ناراحتی بینایی فردين مرادپور زندانی سیاسی آذربایجانی و بی توجهی مسئولان

ناراحتی بینایی فردين مرادپور زندانی سیاسی آذربایجانی و بی توجهی مسئولان زندان تبریز نسبت به آن

 بنابر گزارش ساوالان سسی: فردین مرادپور، فعال حقوق مدنیآذربایجانی که در حال گذراندن دوران محکومیت شش ساله حبس در زندان تبریز  می باشد مدت‌هاست  که  از التهاب چشم رنج می برد.

مرادپور، ماه‌هاست که از درد چشم و ضعف بینایی رنج می‌برد، به گونه‌ای که وسعت دیدش روز به روز کاهش می یابد. این در حالی است که ماهها پیگیری برای مهیا شدن امکان ویزیت ایشان از سوی متخصص چشم پزشکی بی‌نتیجه مانده است و بیم آن می‌رود که با پیشرفت بیماری، سلامتی بینایی وی در مخاطره جدی قرار گرفته و تا جایی پیش برود که وی بینایی خود را از دست دهد.

خانواده این زندانی سیاسی، که از وضعیت فرزندشان ابراز نگرانی می کنند،  می گویند : شرایط فردین در زندان بغرنج است. وضعیت بینایی ایشان روز به روز وخیم تر  می شود و او از درد شدید چشم رنج می برد».

به گفته خانواده وی، علیرغم مراجعه مکرر فردین و افزایش روز به روز بر شدت التهاب چشم و کاهش دید وی مقامهای زندان تبریز از معالجه این ناراحتی وی در خارج از زندان پیش یک پزشک متخصص خودداری می کنند.

طبق این گزارش، تشخیص های نادرست مسئولان بهداری زندان حتی  باعث بدتر شدن بینایی مرادپور شده است. فردین  كه بر اثر حساسيت چشمان اش به بهداري زندان مراجعه كرده بود به دليل نبود چشم پزشک متخصص، عدم امكانات پزشكي مناسب، و با  تشخيص نادرست پزشک مربوطه نه تنها چاره ای برای این مشکل اش نیافته است  بلکه بعد از آن التهاب چشمان اش شدت هم گرفته است. وی که برایاولين بار در آبان سال 89 به بهداري زندان مراجعه نموده بود، مسئول بهداري پس از معاينه سرپايي عينك شماره 1.5 را براي وي تجويز نموده بود.  در شهریور ماه سال 90موقعیکه برای بار دوم مراجعه نمود، پزشک زندان عینک شماره 2.5 به وی تجویز کرده بود. درحالیکه بدون هرگونه بهبودی و بدتر شدن روز به روز بینایی اش  مرادپور در  دیماه سال 90 به ناچار برای بار سوم به بهداری زندان مراجعه کرده بود، پزشک عمومی زندان تبریز اینبار عینک 3.5 زا به وی داده بود. حال اینکه این نوع تچویز غیر متخصصانه عینک نه تنها سبب بهبودی مشکل چشم وی نشده بلکه روز به روز به ناراحتی وی نیز افزوده است.

مرادپور که از 26 خرداد 1389 در حال گذراندن دوران محکومیت شش ساله خود می باشد، محروم از مرخضی بوده و خانواده نامبرده بطور کلی از  شرایط نگهداری او در زندان ابراز ناخرسندی می کنند.

خاطرنشان می شود، نیروهای امنیتی و انتظامی ایران  در  ۱ خرداد ۸۸  در سومین سالگرد تضاهرات خرداد 1385 شهرهای آذربایجان زمانی که عده ای از شرکت کنندگان در مراسم راهپیمایی خانوادگی با در دست داشتن پلاکاردهایی حول مطالبات فرهنگی و زبانی آذربایجان  اقدام به سر دادن شعار می کرده اند با تیراندازی و پرتاب گاز اشک آور به سوی آنها حمله برده و عده ای را بازداشت کرده بودند.