می 2013

شرکت گوگل به سختی در تلاش است تا با ایجاد شبکه‌های بی‌سیم (وایرلس) در اقتصادهای نوظهور امکان دسترسی یک میلیارد نفر و یا بیشتر به اینترنت را فراهم کند. حضور ملل جهان در شبکه سراسری اینترنتی نقش شگرفی در پیشرفت، فرهنگ سازی و به هم پیوستن جویبارهای تمدن بشری دارد.در چنین شرایطی اسلامگرایان حاکم بر ایران امکان استفاده شهروندان ایرانی از شبکه جهانی اینترنتی را دشوارتر کرده اند. رژیم اسلامی برای فرستادن ایران به عصر بربریت، نیاز به مردمانی چشم و گوش بسته و فاقد افق های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دارد.

اینروزها دست اندرکاران رژیم جمهوری ایران ستیز اسلامی بیش از گذشته با دست و دل بازی اشغال سرزمین را در مقابل حفط سوریه و یا اعتقاد به اسلام قرار می دهند. چندی پیش گماشته خامنه ای، مهدی طائب «از دست دادن خوزستان به قیمت حفظ سوریه» را عنوان کرد و موج خشم عمومی را برانگیخت و اکنون سید مسعود جزایری در مقام معاون ستاد کل نیروهای مسلح خرده فرمایش کرده اند که: تصرف روح و جان بسیار بحران‌زاتر از اشغال سرزمین است. پیام جزایری اینست که اگر قرار باشد ملت ایران از اسلام و حکومت نکبتبار اسلامی رویگردان شوند

جمهوری اسلامی رژیم سرآمد و نوآور در جعلیات است. ناهمخوانی سیاسی، عقیدتی، فرهنگی و اخلاقی نظام قرون وسطائی با زندگی در عصر نوین، دست اندرکاران رژیم را در دالان یکطرفه توجیه، دروغ و اینجهانی نمائی حکومت اسلامی قرار داده است. انتخابات و اعمال اراده جامعه شهروندی با نظام ولائی تضاد آشتی ناپذیر دارد. مصباح یزدی ایدئولوگ بزرگ و صادق جمهوری اسلامی است. او گوهر نظریه بی اعتقادی به اندیشه نقش جامعه شهروندی در سرنوشت خویش را بیان کرده است:

بدون شک اطلاع رسانی شفاف و پاسخگو بودن سازمان مجاهدین به افکار عمومی در قبال رفتار و سیاستهای این سازمان می تواند به روشن شدن حقیقت کمک کند. عدم پاسخگوئی و شفافیت اما، این سوال را به دنبال می آورد که علت آن چیست و چرا؟

شاید نیازی به تعریف فلسفی از رفتار انسان در زندگی نیست تا به حدی از تامل در باره ی چرایی تلاش برای زنده بودن و لذت بردن برسیم . اینکه در کارهایمان چه هدفی را دنبال می کنیم و نتیجه تا چه حد به خواست ما نزدیک میشود،از ابتدایی ترین فعل و انفعلات ذهن هر انسانی ست که تا حدودی از شعور بهره دارد .اما اینکه در این آمدها تا چه میزان بر حسب ضرورت، تجربه ها ی قبلی تکرار میشوند وافسوس وپشیمانی ناآگاهانه به بار می آورد ،که گاهی هم تنها به فرد محدود نمی شود و نمودی جمعی پیدا می کند...

در کنفرانس های قبلی قرار بر این بود که هر شرکت کننده یک دوست و یا همکار خود را برای نشست بعدی معرفی کند تا این مجموعه همانند شرکت های هرمی رشد پیدا کند. در کنفرانس پراگ بیش از صد نفر شرکت کردند، اگرچه تا به امروز توافق و اشتراک نظر حتی بر روی یک بیانیه پایانی کوتاه و کلی وجود نداشته است. اکنون اینگونه بنظر می رسد که استکهلم ٢ بجای تکثرگرایی و رشد تصاعدی، سیر نزولی داشته است. بعد از چهار کنفرانس و با توجه به اینکه ظاهرا هدف فقط گفتمان برای انتخابات آزاد است

با رد صلاحیتِ بخشی از خودِ خودی ها، بیچارگی نظام و درماندگی رهبر وحشتزده، برجسته تر از تاریخ سیاه و خونین گذشته نظام در پیش چشم مردم اسیر ما و جهانیان مترقی و نوعدوست عیان تر و رسواتر گردید. زیرا: برای حفظ ظاهر هم که شده دیگر قطب بندی رژیم، در راس باند ولی فقیه متمرکز شده و او نمی تواند حتی در میان یاران دیرین خود تا روز برگزاری رای گیری چندش آور، دندان بر جگر تقلب، تمامیتگرائی و خودکامگی خویش نهد و بی اعتباری و بی ثباتی بساط اش را نه از دید مای منکر، که کل آنرا خوب می شناسیم؛

این ویدئو گزارش درباره سهمیه بندی و تفکیک جنسیتی در دانشگاه ها است که در گفتگو با فعالان حقوق زنان، اساتید دانشگاه و حقوقدانان همچون نرگس محمدی، الهه کولایی، شهلا اعزازی، شهیندخت مولاوردی، طلعت تقی نیا، حمیدرضا جلایی پور، نیره توکلی و اشرف گرامی زادگان تهیه شده است.

سیاست های جمهوری اسلامی در عرصه داخلی و جهانی، کشور را در همه زمینه ها در بحران فرو برده و میهن ما را در معرض خطرات جدی قرار داده است. در این شرایط نظام سیاسی حاکم در تدارک برگزاری انتخاباتی است که هیچ مشابهتی با انتخابات آزاد و منصفانه بر اساس معیارهای جهانی ندارد. این “انتخابات” توهین به حق انتخاب مردم ایران است.