● تریبون آزاد

جناحی از چپ ایران در حالی که پیراهن بیژن، حمید، مسعود و دیگر فدائیان پاکباز را برتن کرده اند، بعنوان نمایندگان سیاسی پیشگام نسل های نوین، جنبش دانشجوئی، جنبش زنان، کارگران و روشنفکران و دیگر نیروهای بالنده آینده ساز، ناپاکی های چرکین جناح های حکومتی را بر تن خویش مالیده و بر آن می بالند. از آن تاسف بار تر این می باشد که این جناح عملا پاشنه اشیلی می باشد امروز کلیت جنبش چپ ایران را در زمینه استراتژی انتخاباتی فلج کرده است.

هبر نظام فقاهتی، علی خامنه‌ای با حمله‌ی همه جانبه به «متخلفان انتخاباتی»، و تهدید کاندیدايی که گویا برای جلب نظر عمومی و پیروزی در انتخابات آتی، امنیت ملی و مملکتی را دارد به خطر می‌اندازد، در مرحله‌ی نخست، اصل بی‌طرفی در انتخابات ریاست جمهوری را نقض کرده؛ دوم اینکه کنار ريیسی ایستاده و بر ضدّ روحانی دست به تبلیغات انتخاباتی زده، سوم و مهمتر اینکه با طرح احتمال توطئه و بروز «فتنه» در انتخاباتی که در راه ست، دست دستگاه‌های امنیتی و بسیج و سپاه را در سخت و سنگین و امنیتی‌تر کردن فضای انتخاباتی ایر

رقابت انتخابات اخیر در ایران پدیدەای نو در تاریخ حاکمیت ایران اسلامی بود. هرچند مهم نیست چە کسی برندە این انتخابات خواهد بود اما با دلایل متعددی میتوان گفت نوع فضاسازی واقعا دموکراتیک بود. رقابتهای جاری تنها تبلیغ و مناظرە نبود بلکە تست جامعە ، تخلیە روانی جامعە و از جهت دیگر عبور از سطح توقعات جامعە بود. در اینجا بدون مقدمە مایلم از دو جهت تاریخی و رسانەای بە موضوع بپردازم تا بدانیم کە چگونە آخوندها بموقع از مردم پیشی میگیرند و دست مردم را خالی باز میگذارند.

یکی برای جنبشی رهبر و رهبران می شناسد، اتاق فکر می شناسد، و چه و چه می شناسد، دیگری هم حق دارد، هیچ چیز نشناسد. مجبور نیست. اعمال فشار در این نکات نقض آزادی
اندیشه است. در صحبت مورد بحث برای جنبش آذربایجان ، کسانی« رهبران» می شناسند و اتاق یا اتاقهای فکر. دیگری حق دارد جور دیگری بیاندیسد و کس و چیزی نشناسد. یا آنها را رد کند.

و در این بزنگاه سرنوشت ساز فردائی شگفتا که طیفی از چپ مدافع شرکت در انتخابات می باشد. چپی که هنوز توهم به آخوند، دولت دینی و اسف انگیزتر از همه باور به امکان فراروئی مسالمت آمیز از ساختار متمرکز اسلامی به یک نظام مردمی و دمکرات، آنهم با "رأی دادن" دارد.

38 سال، حرکت یک سانتی متری ، دیگر بس است. جامعه نیاز به حرکت اساسی دارد. و لازم است در این سمت حرکت نمود.
نه به خامنه یی، نه به اصلاح طلب یک سانتی متری، نیاز مبرم جامعه است. ضروریست روشنگران جامعه این مهم را عمیقا درک کرده پیش برند.

حضور خامنه ای در جمع دانشجویان دانشگاه امام حسین متعلق به سپاه پاسداران یک مانور سیاسی کاملاحساب شده بود. در عین حال، بیانات او حکایت از نگرانی های عمیق وی در مورد روند انتخابات، نتایج و پیامدهای آن دارد.

انتخابات ریاست جمهوری ایران تا چند روز دیگر برگزار خواهد شد. تب آن فراتر از گرم و مباحث همچنان تکراری است! در انتخابات باید شرکت کرد یا نە؟ این پرسش بە ظاهر سادە، هنوز پاسخ قاطعی نیافتە است؛ علت یا علل عدم دریافت این پاسخ بە ظاهر سادە چیست؟

انتخابات، چیزی شبیه یک آینه مقعر است که می‌شود در آن، آینده دورِ ایران را دید. در انتخابات پیشِ‌رو کاندیداهای مختلف، هر یک نمایندة تفکری هستند و بر اساس هویت آن‌ها و شعارهایی که می‌دهند، می‌توان آینده‌های متفاوتی را برای قدرت در ایران متصور شود

در جمهوری اسلامی با وجود اهرم محدودکننده و غیردمکراتیک نظارت استصوابی از جانب شورای نگهبان رئیس جمهور هنوز به عنوان عالی ترین مقام اجرایی کشور با رأی مستقیم مردم انتخاب می شود و به این ترتیب نماد جمهوریت نظام و اراده آزاد شهروندان در تعیین سرنوشت سیاسی کشور است. اهمیت و امکانات تأثیرگذاری ریاست جمهوری آنگاه به مراتب برجسته تر می‌شود که جایگاه مستقل آن در زیر سیطره و نفوذ اقتدارگرایان و نهادهای انتصابی حاکمیت قرار گیرد. در این خصوص ارزیابی کارنامه فاجعه بار هشت سال همسویی

اصلاح طلبی ایرانی- اسلامی یعنی کارخانۀ تولیدِ " نقطه عطف تاریخی". این نوع اصلاح طلبی در طی 38 سال گذشته حداقل هر چهارسال یکبارشامورتی بازانه یک " نقطه عطف تاریخی" تولید و به بازار عرضه کرده است. به نظرنمی رسد هیچ تاریخی اینقدر " نقطه عطف " داشته باشد، آنهم نقطه عطف هائی که پای در یک نقطۀ ثابتِ و ساکن تاریخی سفت و میخکوب کرده باشند

در شرایطی که مبارزات پرخروش توده های به پا خاسته و قیام های مردمی در نقاط مختلف کشور و شدت گرفتن دعوا و کشمکش در بین سردمداران رژِیم، ناقوس مرگ یکی از جنایتکارترین رژیمهای ارتجاعی و خودکامه موجود در جهان را به صدا در آورده است، شرکت در انتخابات قلابی ریاست جمهوری تنها کاری که انجام میدهد، خلل وارد ساختن در مبارزات کارگران و توده های زحمتکش در جهت سرنگون ساختن سلطه رژیم جمهوری اسلامی و طولانی تر ساختن عمر ننگین این رژیم ارتجاعی می باشد...

با تأمل در دو اعلام موضع تهاجمی حسن روحانی می توان دریافت که حمله دوم روحانی در خصوص فاجعه اخیر به شرکت پیمانکاری وابسته به جناح مخالف تعدیل شده است. روحانی که در میتینگ ارومیه تمام مسئولیت های فاجعه اخیر را متوجه شرکت پیمانکار کرده بود در میتینگ شیرودی مسئولیتی را متوجه رقبا نکرده، بلکه فقط و فقط آنها را به بی اخلاقی در سرکشی نکردن از معدن فرو ریخته و خانواده های داغ دار معدن چیان متهم کرده است

ای شیعیان وجهانيان:

در مورد شخصیت مهدی، محمد بن حسن عسکری، شک و تردیدهای فراوانی وجود دارد با وجود اینکه این عقیده از لوازم ایمان محسوب می‏شود که تارک آن از دیدگاه شیعه دوازده امامی کافر محسوب می‏شود، پس این شک و تردیدها چیست؟! شیعیان در این عقیده می‏خواهند از دشمنانشان انتقام بگیرند!!

اکنون تقی شهرام دستش از دنیا کوتاه است و کسی نمی‌خواهد بر زخمهای کهنه نمک بپاشد. او انگیزه مبارزه با ستم و میرایی داشت و با کسانیکه دستشان از دور بر آتش بوده است اصلاً و ابدا قابل قیاس نیست. از آنجا که نقش فرد در تاریخ (چه سازنده و چه مخربانه) واقعی است، باید ببینیم چه باید کرد که آن رفتار مستبدانه و ویرانگر بازتولید نشود؟ مسأله این است و باقی فسانه. نقد متدیک روش و محتوای اندیشه تقی شهرام توجه به این نکته است که داستان وی پایان نیافته است.

منافع ملی ما در تاکید بر تنش زدائی از سیاست خارجی، تلاش برای بر چیدن فضای امنیتی، مبارزه با رانت خواری و ساماندهی اقتصاد کشور است!

قدرت های جهانی از ترکیه می خواهند که به تجزیه ترکیه رضایت دهد. از قبرس صرف نظر کند، و به کریدوری که به دریای مدیترانه باز می شود رضایت دهد. همه خواست های فوق از کی خواسته می شود؟ از فردی که "حاکمیت ملت" به وی تسلیم شده است!

بخش چهارم از سلسه “یادداشت‌های "روحانی، مهره‌ای حیاتی برای نظام"
در این بخش به شباهت‌های دولت روحانی و احمدی نژاد و عملکرد دولت وی در چهارسال گذشته بر اساس ویژگی‌های احمدی نژادیسم، نگاهی انداخته خواهد شد.

گوشه هایی از تبهکاری 3 وزیر دولت جمهوری اسلامی، که از آنان ثروتمندانی نجومی ساخته است

این بحث به سیروس نهاوندی از اعضای کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی می‌پردازد. داستان پر رمز و راز او که درآغاز شور آزادیخواهی و مردم دوستی داشت، براستی عبرت انگیز است. بعد از دستگیری دچار دگردیسی شد و در دستگاه امثال ثابتی و عضدی رفت. «انتخابی خردمندانه»(به قول آنان)، یا دگرگونی‌ و «مسخ»ی شگفت که توضیحش ساده نیست...

با یک کلمه ترکچولوق،آذربایجان چلیق، ومانند اینها مشکل گشایی کردن.که هیچکس نمیداند در توی این
«هسته های اتمی»چه نهفته است. ولی همه مثل نقل و نبات پخش میکنند.عوام گرایی و پوپولیسم یعنی این.
شاعرونویسنده وهنرمند و استاد دانشگاه و مانند اینها که وجدان و ذهن بیدار جامعه اند، وقتی در تور«عوام ایسم»گیر کرده اند و با اولگوهای آن به دنبال «رهبر و بت سازی و اعتقاد پروری و سمبل سازی و چه و چه»اند وظیفه ی روشنگر متعهد به اجتماع ، صد چندان سنگین میشود.
این است که باید گفت:بهوش! عوام ایسم، مارا خورده است

بخش سوم از سلسه یادداشت‌های "روحانی، مهره ای حیاتی برای نظام"

نگوييد
برگه هاى راى
بگوييد
برگه هاى بردگى

من در تاریخ 6 ماه مه در رابطه با ترور سعید کریمیان و نمایش انتخابات در ایران با ساختن فیلمی اظهار نظر کردم متاسفانه بعد از یک روز با شکایت شرکتی بنام WediaCorp فیلم مذکور در یوتیوب عدم انتشار خورد صرفا به این دلیل که گویا من قانون کپی رایت را رعایت نکرده ام

من رای نمیدهم به مفهوم این نیست که من درمیدان کارزار انتخاباتی شرکت نمیکنم، و یا من خشونت طلب هستم. من خواهان این هستم که صحنه انتخابات با شرکت فعال تبدیل به عرصه روشنگرانه ارزش های انسانی، سیاسی و مدنی گردد. صحنه های جلو صندوق های انتخاباتی مثل جلو دانشگاه تهران در روزهای بعد از انقلاب به عرصه چالش های اندیشورزانه میان ارزش هایی که نسل های نوین آرزوها و آمال خود را بر بستر آنها ترسیم می کنند، با ضد ارزش هایی که نظام حکومتی ولایت فقیه آنها را نمایندگی میکند.

اگر خواستار تغییر در ایران هستیم مسلما شرکت در انتخابات راهش نیست. در انتخابات شرکت کنید یا نکنید رژیم همین هست نه بهتر خواهد شد و نه بدتر. تغییرات در ایران نتیجه مقاومت مردم بوده نه بخشایش و گشاده دستی رژیم.

از آغاز استبداد مذهبی تا هماکنون در این رژیم ضدمردمی، بیشترین آسیب جبران ناپذیر را کارگران، نیروهای کارمزد، زحمتکشان، تنگدستان و خانواده های آنها متحمل شده اند.

واقعیت تلخ این است که آقای روحانی یک روحانی شیعه است. شاید در مقایسه با بعضی ها کمی “اعتدالگراتر” می باشد که هست. اما در نگرش نسبت به “عـُـمری ها” در عمل (تاکید می کنم ـ در عمل) فرقی با دیگران ندارد. در نتیجه وای بر ما اگر علیرغم خلف وعده های بیشمار ایشان و کارنامه مردودی دولت ایشان، از ترس عقرب های جراره آزمون نشده به مار غاشیه آزمون و رفوزه شده پناه ببریم. عقل حکم می کند که آزموده را آزمودن خطاست! اهل سنت باید برای رای خود حداقل احترام را قائل باشند.

اسماعیل عبدی، مردی است از تبار پاکان و قهرمانان جریان ساز، که از دهم اردیبهشت لب از غذا دوخته است، او افتخار معلمان ایران است، که نامش بر تارک تاریخ چونان خورشیدی می تابد

تمام معدلات به نفع پوتین در حال پیشروی ست. از سویی برنده بازی خاورمیانه و جنگ سوریه شده است و از سوی دیگر پس از به ثمر رسیدن تلاش خود در انتخابات آمریکا ، به دنبال به قدرت رسیدن مارین لوپن در انتخابات فرانسه است. با پیروزی لوپن در انتخابات فرانسه پوتین یک گام دیگر به اهداف خود نزدیکتر خواهد شد و آنگاه آخرین و مهلک ترین ضربه به قلب اروپا ، انتخابات آلمان خواهد بود.

تنظیم رابطه بین راست و چپ در جامعه آذربایجان نیز میتواند از پل « به رسمیت شناختن موجودیت همدیگر و انتخاب مردم» بگذرد.
نفی تئوریک وجود همدیگر میتواند روزی به « نفی فیزیکی یکدیگر» منجر شود که فاجعه است و مساوی شکست تلاش همگانی رهایی جامعه ی ما از طاعون تبعیض میباشد.
براساس « تز قبول موجودیت متقابل و نقد همدیگر، و طرح ائتلاف و اتحاد جبهه یی» ، میتوان بر سیاست « دشمنی بین راست و چپ غلبه کرد و راه ائتلاف برنامه یی» را پیش برد...

انچه امروز پیش روی ماست از انچه در 88 سبز واقع شد خطرناک تر و بسی سهمگین تراست، امروز قاضی را به میدان اورده به عمد داعیه ریاست داده اند تا به جامعه فضای امنیتی و بازخواست را القاء و تحمیل کنند! چرا!؟ چه نیازی هست تا قاضی را رئیس کنند!؟ در کجای این کره خاکی قضات به پست ریاست بر جمهور مردم رسیده اند!؟ انچه مسلم است در سر سودائی دارند که به جهت ان نیازمند ریاست قاضی اعدام بر جمهور مردمند...

بخش دوم از سلسه یادداشت‌های “روحانی، مهره ای حیاتی برای نظام”

در بخش اول این یادداشت چگونگی مهندسی انتخابات ریاست جمهوری گذشته بررسی شد و سپس دلیل اینگونه مهندسی و آوردن روحانی بیان گردید. در این بخش و بخش‌های آتی این یادداشت، نگاهی به کارنامه چهار سال اخیر روحانی و مقایسه آن با شعارهای سرداده شده انداخته خواهد شد.
در این بخش به وعده‌های داده شده از سوی روحانی در زمینه اقلیت‌ها (ملی و مذهبی) و عملکرد دولت وی در چهارسال گذشته در این باره، نگاهی انداخته خواهد شد.

حکومت آکپ به امید تغییر قانون اساسی و تغییر بنیادهای رژیم ترکیه، و، علی رغم هشدارهای بسیار، دست به قمار بزرگ رفراندوم زد. ولی حتی نتوانست بخشی از طرفداران خود را به لزوم تغییر رژیم متقاعد کند.

همۀ ی ما مسئولیم. هر رأیی که به صندوق انداخته شود، حتی اگر سفید باشد، یک رأی به مقبولیت و رسمیت این رژیم خونخوارِ جمهوری اسلامی در پیشگاه جهانیان است....تحریم "انتخابات"، تحریم اساس رژیم زور و خودکامگی است و مانند هر نبردی نیازمند تدارک؛ این نبرد رهایی بخش را تدارک کنیم!