ژوئن 2017

اين وطن را
با استخوان و خشت جان ديگرى ها
وطن خويش كرده اند!!!

مرکز اصلی منابع نفت و گار ایران در سرزمین بختیاری قرار دارد. پس از اکتشاف نفت، با فروش طلای سیاه، حاکمان و طبقات وابسته فربه تر شده و مردمان این سرزمین، بیشتر در فقر و فلاکت غرق شده اند. بختیاری ها از آزادی استفاده متناسب با نیاز از آب کارون و زاینده رود هم محروم اند.
بالای ۵۵ درصد روستاهای شمال استان با تانکر آبرسانی می شوند. در شرایط اینچنین بیدادگرانه حکومت اسلامی، مردم برای کسب حقوق خود و استفاده از منابع طبیعی محلی شان، راهی جز پیروی از سیاست "آتش به اختیار" در برابرشان وجود ندارد.

آیا اگر بە روابط شکنندە و منفی ایرانیان با حوزە زبانی و تمدنی خود یعنی افغانستان و تاجیکستان بنگریم بە این نتیجە نمی رسیم کە ایران و ایرانی بجای فرهنگ جذب دفع میکنند؟ چرا تورکها از آسیای میانە تا خاورمیانە پیوند عمیقی باهم دارند و فارسها خلاف آن قدم بر میدارند؟ اگر هموطنان فارس زبان اندکی بە تاریخ و فرهنگ خود کە بازگوکردن هر روزە آن گوش آدم را کر میکند اعتقاد داشتە باشند می بایست بدون قیدو شرط حامی استقلال کوردستان بودند، این خارج از اهمیت جغافیایی کوردستان است کە خود بحث جداگانەایست.

بوی گند کل بساط فرقه ای و کثافتکاری کل موافقان و مخالفان درون و بیرون خیمهِ امامت خامنه ای درآمده است. فرهنگ خودمحور رهبر، بسان خمینی که می گفت: اگر همه بگویند نه، من می گویم آری!

تاکنون در سیاست ایران پیش بینی یا آرزوی بنی صدر شدن بسیار داشته ایم ولی هیچکدام شان دقیقا شبیه بنی صدر نشده اند، هرچند اغلب به حاشیه رانده شده و یا اپوزیسیون شده اند ولی حداقل در دوران خامنه ای او فاقد کاریزما یا قدرت تصمیم گیری برای بنی صدری کردن روسای جمهور بوده است.

کشورهایی که به نام عربی خود را معرفی می‌کنند خودشان هیچ رحمی به یکدیگر ندارند، چرا باید ایران و سایر کشورها چنین موجودیت خیالی را به رسمیت بشناسند. بنابراین باید از قطر در برابر توسعه‌طلبی‌های عربستان حمایت کرد. ولی کیفیت و شیوه‌های حمایت بحث دیگری است که برعهده کارشناسان این حوزه است. بنابر این مساله در جزییات نیست بلکه در منطق کلی این ذهنیت نادرست است.

یک نفر هست که در این روزها و ماه‌های پساانتخاباتی، همگان بیش از هرکسی مشتاق‌اند اخباری درباره آینده سیاسی- کاری‌اش بشنوند. او کسی نیست جز «محمد‌باقر قالیباف»، فرمانده اسبق نیروی انتظامی که ١٢ سال است بر کرسی شهرداری تهران تکیه زده. او که رفتنش از شهرداری تهران قطعی است، این روزها هرجا می‌رود یا هر دیداری دارد، محتمل است که به آینده کاری او ربطی پیدا کند.