بررسی آینده رژیم توسط رفسنجانی

اگر تصميمات نظام بر مبنای افراطی اتخاذ می شد چه سرنوشتی در انتظار بود؟ 
«از اعتدال امام درسهای بزرگی ثبت شده است جمله ای تاريخی از ايشان هست که نظر کارشناسی مجمع تشخيص مصلحت را حتی اگر خلاف نظر خودم هم باشد می پذيرم» 
سایت رسمی سازمان مجاهدین خلق گزارشی را منتشر کرده است که در زیر میخوانیم:

«رفسنجانی بار ديگر و با شدت و حدت بيشتر، وضعيت کنونی نظام آخوندی را با سال 67 که خمينی مجبور شد قطعنامه را بپذيرد و زهر آتش بس بخورد، مقايسه کرد و به طور تلويحی به خامنه ای گفت در صورتی که به توصيه «تشخيص مصلحت»، هم چنان قطعنامه ها را رد کند و جام زهر اتمی را نخورد، بلايی که قرار بود بر سر نظام بيايد، در اين دور خواهد آمد. رفسنجانی، در مصاحبه ای تحت عنوان ”شرح اعتدال“ که با تيتر «افراط و خشکه مقدسی رو به انزوا می رود» روی سايت خود منتشر کرده، به بررسی آينده رژيم پرداخته و می گويد: قطعاً کارهای شعاری در آينده کم می شود. شعارهای بلند و عملهای کوچک مهم ترين شاخص جريانهای تندرو است. جامعه هم به طرف اعتدال بيشتر خواهد رفت. مردم در حال تحصيل هستند. دانش و اطلاعات آنها زياد می شود. کارهای شعاری از اين نوع که انبوه توده ها را برای يک هدف خاص به صورت موجی بسيج کنند، در آينده سخت می شود. مبنای جامعه آينده ايران، گردش صحيح تر و شفاف تر اطلاعات با هدف اقناع حداکثری مردم خواهد بود.  با گسترش اعتدال در جامعه، قطعاً جايگاه متزلزل خشکه مقدسيها بيش از پيش تحليل خواهد رفت. حوزه ها و حتی افراد حزب اللهی هم کم کم احساس می کنند بعضی سخت گيريها جواب نمی دهد و چيزی جز عده يی قليلی برايشان باقی نمی ماند. رفسنجانی با مثال آوردن از خمينی به خامنه ای گوشزد کرد که بايد برای نجات نظام مانند خوردن زهر آتش بس به توصيه تشخيص مصلحت عمل کند. وی تصريح کرد: اصلاً فلسفه نوآوری تاريخی و بديع امام در تشکيل مجمع تشخيص مصلحت نظام همين موضوع بود تا ريل انقلاب اسلامی متوهمانه منحرف نشود. جمله ای تاريخی از ايشان هست که نظر کارشناسی مجمع را حتی اگر خلاف نظر خودم هم باشد می پذيرم. از اعتدال امام درسهای بزرگی در تاريخ ثبت شده است. (يک نمونه) آن حرکت بی بديل سياسی در قبول قطعنامه 598 که منجر به تأمين مصلحت گرديد. در مقطع تاريخی قبول قطعنامه 598، نتايج واقع گرايی در تصميم گيری در امام را بررسی کنيد و در نقطه مقابل آن تصور کنيد که اگر قرار بود تصميمات نظام بر مبنای افراطی اتخاذ می شد چه سرنوشتی در انتظار بود؟ و خالی از واقع گرايی ممکن بود چه بلايی بر سر کشور بياورد. از افراطی گری هيچ گاه خير و برکتی حاصل نشده و نخواهد شد. رفسنجانی افزود: بعضی ها به اين مقدار اعتدال قانع نمی شوند اما مزاج جامعه به طرف اعتدال می رود.»

ایمیل دریافتی خبر