رفتن به محتوای اصلی

نوامبر 2009

انحلال جنبش در قدرت بلامنازع رهبری یا انحلال رهبری در جنبش بلامنازع مردم؟

در تاریخ سوم نوامبر مقاله ای در سایت ایران گلوبال تحت عنوان انحلال طلبی برای جنبش سبزاز موضع انقلابیگری توسط آقای حبیب تبریزیان و در نقد نظرات من در رابطه با جنبش سبز و آقای گنجی درج شده بود که ضمن تشکر از ایشان که به بحث در اینمورد پرداخته اند، لازم میدانم مطالبی را در مورد آن نکات محوری مقاله ی مزبور به نظر خوانندگان برسانم.

به مناسبت روز جهانی خشونت علیه زنان

مذهب بعنوان ابزار ایدئولوژیکی و به کمک زمینه های فرهنگی و سنتی توانست تبعیض ها و نا برابری های جنسیتی به ویژه فرهنگ مردسالارانه و خشونت بر زنان را تئوریزه و قانون مند کند. تنیدگی قوانین، مقررات، رسم و رسوم مذهبی و فرهنگ و روابط مردسالارانه تا آنجائی است که تفکیک و تشخیص این دو بخصوص در رابطه با مسائل زنان بسیار مشکل و گاها غیر قابل تمیز است، بطوریکه یکی ریشه در دیگری دارد.

شکست سبز بدلی

براى تظاهرات 13 آبان امسال، هواداران دولت فکر کردند که اگر یک رنگ سبز بدلى را به صحنه آورند و از مردم درخواست کنند که براى حمایت از وضع موجود این رنگ را با خود داشته باشند، مشکل رنگ سبز اصلاح‌طلبان را حل مى‌کنند، اما در عمل، رنگ سبز بدلى در مقابل رنگ سبز سیادت نبوی، کارى از پیش نبرد و هواداران جناح حاکم حاضر نشدند، آرایه‌اى بدلى به خود ببندند و نمادى را که در اختیار اصلاح‌طلبان است، ریاکارانه مورد بهره‌بردارى قرار دهند

پدیده هایی نوین برای جنبش در 13 آبان

اول اینکه شهرهای دیگر کشور مانند تبریز، مشهد، شیراز وسیعا در این اعتراضات بپا خواستند و اینبار تهران تنها نبود. با آنکه در اعتراضات گذشته نیز، مردم شهرهای گوناگون کشورمان علنا ابتکارات بسیار جالبی در مخالفت با نظام حاکم ابراز می داشتند اما در 13 آبان امسال ابعاد اعتراضات شهرهای دیگر کمتر از تهران نبود.

نان گران شد؟ فکر نان کن که خربزه آب است!؟

آقا جان! نان و گوشت (آبگوشت!) و قند وچای قوت لایموت سنتی مردمان ایران است و عمدتا هم مسئله سیاسی. مثلا هر وقت می خواستند لایحه ای را به تصویب مجلس نمایندگان برسانند و مردم ازاثرات آن مطلع نگردند، بلوای گرانی نان و گوشت و قند را براه می انداختند و سر مردم را به آبگوشت گرم می کردند. آیا آیت الله های مکار مشغول معامله ای بزرگ با شرق و غرب هستند؟ مردم هشیار باشید.

هدف نهایی جنبش سبز

نهادهایی که مردم انتخاب می‌کنند باید اختیار اداره و نظارت بر این دستگاهها را داشته باشند در غیر اینصورت این انتخاب در اداره کشور بی‌تاثیر یا کم تاثیر است. بنابر این معیار اینکه در یک حکومت چه کسانی اختیارات بیشتری دارند و چه کسی شخص اول حکومت است به این بستگی دارد که چه میزان از این دستگاه‌ها را در اختیار دارند.

آبان سبز: پيشروی به سوی آزادی!

در آبان سبز؛ شعار محوری مرگ بر ديکتاتور بود. نشانه ها حاکی از ژرفش همرأئی ملی ايرانيان عليه استبداد دينی است. جنبش سبز مانند هر پديدار اجتماعی که زايش و رشد و تکامل خود را دارد، زنده، پويا و در حال رشد و بالندگی است و به هيچ رو نمی توان و نبايد موجوديت بالنده آنرا، منحصر به خواست و نظرگاه اين يا آن شخصيت و گرايش تعريف کرد. جنبش سبز از اين حد و مرزها فراتر رفته است. تمرکز مردم معترض روی ضرورت عبور کشور از ولايت مطلقه فقيه موئيد همين واقعيت است.

گفتگوی نوشین احمدی خراسانی با رامین جهانبگلو

عدم خشونت»: استراتژی سیاسی یا نحوه نگرش جدید به سیاست. فرهنگی که به خشونت سیاسی در میان دولت و شهروندان مشروعیت می بخشد. ولی آیا چنین وضعیتی را باید به عنوان «بن بست» در نظر گرفت یا این که خوانش های جدیدی از میراث اجتماعی، فلسفی، ادبی و دینی ایران، ما را با مفاهیم تازه ای در زمینه خشونت پرهیزی آشنا می کنند؟ بسیاری از هموطنان ما با نمونه های اخلاقی و خشونت پرهیزی که در اندرزها، متون و قواعد رفتاری و آیینی در تاریخ ایران وجود دارد، ناآشنا هستند.