چهار شنبه 29 سپتامبر، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا ، طی فرمانی هشت نفر از پایوران دستگاه حاکمه‌ی ایران را به علت نقض فاحش حقوق بشر ، تحریم کرد.
اینان ازین پس روادید ورود به خاک آمریکا را دریافت نمیکنند و نیز تمامی دارائیهایشان در خاک آمریکا مسدود میشود .
اقدامی کم نظیر که فی النفسه مورد قدردانی هر آزادیخواهیست . اما از آنجا که آقای اوباما نه یک کشیش یا فعال حقوق بشر ، که رئیس جمهور هنوز قدرتمندترین کشور جهان است ، بسیار طبیعیست که انگیزه ها و تبعات احتمالی چنین اقدامی را نمیتوان تنها در چهارچوب مفاهیم و گزاره‌های "حقوق بشری" و " اشتیاق به دمکراسی خواهی" ایشان ، تعبیر و توجیه کرد.
ساخت و بافت هرم قدرت در جمهوری اسلامی ، به گونه‌ایست که تمامی امور کشور به "واسطه" و امورات نظامی،امنیتی و قضایی "بلاواسطه" تحت نظارت مستقیم و عالیه‌ی "رهبر" نظام و به درجه‌ای فروتر،باند نظامی-امنیتی کودتاچیان و در مرکز آن " رئیس جمهور" ، میباشد.
کنار گذاشتن نام این دو مقام و بازیگر اصلی جنایات پس از کودتا و اعلام نام تنها هشت نفر از جنایتکارترین کارگزاران و مجریان منویات آمران اصلی ، اگر ناشی از رعایت ادب دیپلوماتیک نباشد، دست کم یا بیانگر کمبود بزرگیست از شناخت دستگاه قدرت در سیستم جمهوری اسلامی.
این اقدام که جنبه‌ی "سمبلیک" آن بسیار برجسته‌تر و عینی تر از جنبه‌ی عملی و کاربردی آن است ،در میدان واقعی و فضای راستین حاکم بر اکنون ایران ، میتواند نتایج و تبعات ناخواسته و گاها معکوسی در بر داشته باشد.
اقامه‌ی دعوای جریانات و احزاب اصلاح طلب به استناد سخنرانی سردار مشفق و همه‌ی شواهد و شاهدان عینی ، علیه باند کودتاچیان و از جمله و بویژه همین هشت نام نا متبرک از یک سو ، و از سوی دیگر گذشت بزرگمنشانه و البته هوشیارانه‌ی خانواده‌ی قربانیان کهریزک از حکم "قصاص" و پا فشاری بر تعقیب قضائی آمران اصلی این جنایات ، میتوانست دستگاه حاکمه را اگرچه نه بخاطر احقاق حق بلکه برای رهایی گریبان خود ،ترغیب به " رو به قبله کردن" عناصری از همین گروه کند،
در فضای پس از این " تحریم" و جو هیستریک "ضد آمریکایی" حاکم بر اندیشه و خلقیات "نظام" ، کار تحقیق و پیگرد قضائی و حقوقی این جانیان ، حتی برای نیروهایی که به راستی و به خاطر "حفظ نظام" در پی چنین ریسکی بر آیند ، دشوارتر میشود .
فرمان تاریخی اوباما اگرچه در عرصه‌ی بین المللی ، سبب شد تا دست کم طشت رسوایی هشت پایور نابکار رژیم اسلامی ایران را از بام جهان بیندازد ، در عرصه‌ی داخلی اما شوربختانه ، زیر پای همینان را محکم میکند . دست زدن به آنها به عنوان همراهی و همگامی با " دشمن" ،به مردم فروخته خواهد شد.04/10/2010 آلمان - دورتموند
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید