بایدن «موقتا» تلافی و موفق شد عمران خان را سرنگون کند، اما ممکن است بهای سنگینی بپردازد

 عبدالباری عطوان در تحلیلی نوشت: جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا موفق شد عمران خان نخست وزیر پاکستان را به شیوه «دموکراسی» آمریکایی و از طریق سلب اعتماد از دولتش در پارلمان تنها با اختلاف دو رای، ایجاد شکاف در صفوف حزبش، خریدن برخی از نمایندگان(۱۲ نماینده) و حمایت از فراکسیون اپوزیسیون تحت رهبری شهباز شریف برادر بزرگتر نواز شریف که به فساد و پولشویی محکوم شده و به دلیل وخامت وضعیت جسمانی آزاد شده، سرنگون کند.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، عبدالباری عطوان در رای الیوم با اشاره به این موضوع نوشت: بزرگترین گناه عمران خان در نظر آمریکا و جو بایدن که از زمان ورودش به کاخ سفید اصلا به او تماس نگرفت، مبارزه با فساد، حمایت از طالبان علیه اشغالگری های آمریکا در افغانستان، تقویت روابط سیاسی و اقتصادی با چین، مخالفت با محکوم کردن حمله روسیه به اوکراین و مهمتر از همه مقاومت با فشارهای زورگویانه آمریکا برای عادی سازی روابط با رژیم اشغالگر اسراییل و تقویت روابطش با محور مقاومت تحت رهبری ایران و مخالفت با درخواست اعزام نیرو برای مشارکت در جنگ یمن تحت رهبری عربستان سعودی و امارات بود؛ براین اساس، عمران خان یکی از سرسخت ترین حامیان آرمان فلسطین است و نژادپرستی رژیم صهیونیستی و جنایت های آنها را زمانی که در دانشگاه آکسفورد دانشجو بود، رسوا ساخت.

خان با رهبری جنبش انصاف و سردادن شعار تغییر و بنیانگذاری پاکستان جدید، توانست به همراه متحدانش، اکثریت آرا را در انتخابات ۲۰۱۸ به دست آورد و دولت ائتلافی تشکیل دهد در حالی که اولین نخست وزیری بود که تصمیم گرفت از هواپیمای شخصی استفاده نکند. او همچنین زندگی در کاخ ریاست جمهوری را نپذیرفت و پانصد خدمتکار، آشپز و کارمند را به منظور صرف جویی در هزینه ها اخراج کرد و اصرار داشت در منزل شخصی ساده خود اقامت کند و حتی یک روپیه از بودجه دولت را هزینه نکند.

نخست وزیری با این خصوصیات که در کنار فقرا باشد و با فئودالیسم فاسد به مبارزه برخیزد، طبیعی است که در تیررس آمریکایی باشد که حامی فساد در پاکستان است و از دو خانواده ای(بوتو و شریف) حمایت کند که قدرت را از زمان استقلال این کشور در انحصار خود درآورده اند.

عمران خان، کمک و حمایت ارتش و نهادهای امنیتی را در ابتدای حکمرانی خود انکار نمی کند مگر عیب این کار چیست؟ غیر از این است که این ارتش، ارتش پاکستان است نه آمریکا یا چین، و مثل بیشتر کشورهای جهان سوم، منبع اصلی قدرت در کشور محسوب می شود اما هنگامی که با برخی از ژنرالهایش مخالفت کرد و اجازه برپایی پایگاههای آمریکایی در کشورش را نداد چون  نقض حاکمیت کشورش بود و آن را به عروسک خیمه شب بازی در دست واشنگتن تبدیل می کرد، جدایی و طلاق اتفاق افتاد و این همان موضع شریف و مفتخرانه در همه حالت هاست.

رقبای عمران خان به دلیل افزایش نرخ تورم به ده درصد(در حالی که تورم در ترکیه ۶۲ درصد است)، کاهش نرخ رشد اندک در سه سال گذشته و کاهش ارزش حدود دوازده درصدی روپیه، از او خرده می گیرند اما از نقش کرونا که کل جهان را درنوردید و روی اقتصاد همه کشورها تاثیر گذاشت، سخنی نمی گویند و فراموش می کنند و یا خود را به فراموشی می زنند که با پیروی از سیاست «عدم تعطیلی کامل کشور»، موفقیت بی سابقه ای را به دست آورد و همین سیاست باعث شد که موارد فوتی ناشی از  کرونا تنها به سی هزار نفر از ۲۲۰ میلیون جمعیت این کشور برسد.

جنگ آمریکا علیه عمران خان در سال های پایانی دولت دونالد ترامپ آغاز شد زیرا نپذیرفت که قابلیت های نظامی و امنیتی پاکستان برای مبارزه با طالبان افغانستان و نجات آمریکا و ناتوی اشغالگر از شکست در این کشور به کار گرفته شود. اولین اقدام تلافی جویانه هم با توقف کمک های سالانه حدود سه میلیارد دلاری آمریکا آغاز شد و گام دوم در تحریک جنبش های جدایی طلب پاکستان و حمایت از فعالیت های نظامی آنها بود. صحبت ما در اینجا درباره دو جنبش بزرگ  جنبش بلوچ و طالبان پشتون پاکستان و فراتر از اینها، فعال سازی شاخه داعش در پاکستان است.

توطئه آمریکا برای تخریب پاکستان و ایجاد هرج و مرج در آن نخواهد گذشت و اگر بگذرد هم دوام نخواهد آورد و با شکست بزرگی به پایان خواهد رسید زیرا قشر وسیعی از مردم پاکستان به رهبری عمران خان به مقابله با آن برخواهند خاست چه آنکه این مرد، کاریزما و محبوبیت بسیار بالایی دارد مگر اینکه عملیاتی برای ترور او برنامه ریزی شود نظیر ذوالفقار علی بوتو که پس از کودتای نظامی به رهبری ژنرال ضیاء الحق به اعدام محکوم شد؛ ژنرالی که خودش نیز در نتیجه انفجار هواپیمایش در هوا در سال ۱۹۸۸ کشته شد.

بایدن مثل یک کفتار زخمی- نمی گوییم ببر- به همه طرف ضربه می زند در حالی که عمران خان اردوگاه صحیح(ائتلاف چین و روسیه) را که منافع کشور و مردمش در آن است، انتخاب کرد  وحاضر نشد در توطئه اوکراین دخالت کند و با سفر به مسکو در روز اول جنگ، موضع خود را به صراحت اعلام، و در برابر همه فشارها و تهدیدها برای محکوم کردن متحد روس، مقاومت کرد.

خبر در رای الیوم