بروز یک سونامی سیاسی در ایران هر لحظه محتمل تر می شود

اخبار و شواهد رسیدهاز ایران حاکی از آن است کهاختلافات درون نیروهای موسوم بهتمامیت خواه یا اصولگرا شدت و حدت بیشتری گرفتهاست .

اعتصاب چند روزهاحمدی نژاد !! " عدم شرکت ایشان در جلسات هیئت دولت " ، دیدارهای پنهانی او با علی خامنهای برای گرفتن امتیازات بیشتر و امتناع خامنهای با این درخواستها ، رفت و آمدهای نمایندگان رهبر بهخانهمسکونی احمدی نژاد برای بهتمکین وادار کردن او بهرهبر و خوداری احمدی نژاد و رایزنی های نمایندگان اصولگرای مجلس در پشت درهای بسته کهاز مذاکرات مورد بحث چیزی بهبیرون درز نکرده، همهو همهحاکی از آن است کهجنگ گرگها برای دریدن یکدیگر و تصاحب تمام طعمه وارد مرحلهجدیدی شدهاست .

در این هنگامه که مردم بر اثر فشارهای بیش از حد گرانی ناشی از حذف سوبسیدها کمرشان شکستهشده و بر اثر فضای بشدت امنیتی شده تهران و دیگر شهرها و مناطق و همچنین سرخوردگی مردم از رهبری جنبش سبز در سازماندهی و رهبری اعتراضات بکلی از همهجا نا امید شدهاند ، بعید نیست که باند حاکم " احمدی نژاد ولات ولوتهای دور و برش " فرصت را غنیمت شمرده و کار را بکلی یکسره نمایند .

از قبل روشن است که نتیجه این " کهبر که" بهنفع هر کدام از طرفین دعوا که تمام بشود ، برای مردم زحمتکش و نجیب میهنمان جز خانهخرابی و شوربختی بیشتر ، سود دیگری در بر نخواهد داشت .

بعید نیست که نتیجهاین دعوا ، اگر واقعا بیشتر بالا بگیرد به یک جنگ خانمانسوز داخلی فرا روید و همه نیک آگاهیم کهدود آن بیش از همه بهچشم زحمتکشان میهنمان خواهد رفت.

اگر باند احمدی نژاد ( بخوان سپاه پاسداران و نهادهای وابسته به آن و بخشی از وزارت اطلاعات ) بر بیت رهبری پیروز شوند ، از اقتدار ملایان و آخوندک های حکومتی کا سته شده و روحانیت بهحاشیه رانده خواهند شد .

با اطمینان میتوان گفت که تلاشهای احمدی نژاد – مشایی و شرکاء که از چندی پیش آغاز و با بمیان کشیدن افتخارات ملی و بزرگنمایی هویت ایرانی و در تقابل قرار دادن یواشکی آن با اسلام و ارزش های اسلامی اینک دارد به میوه می نشیند .

بد نیست در این رابطه سری هم بهسایت مشایی به نام " فرزندان کوروش " بزنید .

بسیاری از صا حب نظران سیاسی معتقد ند که دعوای اخیر احتمالا به نفع بیت رهبری بهسر کردگی علی خامنهای بینجامد وحجت خود را بر مورد خمینی – بنی صدر استوار میگردانند .

در این رابطهذکر چند نکتهاساسی ضرور بنظر میرسد .

اولا مقایسهعلی خامنهای با خمینی از اساس اشتباه است . ثانیا زمان یعنی ظرف زمانی این دو رویداد کاملا باهم متفاوت است . اجازهبدهید این دو مورد اخیر را بیشتر بشکافم .

روح اللهخمینی شخصیت سیاسی با قدرتی بود کهدر عین حال از کاریسمای بسیار بالایی در بین همهطبقات و اقشار اجتماعی ، روحانیون و حتی در میان نیروهای سیاسی برخوردار بود .

او کوشش میکرد خود را از دعوای بین جناحهای حکومتی دور نگهداشته، غیر از یکی دو مورد (پشتیبانی از میر حسین موسوی در مقابل خامنهای ) جانب بیطرفی را حفظ کرده و در نهایت با اعلام حکم حکومتی قضیهرا فیصلهمیداد .

برعکس علی خامنهای از چنین کاریسمایی برخوردار نبوده و نیست و از زمانیکه بهعنوان ولی فقیهبر اریکه قدرت تکیهزده، نهتنها بیطرف نبوده بلکه همیشه و در همهحال جانب یکی از طرفین دعوا را بهضرر دیگری گرفته است .

او بدلیل آیت الله نبودن ونداشتن درجه اجتهاد که در قانون اساسی مصوب خود رژیم ، یکی از شرایط رهبر بودن " جامع الشرایط " بودن است ، حتی در بین خود روحانیون درجه اول کشور از احترام و مقبولیت برخوردار نیست. فاکتور زمان هم رل مهمی را بازی میکند . خمینی زمانی بنی صدر را از کار برکنار کرد که حکومت درگیر جنگ هشت ساله با عراق بود و مسا ئل داخلی حادتر از زمان فعلی بود و بویژهرویارویی با اپوزیسیون قدرتمندی مانند مجاهدین خلق حاکمیت را با چالش بزرگی مواجه کردهبود .

همراهی و همیاری بنی صدر و مجاهد ین خلق هم در بسیاری از عرصهها صد البته از چشم ملایان و بخصوص شخص خمینی پوشیده نبود و هم اینکه سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات کاملا در کنترل خمینی و همفکرانش بود .

فاکتور زمان اینک اما به زیان ولایت فقیه تغییر کرده است .

وزارت اطلاعات سهشقهشده، بخشی از آن از طرفداران جنبش سبز ، بخشی از آن در اختیار احمدی نژاد و شرکاء و تنها بخشی از آن به بیت رهبری و ملایان تعلق دارد .

این فاکتور در رابطهبا سپاه پاسداران هم بشدت صادق است .

احمدی نژاد با دخیل دادن سپاه پاسداران بویژه رهبران سپاه و آزاد گذاشتن دست آنان در معاملات اقتصادی کلان و نیز تبدیل سپاه به یک الیگارشی مالی در ایران ، آنهارا از زیر اطاعت رهبری و تمکین به او دور کرده است .

بویژه نباید از نظر دور داشت که بسیاری از رهبری فعلی سپاه از لات و لوت ها ولمپن های تازهبقدرت رسیدههستند ، کهبرای حفظ منافع فردی همهخط قرمز ها را در می نوردند. آنها بدنبال جاه و مقام هستند و با بچههای قدیمی سپاه که بیشتر خشکه مقدس و ارادت خاصی به روحانیون و بویژهرهبری داشتند ، بسیار متفاوتند .

با توجه به این فاکتورها با احتمال قریب بهیقین میتوان گفت که لااقل بخشی از رهبری سپاه پاسداران در این " کهبر که" در دعوای بین بیت رهبری از یکطرف و احمدی نژاد و همپالکی هایش از طرف دیگر از احمدی نژاد پشتیبانی خواهند کرد .

نتیجه این دعوا هر چهباشد بر سر مردم زحمتکش میهنمان آوار خواهد شد و نهتنها از آن سودی نمی برند ، بلکه شرایط زندگی بر آنها دشوارتر خواهد شد.

تکلیف جنبش سبز و رهبری اش هم که معلوم است و از قرار معلوم آنها به نتیجه این دعوا چشم دوخته و الان چند وقتی است که مبارزه را تعطیل کردهاند . عدم موضع گیری رهبری جنبش سبز در رابطه با این قضایا مشکوک و سئوال برانگیز است . در مقابل در اردوی حاکمیت هم از قرار معلوم به آنها کاری ندارند و فشار روی آنها کاهش چشمگیری پیدا کرده است. یک آتش بس موقت با یک توافق نا نوشته؟

راه برون رفت از این بحران را در کجا باید جستجو کرد ؟ نقش اپوزیسیون چپ انقلابی ودموکرات و ملیون آگاه در این میانهچیست ؟ و تا کی میتوان تماشاچی بیتفاوت این بازی خطرناک بود ؟

اینجاست کهایجاد یک جبهه فراگیر ملی متشکل از همه نیروهای انقلابی و آزادیخواه بهضرورت لحظه تبدیل میشود. جبههای کههم روحانیون و هم احمدی نژاد و همپالکی هایش را نشانه بگیرد .

اول ماه مه2011-05-01

جعفر رستمی بوکانی