روحانی فرد مناسبی برای دوران پسافتنه است

مهمترین گزاره‌های این گفتگو:
● فتنه یک کودتای تمام‌عیار بود که هماهنگی‌های زیادی بر علیه نظام اسلامی داشت. شعار فتنه این بود که می‌خواهد نظام اسلامی را به یک نظام سکولار لیبرال تبدیل کند. البته پشت آن دیکتاتوری سکولار بود و با یک تحرک کاملا کودتاگو نه به معنای دقیق کلمه.

● بعد از انقلاب در فضای سیاسی کشور، دو جناح مهم حضور دارند؛ جناح اصولگرا و جناح اصلاحات که این انحراف در جناح اصلاحات پیدا شد و نتوانستند آن را مهار کنند لذا این انحراف جناح اصلاحات را به مسلخ فتنه برد و این جناح به جایی کشانده شد که علیه نظام مشروع قیام کرد و به خیابان آمد و فاجعه عظیم و اشتباه بزرگی صورت داد که لکه‌اش سال‌ها بر دامن جناح اصلاحات باقی خواهد ماند.

● جریان اصلاحات از لحاظ تاریخی حول و حوش شخصیت مرحوم حاج احمد آقا {خمینی} شکل گرفت. کاری که مرحوم بازرگان داشت بعدا در جریان فتنه و بعد از آن به این نحله انحرافی داخل پیوستند. جریان اصلاحات در ابتدا علیه نظام اسلامی نبود {اما بعد} علیه نظام مشروع خروج کرد.

● گروهی مثل آقای دکتر روحانی هیچ اعتقادی به احزاب و جناح‌های سیاسی ندارد و گروهی هم ممکن است بگوید اینکه آقای روحانی رای آورد به‌ خاطر این بود که احزاب از وی حمایت کردند و بر این اساس باج هم بخواهند. هر دو این نظرات افراطی است.

● جناح اصولگرا در پروسه توفیق آقای احمدی‌نژاد فعالیت خوبی انجام داد و نقش داشت..... جناح اصولگرا در مهار آقای احمدی‌نژاد هم نقش بسیار مهمی داشت.

● نقش تشکیلات اصولگرا فقط در این نیست که کسی را رئیس‌ جمهور کند یا به مجلس بفرستد. پائین آوردن هم نقش بسیار مهمی است.

● احمدی‌نژاد بعدا گفت که به هیچ حزبی وابسته نیستم و درصدد تشکیل حزب جدید و سامان دادن به سه، چهارهزار وبلاگ‌نویس و تشکیلات بهاری بود. راه‌انداختن حزب و تشکیلات شاخ و دم که ندارد.

● عملکرد احمدی‌نژاد به‌ خصوص در یک‌ سال و نیم و دو سال آخر که اقتصاد را به‌ طور کامل‌‌ رها کرده و از صبح تا غروب به دنبال این بود که زیر بغل آقای مشایی را بگیرد و وی را معرفی کند و کار مملکت تنها معرفی‌کردن آقای مشایی شده بود، ضربه بزرگی به مملکت و به‌ خصوص به رضایت مردم زد.

● آقای احمدی‌نژاد یک کاندیدای جناح اصولگرا در انتخابات اول و دوم بود و خراب کرد. درست است که بعد جناح اصولگرا در مقابلش ایستاد ولی باید بگوییم که کاندیدای ما بود که خراب کرد.

● یکی از آفت‌های پست ریاست‌ جمهوری این است که افراد خود را منجی در نظر بگیرند، وظایف فضایی برای خود تعریف کنند٬ در حالی که وظایف رئیس‌ جمهور مشخص است. رئیس‌ جمهور باید متواضعانه وظایفش را انجام دهد. اینکه بخواهد دنیا را زیر و رو کند و ملت را نجات دهد و این حرف‌ها معنی ندارد.

● اصولگرایان نه‌ تنها خود را به انحراف نسپردند٬ بلکه همه بسیج شدند برای اینکه جلوی انحراف را بگیرند و محور این انحراف نشدند؛ البته بهایش را هم پرداختند و ریاست‌ جمهوری را واگذار کردند.

● من وقتی در سازمان ملل می‌گفتم که ما بزرگ‌ترین دموکراسی منطقه هستیم، خیلی‌ها می‌گفتند که این بلوف است و کشورهای دیگری هم وجود دارند، منتها این انتخابات {ریاست جمهوری یازدهم} نشان داد که این یک ادعای بی‌اساس نیست.

● ایران یک نظام مدنی و سیاسی بسیار جاافتاده‌ای دارد که پایه‌اش عقلانیت اسلامی است و البته دموکراسی هم روش تنسیق (نظم و چارچوب) این نظام سیاسی است.

● تجربه {انقلاب اسلامی} نه‌ تنها در جهان اسلام یک تجربه بسیار کم‌نظیر و بی‌نظیری است، یک مشت حرف هم برای دنیا هم دارد. حتی برای آنهایی که به زیربنای اسلامیت خیلی توجه ندارند ولی به متد دموکراسی علاقه‌مند هستند.