ژوئن 2013

فکر می‌کنم در هر جامعه دموکراتیک افراد، به عنوان فرد، باید احترام شخصیت یکدیگر را داشته باشند. این را می‌گویند "احترام شهروندی". شهروند در مقابل شهروند. انسانهایی که یکدیگر را نمی شناسند، با یکدیگر دوستی یا رابطه همسایگی ندارند اما به اعتبار اینکه"شهروند" اند و باید میانشان صلح برقرار باشد، به یکدیگر احترام می‌گذارند و شخصیت یکدیگر را با توهین و تمسخر و زخم زبان خفیف نمی کنند. این احترام به شخصیت مدنی افراد است و ربطی به "کرامت" و"رحمانیت" و دلسوزی و این حرف‌ها ندارد.

چهار نکته اساسی تفاوت ماهوی مردم ایران و ترکیه را مشخص می نماید. 1-میهن دوستی و وطن پرستی مردم ترکیه 2-بیداری و آگاهی مردم ترکیه در رابطه با تقابل حکومت مذهبی با آزادگی و سرفرازی یک جامعه 3-مخالفت سرسختانه مردم در مقابل دخالت مذهب و قوانین کهنه و فرسوده قرون وسطائی آن در حکومت 4-اتحاد و همبستگی مردم ترکیه با توجه بر افکار و دیدگاهها و ایدئولوژیهای متفاوت آنان نسبت به یکدیگر در شرایط ویژه کشور چه تفاوت ماهوی بین مردم ایران و مردم ترکیه وجود دارد؟

در سالهای پيش از انقلاب 57 تشکيلات کنفدراسيون دانشجويان در خارج کشور سمبل يک سازمان دموکراتيک ايرانی مستقل از دولت ها بود که فعاليتهايش به تأييد دوست و دشمن توانست بسيار مؤثر باشد. اما متأسفانه طی بيش از 30 سال پس از آغاز جمهوری اسلامی همه تشکيلاتهای دموکراتيکی که در خارج شکل گرفته اند قادر نبوده اند اعتماد ايرانيان را در خارج کسب کنند و کنفرانس های بی حاصلی هم که سالهاست در خارج اعلام می شوند به افزايش اثربحشی فعاليتهای دموکراتيک در خارج نيانجاميده اند (4).

آقایان شورای نگهبان، حالا که تفکیک جنسیتی را مشروعیت بخشیده و در همه جا اعمال کرده اید و با رد صلاحیت عده بسیار زیادی از کاندیداها، سمبل صادق و شجاع تفکیک جنسیتی یعنی آقای جلیلی را برگزیده اید، و زنان را هم «به ده راه نمی دهید»، پس لازم است که آستین همت بالا بکشید و پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری مردانه کنونی، یک انتخابات سراسری هم برای زنان برگزار کنید تا زنان بتوانند رئیس جمهور خودشان را از میان کاندیداهای زن انتخاب کنند.