در این گیر و دار مواظب تحریکات قومی در آذربایجان باشید

دیروز دوستی تصویر تراکتی را به من فرستاد با این توضیح که “ببینید سبز ها در آذربایجان چه میگویند.” حداقل ده بار خواندم. شما هم بخوانید. گویا ابتدا یک آدم مجهول الهویه اینرا در فیس بوک گذاشته. بعد هم این خبر آمد که احتمالا به صورت اعلامیه در تبریز پخش شده. این باصطلاح “اعلامیه” را معلوم نیست کی نوشته و کجا نشر شده. سرتا پا مسخره وتحقیر است با مخلوطی از استهزا و هجو و طنز گزنده و توهین آمیز نسبت به ترک های آذربایجان و کسانی که میگویند طرفدار و پاسدار هویت و فرهنگ آذربایجان هستند. اصلا معلوم هم نیست بالاخره چه میگوید و در این کشاکش های سیاسی و اجتماعی کدام طرف و در مقابل کی ایستاده و چه میخواهد.

من به آن دوستم گفتم و حالا هم میگویم که به گمانم این را نه سبز ها ی مخالف نوشته اند و نه سیاه های نظام. نه ملیون و نه هویت طلبان. نه راست و نه چپ. این چیزها کاری جز تحریک مردم و شوراندن آنها بر ضد همدیگر نیست. شاید هم طرف، یک دیوانه است و نمیداند چه میگوید. شاید باصطلاح خواسته است “طنز”ی بنویسد و همه را نیش بزند و نمیداند نتیجه این یاوه گوئیها، اآنهم وقتی در فیس بوک میگذاری و یا بصورت اعلامیه پخش میکنی، چه میتواند باشد.

ترس من آنست که نکند برنامه دیگری هست. شاید کسی، گروهی، سازمان اطلاعاتی کشوری میخواهد در این مملکت جنگ داخلی بیاندازد. ترکها علیه فارسها بشورند ویا برعکس. تخم بی اعتمادی وکینه و نفرت پاشیده شود. با آن کاریکاتور سوسک که سه چهار سال پیش آذریها را تحریک کرد و در تظاهرات چند هزارنفری گویا حتی چهار نفر هم کشته شد و بعد با آ ن ویدئوئی که درست قبل از انتخابات ریاست جمهوری از محمد خاتمی پخش شد و باعث مشاجرات داغ گشت زمینه هائی برای این قبیل تحریکات هم آماده شده است. و یا جنگ ترک و کرد براه بیاندازند. شما تصور کنید اگر طبق یک برنامه در آذربایجان غربی که مسکن هم ترکها و هم کرد هاست عده ای بریزند و یکی دو روستای ترکها را آتش بزنند و این بنام کرد ها نوشته شود و بعد بحث و غوغا برخیزد چه میشود؟ و یا در اورمیه بیست سی نفر از کرد ها را بقتل رسانند و بعد پخش کنند که این، کار ترکها بود. و یا در بازار تهران به مغازه های آذربایجانیها حمله کنند و بمب بگذارند و بعد پخش کنند که این، کار فارسها و یا حکومت و یا جنبش سبز بوده است. آیا در آن صورت میتوان وضع و اتحاد ملی و قومی مملکت را به سادگی حفظ کرد؟

هیچکس، نه نظام و گروه حاکم جمهوری اسلامی، نه جنبش سبز، نه مخالفین دیگر، نه بازاریان و کارمندان و نه روشنفکران و “نسل فیس بوکی” ذینفع و طرفدار چنین تحریکاتی نیست. اما اگرافراد و آحاد مملکت بهوش نباشند میتوانند به سادگی و ناخواسته فریفته، دنباله رو و بازیچه این تحریکات خطرناک و خونین شوند که هدفش در نهایت بهم ریختن انسجام ملی و تحریک افتراق و دشمنی و جنگ داخلی است.

متاسفانه سیاست سرکوب بی محابا و محو هرگونه صدای انتقاد و مخالفت که گروه حاکم بر ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری در پیش گرفت و با محاکمه و شکنجه و حبس و قتل صد ها نفر و بالاخره حبس مهدی کروبی و میر حسین موسوی به اوج نمادین خود رسید جو اجتماعی و سیاسی کشور را برای این قبیل تحریکاتی که نه فقط رژیم بلکه تمام کشور و ملت را دچار مهلکه ای جدی میکند ضربه پذیر تر و شکننده تر کرده است.

من دیروز به آن دوستم گفتم شاید اتفاقا اینها میخواهند که این قبیل مطالب در اینترنت پخش و بحث شود و بدین جهت اصلا پخش این مطالب احتمالا خطرناک هم هست. اما در این بین فکر کردم که شاید بهتر است مردم ببینند و بدانند که چه توطئه هائی چیده میشود تا هوشیار باشند. حیف که هیچ امیدوار نیستم آقایان خامنه ای و احمدی نژاد برای تامین آرامش و صلح داخلی و ملی آماده قطع و یا حد اقل تقلیل سرکوب و و فشار غیر قابل تحمل کنونی باشند. ظاهرا آنها برعکس تصور میکنند کلید و رمز بقای حکومتشان در افزایش سرکوب و محو هر گونه صدای انتقاد و مخالفت و مشارکت ملی است.