ممحمد سهيمي

نه تنها خوب زندگی‌ کردن در ایران تبدیل به آرزو و حسرت شده، خوب مردن نیز همینطور

دوستان سلام: وقتی‌ ساختمان "پلاسکو" در تهران آتش گرفت و ویران شد، برخی‌ برای "توجیه" و یا ماستمالی کردن آن فاجعه گفتند که "پلاسکو" خیلی‌ قدیمی‌ بود، و نتوانست مقاومت کند. ولی‌ چنین ادعائی درباره ساختمان متروپل آبادان قابل قبول نیست. ساختن این ساختمان تازه پایان یافته بود.

در سند زیر، در تاریخ دی ماه ۱۳۹۹، یعنی‌ حدود یکسال و نیم پیش، مهندس ناظر ساختمان متروپل هشدار و اخطار داده بود که ساختمان ثبات ندارد، ولی‌ این اخطار نادیده گرفته شد. چرا؟ چون سیستم به کلی فاسد است، و میتوان با رشوه و "حق حساب" کارهای غیر قانونی کرد. در نتیجه پایان کار هم ظاهرا صادر شده بود. آیا نباید سازنده این ساختمان را به جرم قتل عمد بازداشت و محاکمه کرد؟

سازنده این ساختمان شخصی‌ است به نام حسین عبد الباقی که ۴۱ ساله است. او صاحب "هلدینگ عبد الباقی" است، و در خوزستان دارای نفوذ بسیار است، بطوریکه در مراسم افتتاح این ساختمان حتی استاندار خوزستان نیز حضور داشته است. او یک کلانتری نیز برای نیروی انتظامی ساخته است و به همین دلیل او را "خیر امنیت ساز" نامیده بودند. همچنین او در سال ۱۳۹۷ تندیس "چهره ماندگار صنعت، معدن و تجارت ایران" را نیز دریافت کرده بود. ۵ ماه قبل از فاجعه کنونی او لقب "مدیر منتخب" را نیز دریافت کرد. در حال حاضر نیز این هلدینگ چندین پروژه ساختمانی بزرگ را در دست دارد.

در ناحیه تهران بزرگ چندین گسل عظیم وجود دارند. یکی‌ در شمال شهر بین کوه‌های البرز و شهر؛ دومی‌ در شمال شهر ری در رباط کریم، سومی‌ در جنوب شهر ری، و چهارمی از نزدیکی‌ ورامین در جنوب شرق تهران تا تهران و سید خندان. یک گسل عظیم دیگری نیز هست که از شاهرود در شرق کشور آغاز شد، و تا آبیک بین راه قزوین و زنجان ادامه دارد و از زیر تهران می‌گذرد.

فعال شدن هر یک از این گسل‌ها میتواند باعث زلزله‌های بزرگ شود. حال تصور کنید که چنین زلزله‌ای داشته باشیم. فکر می‌کنید آن برج‌های عظیمی‌ که در تهران بزرگ ساخته شده ا‌ند میتوانند مقاومت کند؟ امیدوارم اینطور باشد، ولی‌ با توجه فساد عظیم اداری آیا میتوان اطمینان داشت؟

مرحوم پدر من همیشه میگفت، "مردن خوب و با کرامت انسانی‌ "سرقفلی" دارد." راست میگفت. مردم ما دائما قربانی میشوند، و در حال حاضر قربانی سو مدیریت و فساد؛ هوایمان آلوده است؛ مواد غذائی فاسد است؛ دارو قلابی است؛ خودرو‌ها باعث تصادفات بد میشوند؛ آب کم داریم، و هزار مشکل دیگر.

نه تنها خوب زندگی‌ کردن در ایران تبدیل به آرزو و حسرت شده، خوب مردن، آنطور که مرحوم پدر من میگفت، نیز در حال تبدیل به آرزو و حسرت شدن است.