دسامبر 2018

شاید بتوان دولت های اجتماعی ترازنوین با سویه ای منفی نسبت به حضور در قدرت و متکی برفشاراز بیرون توسط جامعه و جنبش ها را خروجی اجتناب ناپذیراین مرحله از جنبش ها به عنوان بدیلی در برابرنظم لیبرال دموکراتیک کنونی که خود دستخوش بحران های عدیده شده و هم چنین بدیلی در برابررقباء آن یعنی دولت های اقتدارگرای پوپولیستی راست و غیرراست، به عنوان وجه بارز و شیفت پارادایمیک جنبش های نوین* ضدسرمایه داری و ابداع سیاستی نوین، دانست.

ویدئو توهین محمد باسط درازهی نماینده سراوان به کارمند اداره گمرگ جمهوری اسلامی طوفانی در فضای مجازی و حقیقی ایجاد کرد. اما این حادثه ابعاد پنهان دیگری نیز داشت که در میان امواج پر تلاطم اعتراضات به حق اما یکسویه هموطنان ناپدید شد. از بسیج دانشجویی دانشگاه و کفن پوشان همیشه حاضر در صحنه گرفته تا انجمن حجتیه و اصولگرایان آتش به اختیار فرصت را برای تسویه حساب های جناحی و فرقه ای مغتنم شمردند و قبای مدعی العموم را بر تن کرده پارسا تر از پارسایان سرنتراشیده چهره برافروختند و دلبرانه قلندری کردند.

عفیف نعیمی از مدیران جامعه بهایی ایران، پس از تحمل یک دهه حبس صبح امروز با پایان دوران محکومیت خود از زندان رجایی شهر کرج آزاد شد. وی در سال ۸۷ بازداشت و به همراه شش تن دیگر از مدیران جامعه بهایی توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به تحمل ۲۰ سال حبس تعزیری محکوم شده و این حکم در مرحله تجدیدنظر به ۱۰ سال کاهش یافته بود.

سخن گفتن از شکرالله پاک نژاد دشوار است. آهنین مردی که عاشق مردمان ایران بود و در این راه، نه سال شکنجه و زندان های شاهنشاهی را به جان خرید و سرانجام نیز توسط رژیمی مستبدتر از پیشین به دار آویخته شد. پس از انقلاب در 28 آذر 1360. سال اول دانشکده بودم که نام شکرالله را شنیدم، وقتی در یکی از روزهای پاییز 1348 در حیاط دانشگاه تهران، روزنامه کیهان را باز کردم و یکی از صفحات درون آن را دیدم که به طور کامل به "گروه فلسطین" اخنصاص داشت با عکس های چندین زندانی که شکرالله در راس آنان بود. جرات اش را ستودم

دیروز دوشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۷ محاکمه ابراهیم نوری و جعفر رستمی دو فعال تورک با اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی احمدزاده و به صورت جداگانه برگزار شد.