سپتامبر 2009

رویۀ عملی درتحلیل قدرت عمومی و تحقق حاکمیت مردم درکشورانقلاب زدۀ، جنگ زدۀ، تحریم شده و بحران خیزایران، هم دردوران «ولیّ فقیه اوّل» وهم دردوران «ولیّ فقیه دوم » بسیار بیش از آنکه مبتنی بر قانون و قانون گرایی باشد، برمصالح نظام، معادلات قدرت، و رویاروی با چالش پایداردمکراسی خواهی استوار بوده، که درآن از قانون برای کسب مشروعیّت پوششی و توجیه اَعمال واقدامات طبقۀ حاکم استفاده شده است

حاکمان اسلامی پس از کسب قدرت بارها از ضرورت اسلامی کردن دانش و دانش‌‌گاه و دانش پژوه و دانش‌جو سخن گفته اند. با شبیخون فرهنگی سال پنجاه و نُه، دانش‌گاه ها را بستند، دانش‌جویان را سرکوب و زندانی و اعدام کردند، استادان غیر اسلامی را اخراج کردند. با تشکیل ستاد شبیخون فرهنگی به جراحی و مهندسی آموزش علوم به ویژه علوم انسانی پرداختند.

پس از کنار گذاشتن بیژن نامدار زنگنه که بیش از هشت سال مدیریت نفت ایران را در دو دولت محمد خاتمی بر عهده داشت، و مردود شدن سه گزینه مورد نظر رئیس دولت نهم در مجلس، سرانجام وزیری هامانه سرپرستی نفت را به صورت ماهانه بر عهده گرفت و و بعد از چند ماه با کسب رای اعتماد مجلس به وزارت گمارده شد.

بر خلاف کشورهای زادگاه زرتشت (ايران، افغانستان و تاجيکستان) در اروپا دست کم دويست سال است که آموزش و پژوهش در باره انديشه و جهان بينی زرتشت به گونه علمی آغاز شده و ا مروز در دانشگاها بخش جا افتاده ايست. هدف اروپاييان از اين آموزش و پژوهش پی بردن به ريشه و بن زبانی، فلسفی، فرهنگی و هستی شناسی خود ميباشد.

خون های بسیاری که بر زمین ریخته شد و جفاهایی به این مردم حماسه ساز شده که مشخص نیست از کدام راه قرار است جبران شود و چگونه محمود احمدی نژاد و حامیانش می خواهند با بستن گوش ها و چشم های خود و سرکوب جنبش سبز مردم ایران صحبت از کابینه کنند. کابینه ای که حتی اگر تمام اعضایش هم زن باشند نمی تواتد مرحمی بر زخم های دل مادران داغدار شهدای جنبش سبز ایران باشد. امروز مسئله اینست.

اصلاً معلوم نيست بايد گريست يا خنديد؟ اگر راست باشد که تاريخ دو جور تکرار مي شود؛ تراژيک يا به شکل کمدي هر دو کار مجاز است. اما وقتي اين دو موقعيت درهم مي آميزد شق سومي پيش مي آيد که مارکس حدسش را نمي زد و نامش مي شود شق ملال آور تکرار تاريخ.

و در آن سو نگاه كنيم كه مخالفان مردم با قدم گذاشتن در بی‌راهه ‌ها چگونه رو به نشيب مي‌روند. فرزندان انقلاب را به زندان انداختند تا اوهام خويش را ارضا كنند. آنها چه نتيجه‌اي براي اين كار خود توقع داشتند؟ بدن رنجور قرباني ترور را به بند كشيدند و ضارب او را آزاد و متمتع قرار دادند. آنها انتظار داشتند از اين كار جز ريختن آبروي خود چه سودي ببرند؟ در سراشيبي كوره‌راهي كه درون آن افتاده بودند خردشان جا ماند و عنانشان در دست افراط‌گراني قرار گرفت كه نيمه‌هاي شب به خوابگاه دانشجويان غريب و مظلوم...

اين فجايع فقط به کهريزک و کوی دانشگاه، ختم نمی شود، بررسی و پاسخگويی به آنچه که در خيابانها و در زندانها و اماکن ديگر برمردم رفته است همگی بايستی در دستور کار باشد.

درست است که به وسیله‌ی زور می‌توان صورت مسئله را پاک کرد اما خود مسئله را نمی‌توان حل کرد. جریان راست افراطی عقیده دارد که بازی را برده است، اما نمی‌تواند این بازی را ادامه دهد. چینش نیروهای سیاسی در ایران به‌گونه‌ای است که هیچیک نمی‌توانند دیگری را به کلی از صحنه خارج کنند.

محمدرضا كثراني در سايت ايران سرفراز به نوسان هاي سياسي شديد در عناصري نظير طبرزدي، باطبي و حسن زارع زاده اردشير كه هم اكنون با صداي آمريكا و برخي محافل مشابه در ارتباطند مي نويسد: وقتي طبرزدي به راحتي در زمره مخالفان شلنگ تخته بازي كند و با نيت سركيسه كردن كساني كه ساليان سال خارج از كشورند و بعضاً از مسايل ايران و تحولات آن آگاهي ندارند