مدرسه فمینیستی: در آستانه «روز جهانی مامایی» بر آن شدیم که چند برگی از تجربه ها و مکتوبات زنان ماما را با مخاطبان مدرسه فمینیستی تقسیم کنیم. اما پیش از آن که این مکتوبات و نیز تاریخچه این روز را بررسیم، ابتدا پیام یکی از زنان مامای ایرانی، خانم «مریم ابراهیمی»، را به این مناسبت، مرور می کنیم :
گرامی باد پانزدهم اردیبهشت ، روز جهانی ماما
تاریخچه مختصر روز جهانی مامایی
پنجـم مـاه مـي مصـادف بـا 15 ارديبهشـت، از سـوي سازمـان بهداشت جهاني و كنفدراسيون بين المللي مامايي به نام «روز جهاني ماما» نام گذاري شده است. براي اولين بار در سال 1980 اين روز به عنوان روز جهاني ماما پيشنهاد و سپس از سال 1992 به صورت رسمي، به افکار عمومی جهان، اعلام شد.
كنفدراسيون بين المللي مامايي هم امسال بيانيه اي را خطاب به کلیه ی سازمان ها و نهادهاي بين المللي مامايي اعلام كرد و در آن از تمامي ماماها دعوت به همكاري كرد و از آن ها خواست تا بيشتر از سال های دیگر، مرگ و ميرهاي ناشي از زايمان را به افکار عمومی مردم خود، نشان دهند .
در بخشی از این بیانیه آمده است که : امسال ٥ می ٢٠١١ و مصادف با اين روز، اين كنفدراسيون از تمامي اعضاي سازمانهاي مامائي و حاميان آن ها در سراسر دنيا خواست تا در روز جهاني مامايي به خيابانها بيايند. اين كنفدراسيون از سازمانهاي ملي و سرويس هاي محلي خواست تا در انجمن هاي محلي خود ترتيب راهپيمايي پنچ كيلومتري را بدهند و بدين وسيله تعهد خود را در مواجهه با نابرابري هاي جهاني در مرگ مير نوزدان و مادران نشان دهند و بر دغدغه هاي منطقه شان، در اجرای مفاد و قوانين سرويس هاي مامايي تإكيد ورزند .
هر سال ٣٤٠٠٠٠ زن در دنيا مي ميرند و ميليونها نفر از عفونتها و ناتوانايي هاي كه به خاطر پيشگيري از مادرشدن به وجود مي آيند رنج مي برند . كنفدراسيون بين المللي مامايي همراه با نمايندگان سازمان ملل و سازمان بهداشت جهاني و همراه با تعداد وسيعي از ديگر شركاي بين المللي متعد مي شود تا مرگ و مير و امراض ناشي از زايمان مادران را از راه دسترسي به مراقبت هاي لازم مامايي در سراسر جهان نشان دهد به خصوص در كشورهاي در حال توسعه كه ٩٠ درصد از مرگ وميرهاي ناشي از زايمان در آن ها اتفاق مي افتد . اين راهپيمايي ٥ كيلومتري در اولين مرحله اش از جاده ي منتهي به دوربان آغاز مي شود كه در اين منطقه ماماها از سراسر دنيا در كنفرانس سه سالانه ي كنفداراسيون مامايي گردهم مي آيند و به كنفدراسيون اطمينان خواهند بخشيد كه تعهدات جهاني مامايي به شعارهايش وفادار مانده است.
ماما كيست ؟
ماما وظيفه مهمي در مشاوره و آموزش بهداشت، نه تنها براي زنان بلکه براي خانواده و جامعه دارد. علاوه براين وظيفه ي اصلي ماما آموزش دوران بـارداري و آمـاده کـردن والدين براي پذيرش وظايف پدري و مادري است كه مي تواند به وظايف و مسئوليتهاي بيشتري همچون تنظيم خانواده و مراقبت هاي کودک و در بعضي از موارد موارد، به مشاوره در مورد بيماريهاي زنان نيزگسترش يابد. طبق نظر رئيس جمعيت مامايي ايران حضور و نقش ماما ارتباط تنگاتنگي با مادر و دوره بارداري مادر دارد، لذا اهميت اين نامگذاري تأكيد بر نقش مهم مادري و امر ولادت نوزاد است كه به كمك و ياري ماما انجام مي گيرد. در واقع تمام نه ماه بارداري، مادر با حمايت هاي عاطفي، رواني و جسمي ماما به انجام مي رسد. لذا تكريم و تقدير از ماما به منزله تقدير از مادران مي باشد.
اما طبق نظر عموم، ماما مترادف است با کلمه زايمان و به مفهوم مراقبت از دوران بارداري است. اين در حالي است که حيطه ي خدمات مامايي بسيار وسيع تر و از ابتداي تولد تا انتهاي عمر است و ابعاد مختلف بهداشتي در زمينه بهداشت باروري، مشاوره، آموزش و آگاهي در دوران بلوغ، ازدواج، بارداري و يائسگي را شامل مي شود. اين آموزش ها ضامن سلامت خانواده است.
تاريخچه ي مامايي در ايران
قدمت رشته مامايي در ايران به شکل آموزش عالي پس از تحصيلات دبيرستان، به 80 سال قبل برمي گردد. اولين آموزشگاه مامايي به نام مدرسه قابلگي با 10 نفر شاگرد در سال 1298 در بيمارستان بانوان شهر تهران تاسيس شد. پس از گذشت 10 سال، اولين آموزشگاه عالي مامايي در سال 1308 و با اعطاي مدرک معادل ليسانس به عنوان يکي از شعب مدرسه طب آغاز به کار کرد. در سال 1313 دانشگاه تهران تاسيس شد و سپس دانشکده پزشکي آن نيز افتتاح شد. لذا چند سـال بعـد در سـال 1319 بيمارستـان زنـان به دانشکده پزشکي ملحق شد. از بهمن 1368 مصوب شد و هم اکنون در تربيت دانشجويان کارشناسي و کارشناسي ارشد مامايي ارايه خدمت مي کنند .
جمعيت مامايي ايران
با نگاهي به پيشينه شکل گیری جمعيت مامائي ايران آشكار مي گردد كه اين جامعه همواره با مشكلات و نارسائيهائي روبروبوده است كه آثار ناگواري درچگونگي ارائه خدمات وميزان آگاهي اين گروه رافراهم مي آورده است. براين اساس عده اي از ماماهاي كشوردرشهريور 1323 " كانون مامائي " را پايه گزاري نموده وشروع به فعاليت كردند. اين كانون پس ازاتخاذ نام هاي مختلف مانند "سنديكاي مامائي" و" جمعيت ماماها" درسال 1342 با" كانون همكاري ماماها" كه اعضا آنرا پرستارماماها تشكيل مي دادند يكي گرديد و بدين ترتيب انجمن تازه اي به نام" انجمن ماماهاي ايران" تشكيل يافت. ولي به نظر مي آيد كه انجمن نامبرده توانايي لازم رابراي برطرف كردن نارسائيها نداشته ودراواخرسال 1367 به دليل دشواريهاي گوناگون حرفه اي از قبيل نامعين بودن جايگاه مامايي، منطبق نبودن برنامه هاي آموزشي با شرح وظايف، عدم وجود شرح وظايف معين و مناسب، عدم حضور ماماها در سياستگزاري و تصميم گيريهاي مربوط به رشته، جذب نشدن ماماهاي فارغ التحصيل در محيط‌هايي كاري، نداشتن نماينده در سطح وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي در ابعاد مختلف و بسياري ديگر، گروهي ازماماهاي جوان بارديگربراي حل مشكلات و تامين كمبودها همت گماشتند و پس ازبررسي مشكلات موجودزمينه رابراي تاسيس "جمعيت مامائي ايران" فراهم آوردندوطي دوسال فعاليت وپيگيري درسال 1369 جمعيت موفق به كسب پروانه فعاليت ازوزارت كشورگرديد وبه ثبت شركتهارسيد. جمعيت مامايي ايران از سال 1380 عضويت كنفراسيون بين المللي ماماها را پذيرفته و فعالانه در كنگره اين كنفراسيون كه اواخر فروردين ماه در كشور اتريش برگزار گرديد شركت نموده است. كنفراسيون بين المللي ماماها در سال 1919 در بلژيك با نام "اتحاديه بين المللي ماماها" تاسيس گرديده و از سال 1954 در لندن به "كنفراسيون بين المللي ماماها" تغيير نام يافته است، درحال حاضر 83 انجمن مامايي از بيش از هفتاد كشور جهان عضويت آن را دارا مي باشند. اين كنفراسيون از سال 1957 با سازمان بهداشت جهاني ارتباط رسمي داشته و با يونيسف، بانك جهاني، فدراسيون بين المللي تنظيم خانواده، مجمع جمعيت و فدراسيون بين المللي زنان و مامايي همكاري نزديك دارد.
اهـم فعاليت هاي كنفدراسيـون شامـل برگزاري كنگره بين المللي، كنفرانسها و كارگاه هاي منطقه اي، انتشارشرح وظايف بين المللي، تلاش در راه آغازيك دوره مادري سالم و بي خطر و همكاري نزديك با كارگاه هاي پيش از كنگره سازمان بهداشت جهاني و يونيسف مي باشد.
مریم ابراهیمی
منابع:
http://bardary.blogfa.com/post-32.aspx
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید