Getty ImagesCopyright: Getty Images

به گزارش رسانه‌های فرانسوی، ایزابل آجانی، هنرپیشه معروف فرانسوی از زنان مسلمان که پوشش حجاب دارند خواسته در همبستگی با زنان ایرانی که برای کناز گذاشتن حجاب کشته می‌شوند، حجاب از سر بردارند.

خانم آجانی یکی از چندین هنرپیشه زن فرانسوی بود که بیش از یک ماه پیش پس از کشته شدن مهسا امینی، موی خود را بریده بود.

وریا غفوری عزیز در کنار دختر شهید فرشتە احمدی در مهاباد.

تصاویری که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، ادامه اعتراضات شبانه در شهر سنندج را در شامگاه ۱۶ آبان نشان می‌دهد.معترضان در این ویدیو شعار «مرگ بر خامنه‌ای» می‌دهند و در میانه خیابان آتش روشن کرده‌اند

شامگاه ۱۶ آبان هم مثل شب‌های قبل شعارهای شبانه در مناطق مختلف تهران به گوش رسید.

مانند ۵۵ شب گذشته، اکثر شعارهای معترضان متوجه شخص اول جمهوری اسلامی، یعنی علی خامنه‌ای است.

با وجود ادعای رهبران ایران که بارها مدعی به رسمیت شناختن حق اعتراض و تفکیک آن از «آشوب و اغتشاش» شده‌اند، در چند هفته اخیر ماموران امنیتی و اطلاعاتی و همچنین بسیجیان بارها برای خاموش کردن شعارهای شبانه اقدام و حتی به سوی پنجره‌های خانه‌های مسکونی گازاشک آور پرتاب کرده‌اند.

این رفتار به ویژه در دو منطقه چیتگر و اکباتان تهران حتی با تهدید شعاردهندگان به مرگ همراه بوده است. با این حال، طی دو ماه گذشته هر شب تصاویر متعددی از فریاد معترضان مخابره شده که با آغاز تاریکی شب علیه جمهوری اسلامی فریاد می‌زنند.

۵۹۸ تن از استادان دانشگاه های ایران: سرکوب را متوقف کنید، به دانشجویان می پیوندیم!

در بیانیه ای که تا کنون به امضای ۵۹۸ تن از استادان دانشگاه های سراسر کشور رسیده است، آن ها خواهان پایان دادن به سرکوب دانشگاه ها و دانشجویان شدند. در این بیانیه آزادی بی قید و شرط دانشجویان و لغو تمامی احکام ضدحقوقی علیه آن ها درخواست و تاکید شده است «در صورتی که این فریاد دادخواهی نادیده گرفته شود، ما استادان امضا کننده دانشگاه‌های کشور همسو و همراه با دانشجویان، از تمام مجاری اعتراضی و مدنی برای احقاق حقوق مطالبه شده استفاده خواهیم کرد.»

اقبال اقبالی در باره خواهرزاده اش توماج صالحی:

محسن محمدی از شهدای شهر قایم شهر (شاهی)

محسن محمدی از شهدای قایمشهر (شاهی) که در همان روزهای اول خیزش انقلابی بدست مزدوران رژیم اسلامی شهید شد. پاسداران پس از به قتل رساندن محسن؛  خانواده او را تحت فشار قرار دادند تا این موضوع رسانه ای نشود. او متولد   کوچکسرا شاهی است که در همانجا به خاک سپرده شد/ یادش گرامی باد

اینجا ایران است , این هم یک دختر زیبای ایرانی ! این یک پلتفرم اعلان جنگ هم هست ! برای آخوندا پست کنید ! آنها را از پا در می آورد !

کانال تلگرامی «شریف تودی» که اخبار روزانه این دانشگاه را منتشر می‌کند از «افزایش چشم‌گیر» دوربین‌های نصب شده در این دانشگاه خبر داده و گفته که این دوربین‌ها بیشتر در معرض دید قرار دارند.

همزمان انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف با انتشار پوستری از تجمع اعتراضی در بعداز ظهر سه شنبه ۱۷ آبان تحت عنوان «دانشگاه همیشه زنده است» خبر داده است.

کانال تلگرامی شریف تودی در یادداشتی با عنوان «چشمان بینا و شنوای برادران بزرگ» که به کتاب ۱۹۸۹ جورج اورول اشاره تلویحی دارد، نوشته که تصاویر این دوربین‌ها در «شناسایی دانشجوها برای بازداشت و تنبیه انضباطی استفاده شده و در بازجویی‌ها هم به آن‌ها استناد می‌شود.»در این مطلب آمده که بیشتر این دوربین‌ها قابلیت‌های مختلفی از جمله ضبط صدا و دید در شب را دارند و تصاویر آن‌ها در اختیار نیروهای امنیتی بیرون دانشگاه هم قرار می‌گیرد «حالا با اطلاع و همراهی دانشگاه یا بدون آن.»این کانال نقشه‌ای را از محل نصب تعدادی از دوربین‌های ۳۶۰ درجه و دوربین‌های عادی منتشر کرده است.اخیرا تصویری از تفتیش کیف و کوله‌های دانشجویان در ورودی دانشگاه شریف تهران واکنش‌برانگیز شده است.دانشگاه شریف در هفته‌های اخیر صحنه اعتراضات و اعتصاب دانشجویان بوده است.امروز هم تصاویری از تجمع دانشجویان شریف در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد.

 چهلم #خدانور_لجعی ، ۲۷ ساله، از کشته شدگان زاهدان است.

«چیز زیادی از او نمی دانیم. خدانور بلوچ بود. در محله شیرآباد زاهدان ساکن بود. حاشیه نشین بود. مدارک هویتی نداشت.سنی مذهب بود. تحصیلات دانشگاهی نداشت.

اینها او را به یک ناشهروند() تبدیل کرده بود.

ناشهروندان کسانی هستند که نه مدارک هویتی دارند و نه مال و اموالی دارند، ولی بعضی از آنها حاضرند برای ساختن جهانی بهتر تلاش کنند. خدانور لجعی جوان خوش سیمای بلوچ از اهالی شیرآباد زاهدان یکی از این افراد بود.»

متن زیر مصاحبه یکی از اقوامش با رادیو زمانه است:

- - خدانور دعوای کوچکی با پسر یه فرمانده بسیجی کرده بود. شخصی که یه خبرچین بزرگه، یعنی کسی که قوم و دینش را فروخته به نظام، از خدانور شاکی بود، وقتی گیرش انداختن نزدیک به سی میلیون به مامورای آگاهی داده بود که بزنندش، عکسشم بگیرند، بعد ما نزدیک به صد میلیون به مامورا دادیم که از کتک زدن کم کنند و بفرستنش پیش قاضی تا برود زندان، بعد یه ماه بالاخره آزادش کردیم.

− تلاش نکردید که راهی برای دلجویی پیدا کنید؟

−− چرا ما به دنبال ریش سفیدی و حل و فصل ماجرا بودیم. ولی پدر خانواده می‌گفت این آدمی که شناسنامه ندارد چطور به خودش اجازه داده تا فرزند من را بزند!

− همان شب اول دستگیری از او عکس گرفتند؟

−− بله، خدا نور را از ساعت دو شب تا هفت صبح بسته بودند به میله پرچم و کتک زدند. خدانور آب خواسته بود و مامور یک لیوان آب آورده بود و با فاصله گذاشته بود تا او آب را ببیند ولی نتواند بردارد.

− چطور خدانور را آزاد کردید؟

−− مامور‌ها خودشان برای ما نرخ تعیین کردند و از ما صد میلیون خواستند. ما همه کارگر هستیم و با دشواری توانستیم صد میلیون را تهیه کنیم.

− در مورد خانواده خدانور چه می‌دانید؟

−− خدانور یک مادر پیر داشت، یک برادر هم دارد که کارگر است و بیماری آسم دارد. خدانور بسیار خوش اخلاق بود و مردم شهر بسیار او را دوست داشتند.

− خدا نور چطور کشته شد؟

−− یک روز پس از جمعه خونین که نمازگزاران را کشتند خدانور با ماموران درگیر شده بود. خدانور را با تیر زده بودند. مردم او را به بیمارستان تامین اجتماعی بردند. تیر نزدیک نخاع خورده بود، او در بیمارستان زنده بود، تمام ترس ما از فلج شدن او بود، چون که پاش بی حس بود. دکترا میگفتن نیازی نیست عمل بشه بزار تیر بمونه تو پاش زود خوب میشه!

بیمارستان تامین اجتماعی زاهدان زیر شاخه سپاه است روز آخر شهید شدنش به یه پرستار گیر داده بود که تو سوزنم زدی من اینقدر گیج و منگم.

در پایان مصاحبه می‌گوید: به او رسیدگی نکردند تا مرد و دست ما جایی بند نبود.

خدانور لجعی در حیات کوتاه خود ستم‌های گوناگونی را تجربه کرده بود. از ستم اتنیکی به دلیل بلوچ بودن، سنی بودن، حاشیه نشین بودن، شناسنامه نداشتن، سرمایه مادی نداشتن. این موارد حیات او را سخت و کوتاه کرد. تنها بارقه امید آنجا است که خدانور به حاشیه رانده شده به تخیل آزادی خواهانه‌ی بخشی از جامعه وارد شده و نام او در کنار نام مهسا -ژینا- امینی، نیکا شاکرمی، سارینا اسماعیل زاده، مهرشاد شهیدی، حدیث نجفی و … مطرح می‌شود.