سپتامبر 2009

اعتصاب غذاي مجاهدين خلق در اشرف و آمريكا و اروپا, وارد دومين ماه خود شد. اين اعتصاب غذا در اعتراض به حمله وحشيانه مزدوران سراپا مسلّح مالكي, به فرمان خامنه اي و با چراغ سبز آمريكايي ها صورت گرفت. اين يورش مغول وار, كه عليه مجاهدين «خلع سلاح شده, قراداد خلع سلاح امضاكرده, چندين بار مورد بازرسي اف بي آي و وزارت خارجه آمريكا قرارگرفته», «با بيشرافتي و شرارت تمام», با خشن ترين ابزار سركوب, از تبر و داس و چماق و باتون و گاز اشك آور و گاز فلفل و آب جوش فشار قوي و شليك مستقيم, رخ داد و...

رشد مصرف مواد مخدر سه برابر نرخ رشد جمعیت! نتایج تحقیق کارشناسان نشان می دهد گرچه میزان مصرف مواد در سال های متوالی از نوسان هایی برخوردار بوده لیکن طی 30 سال گذشته روند کلی رو به افزایش بوده است. بیشترین میزان افزایش در سال های 56-52 با میزان 166 درصد رخ داده است، پس از آن تا سال 66 به تدریج از شدت آن کاسته شده و سپس مجدداً در دوره زمانی 71-67 به میزان رشد 59 درصد رسیده است.

در جریان انقلاب و تصفیه خونین پس ازآن، آن جریانهای سیاسی که ده ها سال با تأکید بر گفتمان پهلوی ستیزی در میدان سیاست ایران یکه تازی میکردند، برغم نقش فعالشان در انقلاب سرکوب و از صحنه سیاست کشور روبیده شدند. نفس روی کار آمدن رژیم اسلامی که چیزی خلاف انتظار اقشار مدرن بود، خود نیز به فرسایش پایه ی سیاسی و مردمی این جریانها کمک کرد زیرا بسیاری از مردم درهمان فردای انقلاب از رخ داد آن بحق پشیمان گشتند و این در حالی بود که این جریانهای سیاسی هنوز بر حقانیت مشارکت خود در آفرینش انقلاب اصرار داشتند...

الان مهم اين است که اين نظام کودتاچی اثبات کرده، بخش های زيادی از قانون اساسی جمهوری اسلامی، در تضاد با خواسته های برحق ملت است و اين جای کتمان ندارد. دولتمرد شدن يک ولی فقيه(!) جز فساد دينی و بيداد دولتی موجود، نتيجه ای به بار نمی آورد. بنابراين اهالی جنبش سبز، به برپاسازی يک نظام قانونی نوين اميد بسته اند که از تناقض ها و اشتباهات و ظلم های تمام اين سی سال اخير تهی باشد

اين اشتباه باعث شده است که مرتب رژيم آن حقوق اجتماعي و سياسي را هم که مردم دارند هر از چند گاهي حذف ميکند و کل جنبش هم مشغول بازپس گرفتن آخرين حقوق تضييق شده ميشود. گوئي بعد از 28 سال هنوز خواستهاي ما به دور زدن يک دايره شوم شباهت يافته است. مثلاً مبارزه فصلی رژيم با بدحجابي يک نمونه از استراتژی رژيم است. انقلاب فرهنگي و تعطيلي دانشگاه ها کمي بعد از بهمن 57 و اقدامات متناوب شوراي انقلاب فرهنگي و امثالهم در همه اين سالها دايره هاي شوم تکراري هستند که بازهم نشان دهنده استراتژی جمهوری اسلامي...

بهاییان، از فدا کردن جان خود نیز هراسی ندارند تا آنجا که در بین خاص و عام، مسلم شده است. در سه دهه اخیر، یکی از با استقامت ترین اقشار جامعه در راه حفظ اعتقادات خود، بهاییان بوده اند. از سوی دیگر، بهاییان، سیّاس و فرصت طلب و یا به اصطلاح، ابن الوقت و منتظر گسترده شدن سفره ای مهنا و مهیا و بی زحمت بر سر آن نشستن نیز نیستند. در بسیاری مواقع، اصولا سفره ای نمی بینند. نه برای خود و نه برای دیگران. براستی بهاییان در انتظار چه یا چگونه فرصتی هستند؟ که چکار بکنند؟

روزنامه بسیار معروف «یولند پستن»؛ در جستجوی مدارکی که نشان دهد این پولها توسط دولت ایران در اختیار طراحان این مسجد قرار گرفته است، با شهرداری کپنهاک تماس گرفته، و آنها هم مدارکی را در اختیار خبرنگار این روزنامه قرار می دهند. سپس این روزنامه از «ژاله توکلی» (سخنگوی «ایران آزاد») می خواهد که بعنوان مترجم در مسجد حضور یافته و مرا (کیانوش) نیز بعنوان شاهد در این مصاحبه (که بنوعی بایستی افشا کننده ماجرای روابط بسیار نزدیک «سفارت ایران» و «مسجد امام علی» باشد) دعوت میکنند.

نمیدانم چرا یه دفعه به ذهنم رسید که نامه‌ای سرگشاده را با موضوعی دلخراش که به باور ما کردها از آن شماست بنگارم و برایتان بفرستم. من شما را از راه حضورتان در کردستان و پست فرمانداری‌تان در مهاباد که در سنین جوانی به شما داده‌شد، میشناسم. همین الان که این جمله را مینویسم به یاد گوناگونی در ایران افتادم.

در دادگاه هاي نمايشي تاوان روزهای اصلاح خواهی شان در مجلس و دولت اصلاحات را پس می دهند! خبر می رسد از رهبران و سران اصلاح طلب که این روزها در حبس و بند هستند در مورد دلیل فعالیت ها و عملکرهای گذشته شان بازجویی می شود و یکی از دلایلی که تاکنون برگزاری دادگاه برخی از نمایندگان سابق مجلس ششم و وادار ساختن آنها به اعتراف نیز طول کشیده است

دولتها باید امکان تحصیل به زبان مادری را در مدارس فراهم بیاورند و تمامی ارگان های دولتی باید در سطح بالایی خدمات چند زبانی ارائه دهند . در کشوری که زبان مادری افرادی بعنوان زبان رسمی نباشد باید شرایط یاد گیری آن زبان برای آنها فراهم شود. هرگونه عملی خارجی برای تعغییر زبانی یک مسئله جدی نقض حقوق بشر است. دولت نباید زبانی را ایجاد کند و یا به هر نحوی تعغییر دهد. تعغییرات در زبان باید در یک روند طبیعی صورت بپذیرد.