خبرگزاری مهر طی گزارشی از پیدا شدن انگشت انسان در همبرگری در یک رستوران در قم خبر داد که تصویر آن را در زیر می بینید:

چند روز پیش بود که در تماس با یک دوست مسوول تازه خارج شده از ایران ؛ اخباری مبنی بر شیوع استفاده از گوشت انسان در رستورانهای ایران را شنیدم و به دلیل عدم علاقه آن دوست به ارائه اطلاعات بیشتر و مصاحبه ای در این زمینه ؛ تا بدست آوردن اطلاعات بیشتر موضوع را مسکوت گذاشتم . پس از انتشار خبر خبرگزاری مهر ؛ اکنون به نظر می رسد موضوع بسیار جدی تر از آنست که توسط این خبرگزاری به مانند یک حادثه اتفاقی تلقی می شود.

به نظر می رسد فشار تحریم ها فراتر از نوسان نرخ ارز ؛ کمبود دارو و افزایش مواد غذایی عمل کرده و اخبار و نشانه هایی از وقوع  قحطی به معنای واقعی آن به گوش می رسد.

این همه در حالیست که روزهای گذشته ایلنا از ارسال 90 تن گوشت قربانی به عنوان هدیه زائران حج به مسلمانان لبنان و افغانستان خبر داده بود که خود نشانه بی تفاوتی قشر مرفه به وضعیت وخیم اقتصادی عموم مردم و ادامه روند بت پرستی و خرافه پرستی و مدهوشی اینان بوده که همچنان با عوامفریبی های اینچنینی ؛ به احتکار و دامن زدن به این بحران ؛ نقشی اصلی دارند . 

آدم خواری 

آدم‌خواری یا کانیبالیسم (به انگلیسی:Cannibalism) عادت یا رسم خوردن گوشت انسان است به وسیله انسانی دیگر است که پیش از این نیز در ایران سابقه داشته است .

 بررسی‌های مردم‌شناسان نشان می‌دهد که آدم‌خواری انگیزه‌های گوناگون داشته‌است که مهم‌ترین آنها عبارت است از:

• 1- خوردن گوشت انسان به عنوان یک ماده غذایی
• 2-خوردن گوشت انسان برای نزدیک شدن به خدایان و الاهگان و بستن پیوند دوستی با آنها
• 3- خوردن گوشت انسان به سبب عقیده داشتن به نقش جادویی و درمانی آن

مسلما  رسانه ای شدن چنین فاجعه ای افکار عمومی را مغشوش ساخته و یکی از دغدغه های مسوولین امر ! طی روزهای آینده چگونگی توجیح این ماجرا خواهد بود . بر اساس سه اصل بالا ؛  در پایین  به بررسی رویکردهای روزهای آینده مسوولان ! می پردازیم

• 
  1- از موارد متعدد آدم خواری در ایران در حوادث مختلف در طول تاریخ ؛ به یک روایت از مرحوم محمد علي جمال زاده که مربوط به اواخر جنگ جهانی اول و  تلفات وحشتناك شيراز است اکتفا می کنم ؛ که نوشته:
  "جنگ اول جهاني در آستانه اتمام بود[ پائيز 1918] كه در دل شبي تاريك و هولناك سه سوار ترسناك كه هر كدام شمشير و شلاقي به بر داشتند به آرامي از ديوارهاي شهر عبور كردند و به آن وارد شدند. يك سوار نامش" قحطي" ديگري" آنفلوانزاي اسپانيايي" و آخري" وبا "بود. طبقات فقير، پير و جوان، همچون برگ پائيزي در برابر حمله اين سواران بي رحم فرو مي ريختند. هيچ غذايي پيدا نمي شد، مردم مجبور بودند هرچه را كه مي توانستند بجوند و بخورند. به زودي گربه و سگ و كلاغ را نمي شد يافت. حتي موش ها نسلشان بر افتاده بود. برگ، علف و ريشه گياه را مانند نان و گوشت معامله مي كردند. در هر گوشه و كنار، اجساد مردگان بي كس و كار پراكنده بود. بعد از مدتي مردم به خوردن گوشت مردگان روي آوردند...".
• در بررسی تاریخ ایران در جنگها و محاصره ها و ووو شاهد شیوع پدیده علف خواری , انسان خواری و غیره به وفور بوده ایم پس رهبر مسلمین جهان آزرده نخواهد بود که اگر در گذشته , در حکومت کفار و در جهت شر به چنین بلایی گرفتار شدیم , امروز زیر سایه ولایت فقیه هوشیار ؛ در جهت خیر چنین بلایی را تحمل می کنیم
• 2- این مربوط می شود به فتاوای روزهای آینده مراجع و روحانیان در رابطه با نقش گوشت انسان در نزدیکی با خدا و احیانا خوردن گوشت مرده را مشروع و حتی عبادتی در راه جهاد با کفار دانسته و این را راهی برای خروج از فشار سنگین تحریم ها و نا امیدی دشمنان اسلام معرفی خواهند کرد .

3 . مورد سوم را احیانا حجه الاسلام آقا تهرانی به عهده می گیرد که با تفسیری آیه ای از آیات موجوده , نقش جادویی را که قرآن پیش از این متذکر شده بوده و از دیده نهان مانده بوده ؛ رونمایی کرده و خیال مسلمین را از بابت خوردن گوشت یکدیگر راحت سازد .

ما اپوزسیون خارج نشین هم باید بفهمیم و درک کنیم که در این زورآزمایی که نماینده خدا در آن شرکت دارد ؛ به هیاهو نپرداخته و به این نکته توجه داشته باشیم که مثلا در قحطی در کشور اکراین در دهه ۱۹۳۰، بسیاری ازافراد ازطریق آدم‌خواری از جریان قحطی نجات یافتند ,این اقدام در زمان قحطی در جنگ داخلی چین نیز تکرار شد. همچنین برخی اطلاعات فاش شده از کره شمالی نشان می‌دهد که آدم خواری در بین پناهجویان از قحطی (بین سالهای ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ میلادی)، در آن کشور رخ داده‌است.

خب پس چه ایرادی است که در بلاد مسلمین که در جهادی مقدس به رهبری نمایندگی مجاز خداوند بر روی زمین ؛ آن هم در راه نبردی سخت ؛ برای اصلاح جامعه جهانی ! می کوشند ؛ چنین جانفشانی را به مردم تحمیل کرد؟؟

حجه الاسلام خامنه ای دستخوش! که همانا ....