ژوئن 2013

فضای سياسی ايران در آخرين سالهای دوره دوم رياست جمهوری آيـت الله رفسنجانی کمی باز شد و اين وضع در دوران حجت الاسلام محمد خاتمی ادامه يافت. با اينحال کمی پس از انتخاب آقای خاتمی به رياست جمهوری در خردادماه 76، در آذرماه 77 فروهرها کشته شدند و در تيرماه 78 کوی دانشگاه به خون کشيده شد و فعالين دانشجويی به حبس افتادند و هنوز برخی از آنها در زندانند. حتی در دوره دوم رياست جمهوری خاتمی برخی روحانيون کشور برای هاشم آغاجری به اتهام ارتداد فتوای قتل صادر کردند

تمرکز قدرت در دست یک نفر به نام ولی فقیه و خودکامگی و خود محوری او و سپردن امور کشور به دست غارتگران و تبهکاران، کشورمان را در خطرناکترین برهه از تاریخ خود رسانده است، تاجایی که حتی وفاداران به آرمان های انقلاب اسلامی نیز به صف ناراضیان و منتقدان پیوسته اند.

دوران حکومت پهلوی، آغاز دوران نوینی در تاریخ ایران بود که در آن با شکل دادن دولت مرکزی و مقتدر و با الگوبرداری از تحولات کشورهای غربی تلاش های جدی برای نوسازی بخش های مختلف اقتصادی، قضایی، اجتماعی، آموزشی و فرهنگی کشور انجام شد و جامعه به سوی رشد و توسعه اقتصادی، آموزشی، گسترش شهرنشینی و پیدایش نهادهای مدنی حرکت نمود. قانون گذاری رسمی آزادی های فردی و اجتماعی برای نخستین بار، و به ویژه اجرای حقوق حمایت از زن و کودک، در کوتاه زمانی ایران را در ردیف کشورهای مدرن و متجدد جهان قرار داد.

در کشور استبدادزده ما، حکومت مطلقهٔ فقیه که از آغاز شکل گیری با بحران مشروعیت مواجه بود، همواره از سر این ترس که مبادا دست رژیم به طرزی غیر قابل انکار رو شود و زوزه مردم سالاری دینی نزد جامعه جهانی‌ با استناد به گزارشات حقوقی ناظران بین‌ المللی با قطعیت تمام رسوا گردد، از اعزام آنان به ایران جلوگیری نماید. شیخ علی‌ معروف به خامنه‌ای با وقاحت هرچه تمام تر موضوع نظارت بر انتخابات از سوی‌ سازمان ملل را (توهین به شعور ملت) عنوان می‌کند ؟!