جشن نوروز توسط پناهجویان و پناهندگان ایرانی در ترکیه

سه شنبه ۲۱-۳-۲۰۱۲ ، اولین روز فرودین ساعت شش تا یازده شب جمع کثیری از پناهندگان و پناهجویان ایرانی در ترکیه گرد هم آمده اند تا سال ۱۳۹۱ را در کنار هم به سور بنشیند.

کلام نخست را مجریان برنامه(نیره بشارت مهر و امیر شفیعی) آغاز کردند

ساقیا آمدن عید مبارک بادت                 وان مواعید که کردی مرود از یادت

در شگفتم که در این مدت ایام فراق                      برگرفتی ز حریفان دل و دل می دادت

شگفت است… آن هنگام که پیر حافظ شناس غزل حافظ را می خواند, باورمان نشد که چه هویدا بود راز دل  برای حافظ شیرین بیان.. اینک سخن از حافظ است باید بگویم…حافظ از بزرگترین غزلسراهای ایران زمین است و اگر اغراق نکنیم از برترین شاعران جهان …اگر برای ادب و شعر ایرانی ۴ ستونی را در نظر بگیریم،می بایست یکی از آن ستونها را به خواجه شیراز اختصاص دهیم. او استاد غزل است.۳ ستون دیگر آن:حماسه فردوسی،سهل و ممتنع سعدی و عرفان مولانا جلال الدین رومی . سخن در اینجا از غزل و غزلسرای مشهور این مرز و بوم است . بزرگان و عامه مردم برای زیارت کتابش وضویی می گیرند و به دیوانش تفالی می زنند و مرادشان را در غزلیات جاودانه اش می خواهند و بر سفره هفت سین هر ایرانی جای دارد. آری او حافظ است.حافظ شیرین سخن.حافظ قرآن: ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ به قرآنی که اندر سینــه داری…

پس از  آن گروه موسیقی دیار (دیار میرسیدی، پیشوا میرسیدی و هادی ترابی) با نواختن تار و تنبک و آواز آذری غنای به جمع بخشیدند و مجری برنامه (نیره بشارت مهر) در این خصوص بیان داشتند:چه بدبخت است سرزمینی که ساز و آواز نداشته باشد و چه خوشبخت هستیم که در دیاری چشم به دنیا نهاده ایم که مملو از رنگ و ترانه و آواز بوده است….

بخش دیگری از برنامه به گفته های شورانگیز خانم زینب زارع از دیگر پناهجویان ایرانی در ترکیه اختصاص داشت که با بیانی سلیس حقایق تلخی بیان کردند :چرا نوروز بایست برایمان مهم باشد؟بی گمان نوروز جشن ملی ماست و بایست افتخار کنیم که نوروز جشنی است که قرن‌های دراز  بر همة جشن‌های جهان فخر فروخته و می فروشد. نوروز مختص خود ما ایرانیان است. نه از جایی به ما به ارث رسیده و نه به زور به تقویم ما وارد کرده اند. نه یک جشن سیاسی است و نه یک قرارداد تجاری… جشن طبیعت است و روز شادمانی زمین و آسمان و آفتاب… روز جوشش اقاقیا و شکفتن شکوفها … خود شاهد هستیم، جشن های دیگری که با تهاجم و کشت و کشتار وارد سالشمار مردمان ایران زمین کردند غالباً انسان‌ها را از مزارع و دشت ، کوچه و بازار جدا کرده و زیر سقف‌ها و پشت درهای بسته به حبس می کشند … در فضایی که گرمایش مصنوعی است، روشنایی اش مصنوعی است… گل هایش مقوایی است, معطر با اسانس های مصنوعی… اما نوروز دست ما را می‌گیرد و از زیر سقف‌ها، درهای بسته و از دود خفه آلود شهرها و فضای غم گرفته خانه‌ها می کشاند و به دامن آزاد و بیکران طبیعت می‌کشاند: گرم از بهار می شویم، روشن از آفتاب, آراسته با شکوفه و سبزه و معطر از بوی باران, بوی خاک….به قول استاد بزرگ شریعیت : نوروز تنها فرصتی برای آسایش، تفریح و خوشگذرانی نیست، نیاز ضروری جامعه ماست. خوراک حیاتی  ملت ماست…

بخش دیگری از برنامه به سخنرانی خانم گلاویژ گودرزی(نماینده بنیاد نیکوکاری نوروز) اختصاص داده شده بود که وی بیان داشتند: بنیاد نیکوکاری نوروز یک بنیاد مستقل و مردمی است که با کمک های مردمی اداره می شود و فارق از هر نوع نژاد و رنگ و مذهب و عقیده خاصی تمامی پناهجویان ایرانی در اقصی نقاط گیتی که نیاز به حمایت دارند را پوشش می دهد. متاسفانه شرایط حال حاضر پناهجویان ایرانی در یونان و ترکیه و پاکستان و هند بسیار اسفبار است و نبود ساپورت مالی پناهجویان و نبود کار و هزینه های بالای خورد و خوراک زندگی پناهجویان را دستخوش حوادث ناگواری می کند. بنیاد نوروز دست تنهاست و نیاز به حمایت سازمان های دیگری نیز می باشد. اما تا آنجا که در توان بوده این بنیاد پناهجویان را تنها نگذاشته است. در ورحله اول بیماران، کودکان و زنان، سالخوردگان در ارجحیت هستند و بعد از آن دیگر پناهجویان. بیماران بسیاری (دیابتی، قلبی، کلیوی، پوستی) زیر پوشش بنیاد نیکوکارای نوروز هستند اما خیلی از بیماران به علت عدم آگاهی و یا هر دلیل دیگر با بنیاد نوروز تماس نگرفته و هر آن ممکن است جانش در معرض خطر قرار بگیرد.

در بین حاضرین هنرمند خردسالی(اریسا خلج) با حرکات آکروبات و نمایشی خود انگشت حیرت را برای حاضران به ارمغان آورد . بخش دیگری از برنامه اختصاص به هنرنمایی و آواز بی بدیل خانم پوپک و نوازندگی آقای پندار بود. نغمه ساز خنیاگر و آواز اساطیری پوپک جمع پناهجویی را به فضایی ایرانی مبدل ساخته بود.

مسابقاتی هم برای حاضران در جشن در نظر گرفته شده بود که آقای مهرداد نادری وظیفه اجرای آن را به عهده گرفته بودند و هنرمند دیگری(علی چایچی) با اجرای بی نظیر خود (حاجی فیروز) ساعاتی غم فراق و بلاتکلیفی و انتظار را از پناهجویان ستاند و شادی و سرزندگی را برای آنان به ارمغان آورد. پایان مراسم طبق هر جشن دیگری پذیرایی از مهمانان(شیرینی، میوه و شام) و رقص و پایکوبی و شادی بود و این چنین پناهندگان و پناهجویان به دور از وطن نوروز ۱۳۹۱ را جشن گرفته تا به یاد داشته باشند که نوروز جشن ملی است و نبایست مشکلات سبب شود که غافل از جشن ها و آیین های ملی خود باشند.

این مراسم به همت شورای نمایندگان انجمن حمایت از پناهجویان ایرانی (آرش شریفی، ساناز ایزدی، ساسان مهری، صلاح الدین عزیزیان، سیروان عنایتی،سید خدر میرسیدی و حمید فرخی)  و به پشتیبانی و حمایت های بی دریغ بنیاد نیکوکاری نوروز برگزار گردید.

تهیه و تنظیم گزارش: سحر مهدی پور