اوت 2019

جمهوری اسلامی نظام همیشه در بحران بوده و بحران و تنش ها را به فرصت برای بقاء خود تبدیل کرده است. فرصت طلبی حرفه ای حکومتگران تا آنجا بوده که “خودی” های نظام را برهبری اپوزیسیون منتقل کرده و حتا دور از انتظار نیست که در آینده هم از نمایش برگزاری “رفراندوم در مورد قانون اساسی” و .. بندهائی برای گردن های کنشگران سیاسی، اجتماعی و مردم ببافند.

دموکراسی بدون تفکر مستقل توده‌ها معنی ندارد. این وظیفه مبرم و دائمی رهبران، توده‌ها، هنرمندان و اندیشمندان است که دائمن تشویق به تفکر مستقل کنند. راه آنرا نشان دهند و موانع آنرا شناسائی، افشا و برطرف کنند. انسان خودسالار، ناوابسته و اندیشنده سرمایه‌ای کلان جامعه و منبع بی‌بدیل آرمان، اندیشه، آرا و ایده‌های نوین است.
ما تنها زمانی می‌توانیم از توان بی‌نهایت تفکر جمعی خود بهرهمند شویم که تفکر مستقل عادت و مَلَکَه ذهنی و صفت راسخ تفکر همه‌ی ما شود و در هیچ زمانی و در هیچ کاری فراموش نشود.

زمانی که بیانیه چهارده نفر منتشر گردید هر شخص هر جریان به شیوه خود به آن نگاه کرد و تحلیل نمود.
برخی روشن و همگام با روح بیانیه از آن دفاع کردند !