حامد اسماعیلیون به شورای شهرتهران :بنای یابود نمی خواهیم, فقط دهانتان را ببیندید!
گمان دارم که نه تنها درباره‌ی این جنایت ویژه، که در همه‌ی زمینه‌ها، این سخن حامد اسماعیلیون گرامی، حرف دل بیشترینه‌ی ایرانیان است.
رنجِ گران و شکنجِ دردآورِ هرروزینه‌ایست که گویا هرگز ندارد پایانی. این راژمان، حضورش، نفسِ جنایت است.
صِرفِ بودن این راژمان در گیتی، توهین بزرگی برای بشریت است، به طور عام. اما در مقام سنجش، آن چه برای گونه‌ی انسان، موهن می‌نماید، برای ایرانیان، جنایتی ستم‌گرانه و سنگ‌دلانه است که بر آنان رفته.
این است که ما جملگی قربانیان یک جنایت بزرگیم که در بیدادگاه روزگار، محکوم به زیست هر روزینه، با جنایت‌کارانی شده‌ایم که اَبَرجانیانِ اَبَرجنایتِ رفته بر مایند.
باری،
اینک ببین هم‌میهن!
با چشمان تمامگشوده،
سپید و سیاهِ نَطعِ شَترَنگِ زمانه‌ات را بنگر!
ما را و نازنینان ما را،
بر این سپید، نشانیدند،
تا جملگی‌مان را سیاهی،
گردن زند..
و ما را و نازنینان ما را،
ایستانیده‌اند به تماشا،
تا با دو چشم خویش،
خود را ببینیم و فاجعه را،
هنگامی که در کار تجاوز به هستی ما بود.
ببین هم‌میهن!
با چشمانی تمامگشوده..
«این رفت ستم بر ما!»
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
کیانوش توکلی
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید