیهایش و در پشت میز محاکمه نشستن آنها به طور داوطلبانه» باید آغاز شود و همچنین با منحل کردن مجلس انتصابی و سپاه و بسیج و کتابچه شرایع مزخرف که به نام قانون اساسی اماله شده و همچنین انحلال سفت کذّایی «اسلامی» از جمهوری ایران تا مردم به چیزی به نام «تغییر» اعتماد کنند. تا زمانی که این چند مورد کلیدی همزمان اجرا نشوند، سیستم فقاهتی به مصدر گیوتین اقتلویی بودن خودش با تمام ترفندهای فریبکارانه ادامه خواهد داد تا در یک فرصت ناگهانی از هم فروپاشد و متلاشی شود. یا آنانی که گرد و بال «ضحّاک دوران = خامنه ای» جمع شده اند به خطیر بودن وضعیّت خودشان و سرنوشت ایران پی میبرند و گامهای کلیدی فوق را اجرا میکنند، یا اینکه همانطور که گفتم، طوفان درو کننده، دیر یا زود اتّفاق خواهد افتاد و معلوم نیز نخواهد شد که چه پیامدهایی خواهد داشت هم برای حاکمان، هم برای ملّت هم برای کشورهای منطقه و جهان.
شاد زی و دیر زی!
فرامرز حیدریان

دیکتاتوری های پرولتاریایی و تک حزبی , انسان به یک ماشین (( بعله قربان )) تبدیل میشود. بعد از فروپاشی شوروی بخاطر حزب گندیده کمونیستی استالینیستی , از پانزده جمهوری که بوجود آمد, هیج یک از این جمهوری ها به یک سیستم دموکراسی هنوز دست نیافته اند. سال های زیادی میخواهد که ریشه گندیده و بیماری (( استالینیزم )) در این جوامع از بین برود.
بزرگترین مشکلی که چپ و اپوزیسیون امروزدر ایران دارد این است که از بافت و حقوق حقه ( ملت های مختلف در ایران ) بیخبر است. واگر هم خبر دارند این خواسته های ملت های دیگر در ایران را نادیده میگیرند.
خوشبختانه در این عصر شکوفایی دیجیتالی , ملت های غیر فارس در این فلات ایران نامیده شده , آنقدر رشد و به آگاهی سیاسی دست یافته اند که بدانند منافع ملیّشان در پشت داس و چکش است و یا پشت شیر خوابیده و یا در آزادی و استقلال.
در پایان جالب است که یک خاطره کوچک تعریف بکنم.
دوستی در اسکاتلند داشتم که در سالهای 80 رئیس سندیکای معدنچیان ذغال سنگ یک قسمت اسکاتلند بود. شاید بیاد داشته باشید که در سال 1984 , معدنچیان ذغال سنگ انگلستان به رهبری (( آرتوراسکارگیل )) که بمدت یک سال اعتصاب کرده بودند نزدیک بود که دولت مارگارت تاچرا را سرنگون بکنند. این دوستم از طرف سندیکای معدنچیان لهستان و شوروی سابق برای دوستی و همبستگی ( کارگرهای جهان ) و هم چنین برای کمک به معدنچیان اسکاتلند به این کشور ها دعوت شده بود. در نشستی که با چندین تن از کارگران و معدنچیان در شوروی سابق داشت با شوخی از او سوال کرده بودند که (( چه طبقه ای را در جامع شوروی بعد از سوسیالیزم و قبل از رسیدن به کمونیسم می بینید ؟)) ایشان جواب داده بود هیچ طبقه ای را نمی بینم. آنها با شوخی گفته بودند که در شوروی بعد از ( سوسیالیزم ) و قبل از ( کمونیسم ) , "(( الکل ایسم ))"وجود دارد......

من مطمئن هستم که شما کاملا به حرفهایی که میزنید اعتقاد دارید. روانشناس نیستم اما آن خشم انقلابی که در سطر سطر نوشته شما مشهود است را که میخوانم متوجه میشوم که با یک لاجوردی دیگر این بار با عقاید افراطی غیر انسانی در پوششی انسانی تحت نام کمونیسم طرف هستم. خدا را شکر که تو و ایده ات به جای خمینی جانشین شاه نشدید. تو با این خشم انقلابی و عینک انقلابی ات نسل کاسب و بقال و ماست بند و کارخانه دار و زارع و کارگر را از دم بر می انداختید و یک کیم ایل سونگ جدید بر ایران حاکم میکردید که ما هم میشدیم کره شمالی. از خودت بترس مرد حساب! این گونه کینه ورزیدن به دیگران آنهم سیستماتیک از تو یک روبات ضد انسان ساخته. به این جملاتت نگاه کن و قضاوت کن. در جملاتی که می آورم آنهایی که تو دشمن کمونیسم به حساب می آوری سر به میلیاردها انسان روی کره زمین میزند. متد برخورد صاحبان اندیشه تو همان متد استالین، پل پت و مائو منتها از نوع ترمز بریده ترش است. بخشی از جملات شما را می آورم. به باور من کسی که به این سطور باور داشته باشد یک دیوانه و قاتل است که باید زنجیرش کرد که اگر زنجیر پاره کند و سرنوشت مردمان را در دست بگیرد میلیاردها نفر را به قتل خواهد رساند. باور نداری با یک روانپزشک مشورت کن تا آخر عمری خودت را بشناسی و لال و بیمار از دنیا نری. حالا نمونه ای از نوشته های دهشتبار و کینه ورزانه تو که عقیده به آن معنایی بجز نابودی فیزیکی مخالف عقیده اش او را راضی نمی کند. تو با من برخورد سیستماتیک داری. یعنی به من نه بعنوان یک انسان گمراه که به بهشت کمونیسم اعتقاد دارد بلکه به عنوان یکی از پیچ و مهره های نگهدارنده نظام سرمایه داری نگاه می کنی و در نتیجه بجای برخورد شخصی با نظریات من یک برخورد از نوع حذف فیزیکی کل نظام سرمایه داری و پیچ و مهره های نگهدارنده اش میکنی. پیچ و مهره نگهدارنده کل نظام سرمایه داری یعنی انسانهایی که در این نظام مشغول کار و تولید هستند و اعتقاد دارند که نظام خوبی است. پیچ و مهره این نظام یعنی من مزد بگیر.. یعنی کل مزدبگیران در نظام های سرمایه داری که برای عقاید کمونیستی تو پشیزی ارزش قائل نیستند و تو و امثال تو را انسانهای خیالپرداز می شناسند که هنوز شناختی از روان انسان ندارد و بجای شناخت روان انسان، به هپروت اندیشه مارکسیسم پرداخته و آنچنان شیفته آن شده که توان دیدن یک وحشت بزرگ - به تعبیر آریامهر- را ندارد. و اما کدام سطور نشان دهنده روان پریشان تو، مالیخولیا، و نشان یک لاجوردی قصاب از تو در صورتی که تو و همفکران روانی ات کنترل جامعه و قوه قهر را در دست بگیرید است:
نوشته ای:
چرا کمونیسم ستیزی،- تداوم انتقام بورژوازی امپریالیستی است؟ ،خطر و آسیب کمونیسم ستیزی برای بشریت در میان سلطنت طلبان؛بازندگان تاریخ. - کمونیسم ستیزی یعنی سیاست و ایدئولوژی امپریالیسم در مبارزه با سوسیالیسم،.... (دوباره کلی حرفهای شبیه به هم که به کنار اما نتیجه گیری ات جالب است). مینویسی:
به نقل از توماس مان،نویسنده آلمانی و مبارز ضد فاشیسم، کمونیسم ستیزی فقط جنون اصلی عصر ما نیست، بلکه جنایتی علیه صلح و بشریت است.
ینی من، محسن کردی، و هرچه مزد بگیر در جهان است که کوچکترین اعتقادی به کمونیسم نداریم و آنرا رد می کنیم همه جانیانی هستیم بر علیه صلح و بشریت (بشریت یعنی جنابعالی ناشناس).
مفهوم کلمه جانی یعنی چی؟ یعنی کسی که یک قاتل بالفطره است و عقلا باید جلوی این آدم را گرفت! یا به زندانش انداخت که زندانی که میلیاردها را زندانی کند نداریم، در نتیجه تنها یک راه می ماند که اخلاف تو مانند هیتلر و استالین و پل پت و مائو بکار گرفتن: نابودی محسن کردی، نابودی همه مزدبگیران جهان سرمایه داری که با تو همعقیده نیستند. برای آن که به وسعت جنایتی که شخص جنابعالی بر علیه بشریت موجود در سر داری پی ببری، و بدانی که چرا هزاران برابر از لاجوردی جلاد اوین بدتر هستی، کافیست جملاتی که در تعریف «آنتی کمونیسم» ردیف کرده ای نگاه کنی و تلاش کنی ببینی در واقعیت عینی، در جهان چه کسانی در طبقه بندی آنتی کمونیسم تو جای میگیرند. این افراد چه کسانی هستند که جهان امپریالیستی به وسیله آنها آنتی کمونیسم را پیش میبرد؟ آن کسان محسن کردی هست، و همه کسانی که در جهان سرمایه داری مشغول کار هستند و از زندگی شان راضی و کسانی مثل تو را بجز یک روانپریش به حساب نمی آورند. ملاحظه میفرمایید که با قرار دادن ماها... یعنی میلیاردها انسان روی کره زمین، نقشه قتل و نابودی ما را که یک یک مان را جانی و مزدور امپریالیسم و سرمایه داری میدانی در سر میپروری. برای همین است که میگویم در آینه نگاه کن و از خودت بترس! تو قاتل بالقوه فرزندان و نوه های خودت، برادرت، خواهرت و افراد فامیل و همشهری هایت هستی که همه با ذهنیت مالیخولیایی آلوده به کمونیسم تو موافق نیستند. تو قاتل بالقوه ما از نگاه تو جانیان روی کره زمین که تعداد مان به میلیاردها انسان میرسد هستی. تو موجود خطرناکی هستی که باید مراقبش بود که یک وقت نرود آب تهران یا آب شهری که در آن زندگی می کند را مسموم کند تا بتواند توجه مردم را به بهشت کمونیسم جلب کند.
راهکاری که تو پیشنهاد می کنی و در زیر می آورم، فقط یک آرزوی ابلهانه است که اصلا جای شدن ندارد چرا که همه آنهایی که تو به همکاری میطلبی، عقیده دارند که امثال تو نیاز به روانپزشک دارند چرا که روان تو را از روی نوشته هایت میتوانند تحلیل کنند. ببین چه راه حلی داده ای ای روانپریش مالیخولیا، چنین انسانهایی فقط در ذهن اسکیزوفرن تو میتوانند وجود داشته باشند:
«جهت خنثی نمودن توطئه های غیرانسانی آنتی کمونیستی بورژوازی و کاپیتالیسم، باید روشنفکران، هنرمندان، و مبارزان اجتماعی در زمینه های فرهنگی، فکری، سیاسی، صنفی و رفاهی متحد شوند و کوششهای سودجویانه مالی اقتصادی و فرهنگ عقلگریزانه ارتجاعی خرافاتی آنان را خنثی و افشا سازند.»

چرا کمونیسم ستیزی،- تداوم انتقام بورژوازی امپریالیستی است؟ ،خطر و آسیب کمونیسم ستیزی برای بشریت در میان سلطنت طلبان؛بازندگان تاریخ. - کمونیسم ستیزی یعنی سیاست و ایدئولوژی امپریالیسم در مبارزه با سوسیالیسم، جنبش کارگری انقلابی، احزاب مارکسیستی، نیروهای مترقی، و جریانات دمکراتیک جهان. آنتی کمونیسم نشانه بحران عمومی سرمایه داری، ناامیدی تاریخی، زوال فرهنگی فکری، و وحشت کاپیتالیسم، بورژوازی، و امپریالیسم از سوسیالیسم احتمالی آینده است. کمونیسم ستیزی مشخصه و تمایل اصلی کل سیاست و ایدئولوژی امپریالیسم است. ریشه آن، بحران عمومی نظری و عملی در ایدئولوژی نظام سرمایه داری است. کمونیسم ستیزی مهمترین ابزار و سلاح سیاسی ایدئولوژیک بورژوازی در مبارزه علیه زحمتکشان و ایدئولوژی علمی شان یعنی مارکسیسم-لنینیسم است.
به نقل از توماس مان،نویسنده آلمانی و مبارز ضد فاشیسم، کمونیسم ستیزی فقط جنون اصلی عصر ما نیست، بلکه جنایتی علیه صلح و بشریت است. واژه آنتی کمونیسم ریشه یونانی فرانسوی دارد و بشکل عکس العمل بورژوازی علیه جنبش های خلقی و کارگری و جهان بینی علمی شان یعنی ماتریالیسم تاریخی و دیالکتیکی است. در بعضی از کشورهای غربی و جهان سومی، کمونیسم ستیزی، ایدئولوژی دولتی است. عواقب و خطر کمونیسم ستیزی برای بشریت را نباید دست کم گرفت. افشای آنتی کمونیسم و مبارزه علیه آن وظیفه مهم اخلاقی سیاسی ایدئولوژیک انسانهای صلحجو،ملی، هومانیست، سوسیالیست، و کمونیست است. به کمونیسم ستیز ارتجاعی و ضد بشر باید در هر زمان و مکان و شرایط اعلان جنگ نمود و با آن شجاعانه مخالفت کرد. از نظر تاریخی مرحله اول آنتی کمونیسم بورژوایی در پایان قرن 19 در زمان مارکس و انگلس شروع شد. مرحله دوم آن بعد از انقلاب اکتبر در روسیه و تشکیل سیستم جهانی سوسیالیسم بعد از پایان جنگ دوم جهانی آغاز گردید و تا مرز جنگ اتمی میان دو بلوک شرق و غرب پیش رفت. امپریالیسم همراه با بورژوازی و کاپیتالیسم همیشه ادعا نموده اند که ایدئولوژی کمونیسم غیردمکراتیک، غیرهومانیستی، مخالف حقوق بشر، و خلاف آزادی انسان است، در حالیکه آنها خود از طریق جامعه طبقاتی تقریبا 3000 ساله شان در طول تاریخ بشر، کم جنایت نکرده اند.
کمونیسم ستیزی در تمام اشکال ایدئولوژی امپریالیستی از جمله در اخلاق، هنر، فلسفه، ادبیات، اصول اخلاقی، حقوق، و جامعه شناسی نفوذ دارد. یکی از حامیان کمونیسم ستیزی، رهبران روحانیت ادیان ابراهیمی است که با ایدئولوژی مارکسیسم سرجنگ دارند و علیه جنبش خلقی و کارگری و علیه سوسیالیسم و کمونیسم مبارزه میکنند. علت و ریشه مادی آنتی کمونیسم امپریالیسم و بورژوازی، سرمایه داری انحصاری و قدرت طلبی سیاسی نظام سرمایه داری است. هدف آن از آغاز نابودی جنبش سوسیالیستی در تئوری و در عمل بوده.
بخشی از اهداف آنتی کمونیسم غربی، تعقیب و سرکوب نیروهای دمکرات، صلح طلب، و سوسیالیستی است و میکوشد از رشد نیروهای انقلابی و مردمی جلوگیری کند، احزاب و سازمانهای کمونیستی را تجزیه و متلاشی سازند و جهانبینی کارگری را با شکست روبرو نمایند و ناسیونالیسم شونیستی را تقویت کنند. آنتی کمونیسم مرسوم فعلی، سلاح ایدئولوژیک اصلی جنگ روانی امپریالیسم و توجیه سیاست تهاجمی علیه جریانات ترقی خواه و سوسیالیستی، توجیه فشار و تعقیب کمونیست ها و فعالان صلح و حقوق بشر در کشورهای امپریالیستی و کشورهای جهان سوم است.
آنتی کمونیسم از آغاز در جریان جنبش کارگری بشکل سلاح ایدئولوژیک طبقه سرمایه دار علیه مارکسیسم و بعدها علیه لنینیسم بوجود آمد و در مقابل زوال بیرونی ایدئولوژی بورژوایی، بشکل دشمنی با ماتریالیسم تاریخی دیالکتیکی وارد عرضه اجتماعی شد. آنتی کمونیسم حتی امروزه در کشورهای سرمایه داری مخصوصا در کشورهای عضو پیمان ناتو تبلیغ و حمایت میشود. تبلیغات آنتی کمونیسم میکوشد در لباس فریب، به بهانه اصلاح سوسیالیسم، پیشنهاد انواع مدل های سوسیالیسم ملی، و اقسام سوسیالیسم دمکراتیک، وارد جنبش ها و فضای سیاسی فرهنگی جوامع بحرانی و مستعد انقلاب و سوسیالیسم گردد.
آنتی کمونیسم امروزه هم خصوصیت اصلی و استراتژی سیاسی امپریالبسم است که ماهیتا انسان ستیز و ضد انقلابی است. از نظر تئوریک آنتی کمونیسم میکوشد از تمام انواع عناصر ارتجاعی و التقاطی ایدئولوژی بورژوایی و انواع نظریه های رویزیونیستی و اپورتونیستی، چه راست و چه چپ، استفاده کند تا جنبش های مردمی چپگرا را بی اعتبار سازد. بورژوازی میکوشد از طریق کمونیسم ستیزی تضاد بین امپریالیسم و خلق را مخدوش کند و یک جبهه واحد ضد سوسیالیستی تشکیل دهد و در سیاست داخلی با سرکوب نیروهای مبارز و صلح طلب، و در سیاست خارجی، دفاع از قوی ترها و مسابقات تسلیحاتی مانع رشد نیروهای استقلال طلب گردد.
آنتی کمونیسم حدود یک قرن است که بشکل سلاح اصلی و سیاسی ایدئولوژیک بورژوازی و امپریالیسم علیه جنبشهای اجتماعی چپگرا و مردمی فعال است و میکوشد با توتالیتر نامیدن احزاب و سازمانها چپ و دکترین آنان، مارکسیسم و سیاست احزاب چپ گرا بدنام، منحرف و بی اعتبار کند، و با صطلاحاتی مانند پلورالیسم و همزیستی مسالمت آمیز، و نامیدن کشورهای کاپیتالیستی بشکل " جوامع صنعتی و جوامع رفاه" و تبلیغ افکار بورژوایی، صلح طبقاتی کذایی ایجاد کند، تا بتواند در سیاست خارجی به استثمار، جنگ و ترور دولتی ادامه دهد. منظور آنان از تکثر و پلورالیسم سیاسی، معمولا التقاط جهانبینی مارکسیسم-لنینیسم با نظریه های بورژوایی و انحراف جنبش انقلابی کارگری بشکل سندیکاهای زرد و جایگزینی افکار ناسیونالیستی شونیستی بجای افکار رهایی بخش و سوسیالیستی است تا جنبش های مردمی و جهانبینی چپ را منحرف یا تخریب سازد.
انکار عملی شدن رهایی، استقلال و سوسیالیسم، تحریک و تنفر علیه نیروهای دمکرات، صلحجو و سازمانهای ترقی خواه، از جمله اهداف آنتی کمونیستی کاپیتالیسم و امپریالیسم است. بورژوازی میکوشد از طریق رویزیونیسم جنبش کارگری و ملی را زیر سلطه خود در آورد یا آنرا تجزیه و منفعل سازد و ایده سوسیالیسم را بی اعتبار نماید و برای این کار گاهی از شاخه راست احزاب سوسیال دمکرات و اتحادیه ای راست کارگری و با کمک ایدئولوگ های رویزیونیست استفاده میکند.
مبارزه فرهنگی آنتی کمونیستی امپریالیسم از طریق طرح شعار "اصلاح و انسانی نمودن فرهنگ" و انکار سیاست فرهنگی مارکسیستی احزاب و سازمانهای چپ است، با این هدف که جنبش چپ را تخریب نماید، رابطه میان سازمانهای مردمی چپگرا و هنرمندان را تیره کند و ادیبان و هنرمندان را از خلاقیت در سبک و مکتب "رئالیسم سوسیالیستی" و در هنر و ادبیات مقاومت و مسئول، و از جانبداری سوسیالیستی جدا سازد. غرب نیروهای خالق فرهنگ دمکراتیک و سوسیالیستی را مورد آزار قرار میدهند و معلمان چپ را از مدارس اخراج میکنند، و به هنرمندان مخالف نظام سرمایه داری امکانات نمیدهند. آنتی کمونیسم بورژوایی میکوشد از طریق رسانه های مدرن و سنتی، خرافات، فردگرایی، منفعت طلبی، ابتذال، بی خیالی، و اشاعه فرهنگ سکس و لذت مجازی مردم را از ارزش های انسانی و مسئولانه جدا سازد. جهت خنثی نمودن توطئه های غیرانسانی آنتی کمونیستی بورژوازی و کاپیتالیسم، باید روشنفکران، هنرمندان، و مبارزان اجتماعی در زمینه های فرهنگی، فکری، سیاسی، صنفی و رفاهی متحد شوند و کوششهای سودجویانه مالی اقتصادی و فرهنگ عقلگریزانه ارتجاعی خرافاتی آنان را خنثی و افشا سازند.

جناب آقای اشکبوس طالبی .سلام.

اگر یادتان باشد دراین گروه اولین کسی که به نقد جنابعالی قلم زد من بودم، / البته محترمانه و با رعایت مبادی اخلاق /.
اما بعد با مرور رنج ها و آسیب هایی که در مسیر ادامه زندگی تان متحمل شده بودید نه تنها از انتقادم پشیمان شدم که شما را به عنوان الگویی در مبارزه با سختی های زندگی هم معرفی کردم، به طوری که درتماس تصویری سال ۹۹ که از قله کوه کره داشی باهم داشتیم شما صراحتا پرسیدید : که چه شد ازدشمنی بامن دست برداشتید؟!

جناب طالبی، معلم خوب و پرتلاش، بنده مواضعم نسبت به شما همان است که بارها به هم گفته ایم و ازهم شنیده ایم . نظرم نسبت به سخت کوشی و توانمندی شما تغییرنخواهدکرد.
اما بپذیرید که شما در فضای باز و بدون بگیروببند آمریکا دستتان باز و زبانتان برای بیان هرمطلبی دراز و قلمتان بی مانع و قدمتان بدون رادع است و اصلا اصلا نمی توان آزادی های وافرشمارا با مصیبت های ما جاماندگان مقایسه کرد.
مصیبت هایی که گشت ارشاد به عنوان نماد نکبت و ایلغار شرف و آزادی در این زمانه به جهانیان معرفی شده و داغی ست برپیشانی دیکتاتور که پاک شدنی نیست.

آقای معلم اندیشمند ما هرروز شاهد دریدن یوسف هامان به وسیله گرگ های عمله های جور و نمازخوان های باوضو هستیم .
ما دراینجا دروغ و پلشتی و زشتی و سرکوب را به عنوان ارزش های حاکم تحمل و تبلیغ آن را از بلندگوهای عوامل پدرخوانده می شنویم و می بینیم، اما چاره ای جز ادامه مسیری که صبر هم چاشنی تلخ آن می باشد نداریم.
جایتان خالی ما نامردمی های فراوانی از رجاله های کوتوله حکومتی تجربه کرده ایم و شانه هایمان هم چنان زخمی از جور شاهانه ای ست که ظاهرا باشیره جانمان عجین شده و تقریبا امری وراثتی و یادگارمسلم تاریخی و تغییرناپذیراست.
من هم مثل شما می دانم که مردفریادگرتبریزی و فرزند پاکدست ستارخان قره داغی ید بیضا و عصای معجزه گر و منشورده فرمان همراه ندارد اما دلم به نقطه ای خوش است و به قضاوت تاریخ امیدوار، آن دل خوشی هم چیزی نیست جز سربلندی ام در برابر وجدانم: این که من و هم فکرانم مردی را برمی گزینیم که برای ساختن و تغییر آمده. درس خوانده و دانشگاه رفته است. برای رسیدن به ستیغ تخصص دودچراغ خورده. پاک است و حرام خور و هرزه گو و پرده در وهتاک نیست.

یقینا فردا و فرداها تاریخ بین ما قضاوت خواهد کرد همان تاریخی که به فرمایش یکی از پیامبران مشی دیالکتیک یعنی هگل بسیار بی رحم است و چرخ های ارابه هایش سنگین.

خواهش می کنم با ما گرفتاران به از این باشید.

دلتان شاد و جانتان آرام .
جهانبخش نوروزی چگینی.

حماقت وقتی به تار و پود آدمی آغشته شده باشد؛ طوری که همچون سرطان، هیچ نقطه ای از وجود آدمی را سالم و بی آسیب نگذارد، آنگاه شخص به غرغره و نشخوار کردن چیزهایی مبتلا میشود که لام تا کام، سر سوزنی از چگونگی رخداد و شکلگیری و پدیدار شدنشان اصلا و ابدا، آگاهی همسطح بچه های کودکستانی را نیزندارد؛ زیرا هیچوقت نیاموخته است که «پرسیدن و شکّ کردن» یعنی چه؟. نیاموخته است که نخستین درسهای «افلاطون» از زبان «سقراط»، با «این چیست؟ آن چیست؟» شروع میشود. نیاموخته است که «شک کردن» بایه تمام «ذهنیّـت فردی» شروع میشود. نیاموخته است که نخستین درسهای «فلسفیدن» در هر دانشگاه باختری که قدم بگذاری با «چیست؟ چیست؟ و منطق شروع میشود. نیاموخته است که «پرسش باید» در وجود خود انسان بیفتد تا رانه ای شود از بهر جستجو و کشف و آفرینش افکار و ایده های فردی. نیاموخته است که خدای ایرانیان نخستین کلامش این بود که «من، جوینده ام. جوینده، نام من است».
آدمهای احمق به بلاهتی معصومانه و مضحک مبتلایند و آنقدر در بلاهتهای خود، غرق تکبّر و خودفریبی هستند و تشخیص نمیدهند که «دانش/علم/ساینس/ویسنشافت» از پیامدهای اندیشیدن با مغز خود بدون متابعت کردن از هیچ احدّالناسی در باره تجربیات ببواسطه شخصی و نیاکان است که در «زبان مردم خود» عبارتبندی میشود و نم نم همچون قطره های باران به آفرینش رودخانه و دریا و اقیانوس می انجامد. مدّعیانی که تمام عمرشان فقط «مقلّد و تابع و دنباله رو» بوده اند و هنوزم با بلاهتی توصیف نشدنی غرق در باتلاقهای متابعتی و دنباله روی و کپیه برداری و نشخوارگری هستند، چگونه میتوانند یک جمله ای از خودشان را اندیشیده و عبارتبندی کنند؛ طوری که محصولش «مفاهیم متنوّع» باشد؟. چگونه؟. هنوز شعور ندارد تا تشخیص دهد که «زبان»، ابزار اندیشیدن است برای عبارتبندی کردن محصولات تفکّری و جویشی و پرسشی و یافته ها به همّت مغز اندیشینده خود، نه اینکه زبان، معدن استخراج مفاهیم باشد برای معادلسازی محصولات فکری دیگران!. وقتی که کنشگران و تحصیل کردگانی با تمام ادّعاها و پُزها و قیافه گرفتنهایشان هنوز که هنوز است تفاوت «دوغ را از دوشاب» نمیدانند و نمیفهمند، چطور میتوان اینقدر قیرگونه احمق بود که خود را و دیگران را اینهمانی پنداشت؟. وقتی انسانی هنوز «الفبا» را نیاموخته است، چگونه میتوان انتظار داشت که کتابی را بخواند یا اندیشه های خود را تحریر کند؟. اینگونه اشخاص پر مدّعا و نشخوارگر، مرا یاد «حسنی، امام جمعه ارومیه» می اندازند که در یکی از خطبه هایش به برادران تبلیغاتچی توصیه کرده بود که: «برادران تبلیغات لطفا شعارهای خودشان را بر روی دیوارها به ترکی نیز بنویسند تا مردم بیسواد بتوانند بخوانند و ارشاد شوند!».
متابعان و مقلّدانی=، کسانی هستند که هنوز نمی توانند و نمیدانند «روشنگری»؛ یعنی سوختن در هیزم تجربیات شخصی و نیاکان خود تا بتوان شعله ای پرتو افکن را فرا راه خویشتن و مردم خود آفرید، نه اینکه شبانه روز به نشخوارگری و غرغره کردن محتویات دانشنامه و دایرة المعارفهای عمومی اینترنتی سیاهکاری کردن و هم حماقت خود را فریاد زدن، هم از سر بلاهت به این مرض هرگز درمان ناپذیر مبتلا بود که خواننده و شنونده نیز همچون خودشان احمق و جاهل هستند. تا زمانی که تحصیل کرده و کنشگر ایرانی- مهم نیست کجا مقیم باشد- نیاموزد که «پرسش» باید در وجود خودش افکنده شود تا چنانچه مستعد بارداری باشد، آنگاه به «افکار و ایده های خویشتن» حامله شود، مطمئنا درب فلاکتها و ذلالتها و خوار و زاریهای ایران و مردمش در تحت سیطره حکومت الهی دوام خواهد آورد.
شاد و خوشکام باشید!
فرامرز حیدریان

درود جناب دکتر طالبی عزیز
اولا رقابت در آمریکا هم در این دوره مردانه است شاید در دوره ای که انتخابات آمریکا بین یک خانم و آقا باشد در ایران هم کاندیدای خانم داشته باشیم
خدا را چه دیدید؟
البته لزوما حضور زن در لیست کاندیداها به معنای احترام به بانوان نیست
گرچه ایراد ها را نمی‌شود در این زمینه نادیده انگاشت
البته صحبت اصلی من این است که با پوزش رای بخش عمده ای از این ملت بر مبنای توهم را برنمی تابم اگر از زبان غیر از ادم با شخصیتی همچون شما بیان می شد با پوزش توهین تلقی می کردم
امیدوارم اصلاح بفرمایید
آقای دکتر کفش ما را بپوشید بعد قضاوتمان کنید
حقیقتا تا دوسه روز قبل هم تصمیم به رای نداشتم ولی وقتی دیدم که زاکانی ها را می‌خواهند بر سرنوشت ما حاکم کنند تصمیم گرفتم به کاندیدایی رای دهم که با بقیه متفاوت است

سلام و عرض ادب خدمت استاد طالبی عزیز ، با کسب اجازه متن پر محتوای شما به بیان دیگر به شرح زیر تقدیم می گردد:

انتخابات ریاست جمهوری در ایران به دلیل ساختار سیاسی و محدودیت‌های گسترده برای نامزدها و رأی‌دهندگان، اغلب با انتقادات زیادی روبرو است. دلایلی که برخی افراد را به عدم شرکت در انتخابات ترغیب می‌کند، عبارتند از:

۱-عدم نمایندگی واقعی: بسیاری از مردم معتقدند که انتخابات آزاد و عادلانه نیست و نامزدهای واقعی و مستقل قادر به شرکت نیستند. این باعث می‌شود احساس کنند که انتخاباتی که برگزار می‌شود، تنها یک نمایش است و نتیجه از پیش تعیین شده است.

۲-نقش زنان: همان‌طور که اشاره کردید، زنان که نیمی از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، در این فرآیند به حاشیه رانده می‌شوند. عدم حضور زنان در مناظرات و نبود توجه به مسائل و حقوق آنان، نارضایتی زیادی ایجاد می‌کند.

۳- نبود برنامه‌های عملی: انتقادات به وضعیت موجود اغلب سطحی است و راه‌حل‌های پیشنهادی نامزدها عملی و مشخص نیست. بسیاری از مردم بر این باورند که تغییرات واقعی صورت نخواهد گرفت و وعده‌های داده شده تنها برای جذب رأی است.

۴-کنترل قدرت توسط بیت رهبری:
بسیاری از مردم بر این باورند که نهایتاً قدرت اصلی در دست رهبر و نهادهای تحت کنترل او است و رئیس‌جمهور نقش محدودی در تصمیم‌گیری‌های کلان کشور دارد. این امر سبب می‌شود که انتخابات بی‌معنی و بدون تأثیر به نظر برسد.

۵- مشروعیت‌بخشی به نظام: مشارکت در انتخابات می‌تواند به نظام جمهوری اسلامی مشروعیت ببخشد. تحریم انتخابات توسط مردم می‌تواند پیام عدم رضایت عمومی را به جهان منتقل کند و مشروعیت داخلی و بین‌المللی نظام را زیر سوال ببرد.

در نتیجه، تحریم انتخابات توسط بخشی از مردم و جنبش‌های اجتماعی مانند زن، زندگی، آزادی، به عنوان راهی برای نشان دادن اعتراض و نارضایتی از وضعیت موجود و عدم پذیرش شرایط تحمیلی تلقی می‌شود.

دائرت المعارفی ها،- پیشگامان روشنگری و انقلاب.مقاله نویسان دائرت المعارفی، خالق مانیفست انقلاب بودند.
دانشنامه نویسان یا دائرت المعارفی های سکولار و منتقد فرانسوی، بین سالهای 1780-1751 میلادی، 35 جلد" انسیکلوپدی" را در راه روشنگری و انقلابات فرانسه و امریکا منتشر کردند. ناشر آنها 2 روشنگر بنام: دیدرو و دلامبر ، و مهمترین مقاله نویسان آن: ولتیر، روسو، منتسکیو، هولباخ، هلویتس، و کوسنای، بودند. دائرت المعارف فرانسوی در قرن 18 میلادی دست آورد جنبش روشنگری را نشان میدهد. آنها دانش و آگاهی سکولار زمان خود را وارد فرهنگ بورژوازی ترقیخواه نوپا، و الیت روشنفکران هومانیست نمودند. تئوریسین های انقلابات فرانسه و امریکا یعنی: لاک، منتسکیو، و روسو، ازمیان آنان برخاستند. دانشنامه یا دائرت المعارف شامل مجموعه دانش بشر در زمینه های: دین، اخلاق، سیاست، و رشته های دیگر بود. مقاله نویسان دائرت المعارفی، جنبش روشنگری را در فرانسه براه انداختن. روشنگری یعنی: تفکر پیرامون: هستی خود، طبیعت، جهان، و مبارزه علیه تاریکی و خرافات، و علیه اسطورههای کهن آرکائیک.
در میان دائرت المعارفی ها، ماتریالیست هایی مانند: هولباخ و هلویتس از طریق مبارزه با خرافات و دین، روشنگری را بسوی آته ایسم هدایت نمودند. آنها ضد قیمومیت انسان و خواهان قانون و تربیت بشر شدند. دائرت المعارف مانیفست جنبش روشنگری فرانسه بود. فلسفه روشنگری فلسفه جدید عمل بود که تاثیری مهم روی انقلاب فراسه در سال 1789 میلادی گذاشت. مقالات دائرت المعارف گرچه از نظر فلسفی انسجام محتوایی نداشتند و سیستم فلسفی خاصی را نمایندگی نمیکردند ولی سکولار، ماتریالیستی و علمی-عامیانه بودند. فلسفه هر جا ظاهر میشد تحت تعقیب و پیگرد دولت و کلیسا قرار میگرفت. ولتیر، دیدرو، و روسو یا به زندان افتادند یا تبعید شدند و یا تحت تعقیب قرار گرفتند، گرچه غالبا در مقابل خواسته های سیاسی و دمکراتیک محتاط و محلفظه کار بودند. ولتیر بعد از روسو دومین روشنفکر مهم دانشنامه فرانسوی، در سیاست محتاط ولی منتقد رادیکال: دین و کلیسا، مخالف اتوریته، و مدافع آزادی فرد بود. او خلاف روسو سیاسی نبود ولی خواهان رفتار و کردار انسانی و عملی بشربود.
مقاله نویسان انتقادی دانشنامه فرانسوی، بلندگو و شیپور روشنگری شدند. دالامبر در مقدمه نخستین کتاب دانشنامه نوشت: قرن دین و فلسفه ایده آلیستی و صوری اکنون جای خود را به قرن علم و انسانیت میدهد. هدف آنان این بود که دانش زمان خود را برای رفاه و آزادی در دسترس همه قرار دهند. دائرت المعارف یا "انسیکلوپدیا" در زبان یونانی به معنی "محفل آموزشی" بود. بعدها نقش سیاسی و عمومی یک دانشنامه، نقش یک ابزار فکری محبوب در مقابل نظام مطلقه رو به زوال، شد. انسیکلوپدی یا دانشنامه فرانسوی بین سالهای 1772-1751 میلادی 17 جلد دانش سکولار و بورژ وازی مترقی آنزمان را منتشر نمود. دانشنامه ها در طول تاریخ خود یا بشکل ردیف الفبایی و یا بصورت موضوعی و سیستماتیک منتشر میشدند. عنوان کتاب را نخستین بار دیدرو و دالامبر تعیین کردند. وظیفه آن کتاب ثبت موضوعاتی بود که انسانهای کنجکاو جویا بودند. طرح وظایف، نیازها، و علایق انسانها نیز مورد توجه قرار میگرفت.
دالامبر تا سال 1759 میلادی همکار دائرت المعارف بود. دیدرو تا سال 1772 یعنی 26 سال همکار نشر آن کتاب بود. طی این مدت 170 نویسنده، فیلسوف، و دانشمند حدود 71000 مقاله منتشر کردند بین سالهای 1780-1751 میلادی حدود 200 فیلسوف و دانشمند 35 جلد دانشنامه را نشر دادند که منبع مهم برنامه ای و استاندارد انقلاب فرانسه و جنبش روشنگری آن دوره شد. منتسکیو و روسو چهرههای اصلی در بخش آموزشی و روشنگری آن دانشنامه بودند. بعدها هگل نیز در سال 1817 میلادی کتابی سیستماتیک با عنوان "دائرت المعارف علوم فلسفی" منتشر نمود. جنبش روشنگری در فرانسه موجب انقلاب شد ولی در آلمان باعث تولد فلسفه کانت و افشای خرافات دینی گردید. گروهی از روشنفکران میگفتند: مالکیت موجب بی عدالتی میشود. ولتیر خواهان آزادی بیان و عقیده، آزادی تجارت و آزادی مالکیت، خواهان پروژههای انسانی اجتماعی شد. بحث اقتصاد را تورگوت و آدام اسمیت، و بحث اخلاق را هیوم بعهده داشتند. منتسکیو و روسو فاقد تئوری سیاسی بودند. دیدرو ولی از جنبش روشنگری انگلیس تقسیم قوا در مشروطه سلطنتی را گرفته بود. در اروپا نخست انگلیسی ها آغازگر جنبش روشنگری بودند. ولتیر و منتسکیو از نظرات: لاک و نیوتون در این راه کمک گرفتند. ولتیر برای یک زندگی عقلانی مقوله تولرانس را توصیه می نمود. روسو موضوعات: تربیت، نقد فرهنگ، و علوم سیاسی را مهم میدانست. در جنبش روشنگری گاهی از ژانر های: رمان، مقاله، نامه نویسی، و غیره نیز برای طرح اندیشه های فلسفی و ایدههای انتقادی استفاده میشد.
تاریخ دانشنامه نویسی بیش از 2500 سال است. چینی ها و سوفیست های قرن 5 پیش از میلاد کوشیدند دانش روز زمان خودرا گردآوری کنند. عنوان "انسیکلوپدی" یونانی را به اشکال: دانشنامه، دائرت المعارف، کتاب دستی، کتاب مرجع، کتاب معلومات عمومی، و غیره تاکنون ترجمه کرده اند. دانشنامه های نخستین حاوی علوم و هنر بودند. دائرت المعارف اسکندریه در زمان روم باستان شامل موضوعات: گرامر، هنرسخنوری، دیالکتیک، موسیقی، حساب و هندسه و ریاضیات، نجوم، و هنر جنگ بود. در عصر جدید عنوان انسیکلوپدی یکبار در قرن 16 میلادی و یکبار در سال 1320 میلادی مرسوم شد. رومیها دارای دانشنامه ردیف الفبایی دستی یا مکالمه ای بودند که مجموعه دانش عملی و نظری زمان را در بر میگرفت. متفکری یونانی-رومی بنام فارو در قرن نخست بعد از میلاد دانشنامه ای با موضوعات: علوم سیاسی، گرامر، دیالکتیک، حساب و ریاضیات و هندسه، نجوم، موسیقی، پزشکی، معماری، کشاورزی، علوم نظامی، و هنر منتشر کرد.
در قرون وسطای دنیای عرب، متفکری بنام "ابن قطیبه" در قرن 9 میلادی دانشنامه "منابع التاریخ" را گردآوری کرد. چینی ها در قرن 3 میلادی و در سال 1405 میلادی دائرت المعارفی در 11000 دفتر تهیه نمودند. دانشنامه های با ردیف و ترتیب الفبایی زمان حال، در دوره پیش از میلاد و در قرون وسطا علاقمندانی نداشت.آنها بیشتر موضوعی و سیستماتیک بودند. آلمانی ها بین سالهای 1754 و 1732 میلادی و در قرن 19 دانشنامه ای عامیانه-علمی در 64 جلد تهیه نمودند که شامل موضوعاتی مانند: روانشناسی، فلسفه، الهیات، حقوق، پزشکی، هنرهای دستی، معماری، تاریخ، جادو و کیمیاگری، بود.
در انقلاب فرانسه، زمانیکه شورشیان با شعار برنامه ای: آزادی، برابری، برادری، به زندان باستیل حمله ور شدند، فلسفه عمل شد. روسو مهمترین اصل "قرارداد اجتماعی" میان خلق و دولت را شعار: برابری، ازادی میدانست. ولتیر میگفت: تمام هدف و نیاز هستی، تولرانس است چون آن هماهنگ با سرشت و طبیعت انسان است. کانت خلاف روسو عمل فلسفه را فقط محدود به" اندیشه محض" میدانست و نه انقلاب. دالامبر یکی از ناشرین نخستین دائرت المعارف، هوادار دکارت و نیوتن بود. او از طریق دیدرو با فلسفه آشنا شد و قبلا یک ریاضی دان مشهور بود. دیدرو از ترس سانسور، پانته ایستی بودن خود را که زیر تاثیر اسپسنوزا بود مخفی میکرد. وی قبلا 2 کتاب مهم پیرامون "استتیک" و " کیش نبوغ در دوران رمانتیک" را منتشر کرده بود.

کارنامه فقاهتی به طور کلّی، دلیلی است برای خلع و معزول کردن متصدّیان و لغو و منسوخ کردن تمام چیزی که به نام «جمهوری اسلامی» اتیکت خورده است. تا زمانی که مدّعیان «همعقیده» مُقر نیایند که ایرانزمین، «سرزمین کثرتها در انواع و اقسام گرایشهای دینی/مذهبی/ایدئولوژیکی/عقیدتی/نژادی/قومی و مرام و مسلکی و غیره و ذالک است و ایران به تمام ایرانیان تعلّق دارد و حقّ ذاتی آنهاست که در هر گوشه ای از جهان هستند به سرزمین مادری بازگردند و تضمین بی چون و چرای نگاهبانی از جان و هستی و مال و منال و ناموس آنها قداستی فراتر از تمام ادیان و مذاهب و انبیاء و رسولان و ائمه و مراجع و غیره و ذالک است و همه بدون استثنا به هر نحله و دین و مذهب و و قوم و غیره و ذالک که تعلّق داشته باشند، محق و مجاز هستند که برای سرنوشت کشور و مردمش، نمایندگان خود را معرفی کنند و سهیم شوند، هر گونه ادّعایی و قیافه های لبخنده ای [= فریبولوژی نوع خاتمی] از طرف متصدّیان دستگاه مخوف آخوندی، عین جنایت آشکار است و مستحق مجازات. فقط احمقهای بالذّات هستند - مهم نیست کجا مقیم باشند- که رذالتهای نمایشی و تحمیقی «اجماع» مجرمان و تبهکاران و جنایتکاران و همدستان ولایت مطلقه فقیه را، کمافی السّابق، کورسوی امیدهای خیالی خود میپیندارند و همچنان به خودفریبیهای خود دوام میدهند. کلّ سیستم جمهوری اسلامی، فاقد حقّانیّت و لژیتیماتسیون است. آنانی که محقّ و مجاز هستند «انتخاب شوند و در انتخابات» شرکت کنند، همان مردم ایران در جامعیّت وجودی و تنوّع خود هستند که آشکارا با بی اعتنایی تمام و پوزخندی تحقیر آمیز به حاکمان بی شرم و پست فطرت پشت کرده اند. آنچه در کندوی الله معمّم [= سیدّ علی خامنه ای = گدای سرخرمن] جمع شده است، باند تبهکارانند که باید به همراه «مقام معظّم رهبری» در پشت میز محاکمه دادگزاری، کت بسته، پاسخگوی جنایتها و خیانتها و رذالتها و خونریزیهای خود باشند. در ایران از چهل و پنج سال پیش تا امروز، هرگز هیچ «انتخاباتی» صورت نگرفته است؛ بلکه فقط «انتصاب پشت انتصاب» بوده است که سرگذشت منفور و مملو از خونریزی و نکبت و فلاکت و ذلالت حکومت آخوندی را تا امروز رقم زده است. همین.
شاد زیید و دیر زیید!
فرامرز حیدریان

پیچیده نویسی و مغلق گویی که با تکبّری عالمنمایی توام باشد با اندیشیدن و فلسفیدن و هنر پژوهشگری، هیچ سنخیّتی ندارد و بیش از هر چیز دیگر، بیمایگی مدّعی را رسوا میکند و حقارتش را نمایش میدهد. به استثنای «شوپنهائوور و نیچه» و تعدادی دیگر که در دایره سبک نوشتاری آنها هستند، اکثر فیلسوفان آلمانی در مغلق گویی از یک طرف تحت اجبارات عصر خود بوده اند و از طرف دیگر سنّت تفکّر فلسفی آلمان به دلیل «نحو و چم و خم زبان آلمانی» از دوران «کانت» به دست اندازهای دیفرانسیل شکن نیروی فهم و تلاش آدمی برای درک و پیوند یافتن با متفکّر و فیلسوف در غلتید؛ هر چند آثار خود «کانت» برغم پیچیدگی، شفّافیّت و صمیمیّت خاص خود را دارند. از اواخر قرن هیجدهم و اوایل قرن نوزدهم، متفکّران و فیلسوفان آلمانی تا امروز کوشش کرده اند که از سنّت مغلق گویی و مغلق نویسی فاصله بگیرند؛ برغم اینکه دشواریهای زبان آلمانی، موانعی را همچنان بر سر راه آنها تا امروز گذاشته است از جمله در آثار «نیکلائوس لوهمان و یورگن هابرماس و امثال اینها».
در تاریخ و فرهنگ سرزمین خودمان اگر دیوان مثلا «منوچهری دامغانی و انوری و خاقانی» را در کنار «شاهنامه» بگذاریم یا «تاریخ بیهقی» را در کنار «دُرّه نادری» بگذاریم، آنگاه تفاوت عُمق افکار و ایده های زُلال را با مغلق گویی به آسانی میتوان از یکدیگر تمییز و تشخیص داد. زُلال بودن ابیات شاهنامه فردوسی باعث شد که بیش از هزار سال تمام، عمق بسیار تکاندهنده و مایه دار و منبع الماسهای بی همتای ایده و افکار و تجربیات نیاکان ایرانیان تا امروز در استتار بمانند. تنها با تلاشها و سختسریها و مته به خشخاش گذاشتنهای شبانه روزی زنده یاد «منوچهر جمالی» بود که در رویکرد سنجشگرانه اش به «محتویات شاهنامه» توانست امکانهای «کشف و شناخت» تجربیات عمیق نیاکان ایرانیان و رمز و رازهای فلاکتها و بدبختیها و ذلالتهای قرن به قرن ایرانیان را از عصر ساسانیان تا همین امروز بر پرده ای پانورامایی پدیدار کند؛ طوری که دامنه های کاوشگریهای او، همچنان به پژوهشهای سنجشگرانه و عمیق و توام با دلیری و راستمنشی و مسئولیّت منوط و ملزوم هستند.
آنانی که سرشان را شبانه روز در آخورهای متفکّران و فیلسوفان و اساتید باختر زمینی میکنند و به نشخوار کردن چیزی مشغولند که هیچ شناختی از محتویات توبره ای آنها ندارند، همه بدون استثناء «مقلّد و تابع و دنباله رو» هستند؛ ولو استادترین استادان ممتازترین دانشگاههای ایران و جهان باشند.آویزان شدن و متابعت کردن و غرغره کردن افکار و ایده های فیلسوفان و متفکران باختر زمینی، هنر نیست؛ بلکه هنر آنست که چگونه میتوان از افکار و ایده ها و متدهای فیلسوفان باختری – به شرط آنکه یک کلمه از ایده ها و افکار آنها را فهمیده و گواریده باشیم- به خویشاندیشی و آفرینش افکار و ایده های مایه دار و نوزا در رویکرد به معضلات و مشکلات میهن و مردمش انگیخته و توانمند شد. آنانی که همچون روباه در یکی از داستانهای مثنوی مولوی، دمب خودشان را به دمب شتر متفکّران و اساتید دانشگاههای باختری گره زده اند یا گره میزنند، هرگز هیچ بویی از «تفکّر و فلسفیدن و اندیشیدن» نبرده اند و تمام عمرشان فقط توسری خور و دنباله رو و مقلّد بی مایه میمانند و میمیرند با این توهّم ابلهانه و رسواگرانه که با آویخته شدن به نامها و افکار و ایده های نافهمیده و ناگواریده متفکّران و اساتید دانشگاههای باختری، «شتری بسیار بزرگ بزرگ و با ابهّت در انظار دیگران» جلوه کنند. آویختن و سر در آخور «کارل مارکس» فرو بردن، به معنای متفکّر و دانشمند شدن نیست؛ بلکه به معنای مقلّد و ذلیل و تابع مارکس شدن است تا توی گور بدون آنکه یک کلمه از دیدگاهها و نظرات او را فهمیدن و گواریدن؛ چه رسد سنجشگری دیدگاههای او.
بر حالت و وضعیّت چنین حقیران هموطن که شمارشان نیز بس بسیارانند، فقط باید گریست و گریست و متاسّف بود؛ زیرا هنوز بالغ نشده اند تا یاد بگیرند که بر پاهای استوار مغز اندیشنده و ایده و افکار آفرین خودشان بایستند و کاری کارستان را برای چیره شدن بر فلاکتهای میهنی و مردم همیشه مستاصل خود به پیش ببرند. تا زمانی که طیف تحصیل کرده و کنشگر عرصه سیاست ار دنباله روان و تابعین انواع و اقسام استادان و متفکّران اروپایی و آمریکایی هستند، هیچگاه و هرگز نخواهند توانست کوچکترین تاثیری در دگرگشتهای میهنی داشته باشند و دوام بدبختیها و ذلالتهای میهنی و خوار و زاری مردم خود را در تخت سیطره خبیث ترین جنایتکاران الهی استمرار خواهند داد.
آنانی که هنوز نمیتوانند از بنمایه های تجربیات تاریخی و فرهنگی مردم خود به آفرینش ایده های کشورداری و جامعه آرایی و قانون و حقوق و پروریدن منش مردم به فرزانگی و سرفرازی و ارجمندی همّت کنند و استعداد و استقلال اندیشیدن خود را با دلاوری در کلمات زُلال و گویا عبارتبندی کنند، همه بی برو برگرد، مطیع و ذلیل شرایط اجباری تابعیّت کردن از انواع و اقسام ادیان نوری و ایدئولوژیهای منحط و نصوص نحله ها و مرام و مسلکها و نظریّه های آکبندی و برده آئوتوریته های جاه طلب آکادمیکر خواهند ماند و هیچکاه به استقلال اندیشییدن فردی و شرف و حیثیّت و ارجمندی و آزادیهای فردی و اجتماعی نخواهند رسید.
شاد زیید و دیر زیید!
فرامرز حیدریان

طرفیم،
آنها خطرراحس میکنند،می فهمند،خط میگیرند،
همچون دهباشی،امیرطاهری
وو،،،ما همه اینهارا می بینیم،
حتی وجود عباس آخوندی،
خاتمی، حسن روحانی ووو،،،
برای ما خطرهستند،
علاوه براینها راست مذهبی
همچون ۴۵ سال پیش باما
طالبان گونه وبدتراز پهلویچی های ماسون برخوردمیکنند،ما همه اینهارا
می بینیم،
واقعن برای شما متاسفم ،
که نگاه چپی شما رابه این روزانداخته است.