بیانیەPAKبمناسبت روز جهانی زبان مادری

نهاد فرهنگی یونسکو سال ١٩٩٩، روز ٢١ فوریە را بعنوان روز زبان مادری نام گذاری نمود. ٩ سال بعد مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در تکمیل و غنی ساختن این اقدام، سال ٢٠٠٨ را سال جهانی زبانها نام گذاشت.

این توسعە انسانی، از طرفی نتیجە مبارزە و پایداری ملتهایی است کە تن بە آسمیلە و استحالە خود و زبان مادری اشان در ملت های حاکم و زبانهای رسمی ندادە و از سوی دیگر نشانەای دیگراز افزایش ارزشهای انسانی و نقش بازیگران غیر رسمی در روابط بین المللی است کە بە نوبە خود از نتایج جهانی شدن هستند.

زبان یکی از عناصر اساسی هویت فردی و جمعی ملت و نماد همبستگی ملی آن است. زبان در ظهور و پیدایش دولتهای ملی نقشی اساسی داشتە و در نگاهی کلی مرزهای جغرافیایی ملت را ترسیم میکند.

زبان مادری در عین حال، قویترین عامل پیوند میان افراد ملت و گذشتە، حال و آیندە آنها است. همچنین بخشی از تکامل، نمو و توسعە انسانی جوامع بشری است.

از این رو، ممنوع کردن زبان مادری چە مثابە ابزار برقراری رابطە میان احاد ملت و چە در زمینە تحصیل و آموزش و پرورش، نوعی ژنوساید بە حساب می آید.

ملت کورد در خاورمیانە کە بە علت عقب ماندن و ایجاد موانع بر سر راه تشکیل دولت ملی خود، میان ٤ دولت منطقە تقسیم گشت، تحت سلطە این دولتها با ممنوع ساختن، تضعیف و بە حاشیە راندن زبان ملی اش، تلاشی سیستماتیک برای نابودی و محو زبانش در جریان بودە است. در این کشورها زبان بیگانەای تحت عنوان "زبان رسمی" یا " زبان مشترک" بر ملت کورد تحمیل شدەاست.

با این حال فرزندان ملت بزرگ کورد، چە با برپایی قیامهای پی در پی، چە با خلق آثار و شاهکارهای ادبی چون مم و زین احمد خانی و اشعار شاعر ملی کورد حاجی قادر کویی و ... غیرە و انتشار روزنامە کوردی، نە تنها زبان کوردی را حفظ نمودند بلکە لیرغم تهدیدهای موجود، آن را مرحلە بە مرحلە توسعە دادند. و امروز ملت کورد و زبان کوردی چون زبانی زندە در میان دیگر ملتها و زبانهای دنیا قرار دارند.

در ایران ٩٠ سال است زبان فارسی ، زبان اقلیتی ملی بر ملت کورد و ملتهای غیرە فارس این کشور تحمیل شدە است. ٩٠ سال است تمامی ارگانها و نهادهای دولت برای ذوب و آسمیلە کورد و زبان کوردی و زبان و فرهنگ سایر ملتها و در یک کلام برای " ایرانی کردن" آنها بخدمت گرفتە شدەاند.

حکومتگران و حتی گروهها و سازمانهای فارس اپوزسیون، این زبان را " زبان رسمی" یا در بهترین حالت" زبان مشترک" توصیف میکنند.در حالی کە زبان فارسی با خشونت رسمی و بر اساس رابطە میان اشغالگر و تحت اشغال، از جانب دولت تحمیل شدە و هیچگونە وجە اشتراکی میان این زبان و ملتهای غیرە فارس وجود ندارد.

این شرایط ، ستمگری اقلیت فارس و انقیاد ملی ملت کورد و دیگر ملتهای غیر فارس را نشان میدهد؛ رابطەای ظالمانە کە دوران اتمام و سپری شدن آن برای همیشە، فرا رسیدە است.

ملت کورد از همان اوان بنیان نهادن دولت- ملت رضاخانی در ایران، از هر فرصتی برای رهایی از آن، بە پا خواستە است. قیام تاریخی ملت کورد بە رهبری سردار بزرگ کورد سمکو، تشکیل دولت جمهوری کوردستان بە رهبری پیشوا قاضی محمد و مبارزەای کە هم اکنون با گفتمان ناسیونالیستی آزادیبخشانە در ابعاد گوناگون در جریان است، حلقەهای بە هم پیوستە این مبارزە هستند.

روز زبان مادری، فرصتی است تا فرزندان ملت کورد ارادە خود را برای حراست از زبان و هویت مستقل خود و تلاشی پیگیر برای برداشتن شکاف میان زبان و فرهنگ ملی و حاکمیت سیاسی، استحکام بخشند.

این مناسبت تاریخی، فرصتی است تا ملت کورد در شرق کوردستان همانند کاتالونها و اسکاتلندیها، رفراندوم استقلال برای تعیین سرنوشت سیاسی خود را، بە خواست و شعارمحوری خود تبدیل کند. همچنین فرصت مناسبی است کە همە ملتهای غیر فارس تحت ستم در این کشور، رفراندوم استقلال را بە خواستی همگانی و متحدانە تبدیل نمایند.

پارت آزادی کوردستان در این روز فرخندە، بار دیگر بر این حقیقت پای می فشارد کە توسعە زبان مادری و توسعە در دیگر زمینەهای اجتماعی، انسانی، سیاسی و اقتصادی در کوردستان و میان ملت کورد، در جهان تحول یافتە کنونی، در گرو احراز حاکمیت سیاسی، یعنی" استقلال تام و تمام" و تشکیل دولت ملی کوردستان است.

پارت آزادی کوردستانPAK

کمیتە مرکزی

٢١ فوریە٢٠١٣