در هفتم اکتبر 2023 تعدادی از نفرات حماس که اداره غزه را در دست دارند با ابزار های ساده ولی مجهز به سلاح های مدرن و مخرب با رمز « طوفان الاقصی » وارد خاک اسرائیل شدند و تعدادی را که برای دو روز در فستیوال موزیک شرکت داشتند به طور وحشیانه به گلوله بستند و یا به گروگان گرفتند و با خود به نونل های زیرزمینی غزه بردند تا با جان آنان معامله سیاسی و نظامی انجام دهند. شرکت کنندگان در فستیوال موزیک افراد و جوانانی بودند که از اسرائیل و کشور های دیگر گردهم آمده اغلب طرفدار صلح و نظام های سکولار بودند، در نتیجه خوشآیند افراطی های اسلامی و یهودی نبودند. اعمال خشونت از سوی نفرات حماس بقدری زیاد و خصمانه بود که در همان مرحله نخست خشم مردم جهان را بر انگیخت، مقامات نظامی، اطلاعاتی و سیاسی اسرائیل بگونه ای وانمود کردند که گویا غافلگیر شدند ولی گذشت زمان برخی پرده ها را کنار زد و شک و شبهه ها را از چگونگی برنامه ریزی و اجرای آن افزایش داد، زیرا اسرائیل بزرگترین و قویترین تشکیلات اطلاعاتی را با نام و عنوان مشهور « موساد » دارد و گاهی عملیات پیچیده ای را در خارج از مرز های اسرائیل اجرایی می کند، بنابرین نفوذ به داخل اسرائیل و پیشروی تا عمق 35 کیلومتر برای عملیات نظامی و کشتار شاید غیر ممکن به نظر برسد و همین موضوع شک و تردید ها را افزایش می دهد و همسو پرسش های دیگری مطرح شود. چه انگیزه ای باعث بروز این جنگ ویرانگر شده است؟ واقعیت های موجود در با ریکه 360 کیلومترمربعی غزه با بیشترین تراکم جمعیت در جهان بر همگان روشن است! نیاز های ابتدایی و ضروری این انسان ها از خارج تامین می شود و از کنترل اسرائیل می گذرد، پس چرا و چگونه حماس به این کار دست می زند در حالیکه می دانست مردم غزه با چه فاجعه ای روبرو خواهد شد. آیا حماس با  تحریک،خواست و اراده دیگران دست به این کار زده ؟ هدف مانع تراشی در مقابل صلح ابراهیم بود که ایران به شدت با آن مخالفت می کرد و خامنه ای بار ها از آن انتقاد کرده به عربستان سعودی یادآوری می کرد که روی اسب بازنده شرط بندی نکند. آنچه مسلم است جنگ افروزان بدنبال هدف خود می تازند که بیشتر مواقع اهداف کوتاه و بلند مدت را در نظر می گیرند، در جنگ کنونی سکوت برخی از کشور ها و پیشتازی برخی دیگر آن را به نمایش می گذارد ولی آنچه مسلم است بیشترین رنج و عذاب را مردم محروم، تهیدست و زحمتکش منحمل می شوند و تاوان خودسری های دیگران را می پردازند. به هر رو با نفوذ گروه های حماس به داخل خاک اسرائیل تعداد زیادی از جوانان شرکت کننده در فستیوال موزیک با شلیک مستقیم نفرات حماس کشته شدند و همزمان موشک پرانی ها از سوی غزه، کناره باختری و حزب اله لبنان تعداد بیشتری از شهروندان اسرائیلی در مناطق مسکونی جان باختند که شاید در سال های گذشته برای اسرائیل بی سابقه بوده است.

در پی حمله نیرو های حماس به اسرائیل جنب و جوش نظامی در منطقه به سرعت و شدت افزایش یافت، در اسرائیل آرایش جنگی اعلام شد و بیش از 300 هزار نیروی ذخیره به ارتش احضار شدند که بار اقتصادی زیادی برای اقتصاد اسرائیل دارد و همزمان کابینه جنگی شکل گرفت. اسرائیل در چند ماه گذشته گرفتار آشوب های داخلی بود که می توانست دولت دست راستی « نتانیاهو » را زمین زند که به نظر می رسد برای مدتی به تعویق افتاد به هر رو اسرائیل در اولین اقدام ورود برق، انرژی، دارو، آب و مواد غذایی را به غزه ممنوع کرد و همه راه های منتهی به غزه را بست و دستور داد مردم از بخش های شمالی به جنوب کوچ کنند و گرنه کشته خواهند کشت و از همان روز نخست بخش مهمی از غزه را زیر شدید ترین بمباران های شبانه روزی خود قرار داد و هزاران نفر را به خاک و خون کشاند، به نظر می رسد اسرائیل برنامه دراز مدتی در منطقه غزه دارد و به این زودی ها آن را ترک نخواهد کرد، شاید کشف منابع سرشار نفت و گاز در این منطقه و شرق مدیترانه از عوامل مهم دیگر این جنگ لعنتی باشد که آینده آن را نشان خواهد داد. در این میان ایالات متحده با همه توان نظامی خود از اسرائیل حمایت کرد و چندین کشتی جنگی خود را به شرق مدیترانه و خلیج فارس فرستاد. کشور های عضو اتحادیه اروپا هم از اسرائیل حمایت کردند. گوترش دبیرکل سازمان ملل با سفر به منطقه و دیدار با مقامات مصر زمینه بازگشایی گذرگاه رفح را فراهم آورد تا اندکی مواد غذایی و داروئی وارد غزه شود.گوترش بعنوان دبیر کل سازمان ملل بار ها گفته و تکرار کرده است که راه برون رفت از بحران فلسطین تشکیل دو دولت در منطقه است که در قطعنامه 242 شورای امنیت سازمان ملل پیش بینی شده است و اسرائیل باید به پشت مرز های 1967 برگردد ولی این خواست جهانی از سوی اسرائیل به اجرا در نیآمده و اسرائیل با تشکیل دولت فلسطین به شکل و شیوه های گوناگون مخالفت کرده است. در این میان به درخواست دولت مصر تعدادی از کشور های عربی، منطقه ای و جهانی در قاهره گرد آمدند تا چگونگی پایان جنگ را مورد بررسی قرار دهند که در پایان نشست دو روزه بدون صدور قطعنامه ای بکار خود پایان داد که نشان می دهد کشور های اسلامی و عربی تفاهمی با عملکرد حماس در منطقه ندارند، در حالیکه حماس از کمک های مالی برخی از آن دولت ها برخوردار است. باید یادآور شد که جمهوری اسلامی به این نشست دعوت نشده بود. اسرائیل به مجازات مردم غزه ادامه می دهد و می گوید نفرات نظامی حماس در میان مردم و یا در تونل های زیرزمینی پنهان شده اند ولی اسرائیل به شخم زدن بی رحمانه خود هر روز ابعاد وسیعتری می دهد سخنی از آتش بس و پایان جنگ در میان نیست و برخی از کشور ها در راستای منافع خود در تنور آن می دمند.

آنچه شگفت انگیز به نظر می رسد رفتار و عملکرد رژیم ولایت در منطقه است، در روز های نخست جنگ نوعی سکوت در سیاست خارجی مشاهده می شد و خامنه ای هم گفت: برخی می خواهند این جنگ را به ما نسبت دهند که واقعیت ندارد و نماینده ایران در سازمان ملل هم گفت: جمهوری اسلامی دخالتی در این جنگ نداشته است ولی این گفتار به سرعت تغییر کرد و رژیم ولایت به حمایت از حمله و عملکرد حماس پرداخت و خامنه ای پا را فراتر گذاشت و کشتار غیر نظامیان را به باد تمسخر گرفت. حسین امیر عبدالهیان وزیر امور خارجه رژیم ولایت هم بار ها هشدار داد که ممکن است جبهه دیگری باز شود و جنگ به مناطق دیگر کشیده شود. با آمدن ناو هواپیما بر « آیزنهاور » به دریای عمان و هشدار های پی در پی ایالات متحده آمریکا و اسرائیل به ایران لحن سران رژیم ولایت خصمانه تر شد تا جائیکه گفتند در صورت حمله زمینی اسرائیل به غزه تنگه « هرمز » را می بندیم و همزمان رژیم ولایت به نیرو های نیابتی خود در منطقه دستور آماده باش داد، حزب اله در لبنان، حوسی ها در یمن، کتائب در عراق و دیگر گروه های نیابتی به اقداماتی هر چند کوچک دست زدند، به چند پایگاه آمریکایی در منطقه حمله موشکی و یا پهپادی شد که بیشتر جنبه نمایشی و قدرت نمایی داشت، همراه با آن روزنامه های وابسته به رژیم بویژه کیهان چاپ تهران به سرپرستی « حسین شریعتمداری » از شکست عنقریب اسرائیل خبر داد که بعد از شکست های پی در پی گذشته این بار آخر خواهد بود و حسین سلامی فرمانده سپاه پاسداران هم گفت: آغاز پایان رژیم غاصب صهیونیستی فرا رسیده است و دیگر مقامات هم از ثبت نام نزدیک به 5 میلیون نفر خبر دادند که آماده جنگ در کنار رزمندگان حماس اند. البته این گفتار پایه و اساسی ندارند و مردم در مسیر دیگری قرار گرفته اند. رژیم ولایت هیچگونه پایگاهی در بین مردم ندارد و تنها رانت خواران و جیره خواران در ظاهر از آن حمایت می کنند که در صورت خطر از آن روی برمی گردانند. مطرح شدن هر شعار از سوی رژیم به سرعت تغییر محتوا می دهد و به ضد خود تبدیل می شود، ممکن است رژیم ولایت برای فرار از بحران های روز افزون داخلی به ماجراجویی های دیوانه وار منطقه ای و خارجی دست بزند که بحران را عمیق تر می کند زیرا ساختار اقتصادی و اجتماعی کشور قدرت حمل و پیشبرد آن را نخواهد داشت و رژیم را در منجلاب دیگری گرفتار خواهد کرد. رژیم اجازه تظاهرات به نفع فلسطین و حماس را هم در شهر های کشور نمی دهد زیرا از آن ترس و وحشت دارد که به ضد خود تبدیل شود و کنترل از دست خارج گردد.

مقامات رژیم از ریز و درشت سخن از تقویت جبهه مقاومت می زنند تا واقعیت های اقتصادی و اجتماعی را در داخل کشور پنهان کنند، از آغاز جنگ حماس و اسرائیل ( 18 روز ) ارزش پول ملی کاهش یافته، تورم به صعود خود همچنان ادامه می دهد، بازنشستگان همچنان در خیابان اند و خواسته های معیشتی خود را طلب می کنند، برخی از مدارس بدون آموزگار سر می کنند و وزیر نالایق آموزش و پرورش برای سرگرم کردن کودکان دستور اجرای اجباری نماز جماعت را می دهد و یا به کودکان تحمیل می کند، بیمارستان ها با کمبود هزاران دکتر و پرستار روبروست و رژیم برای فرار از واقعیت های موجود فرصتی بدست آورده تا افکار عمومی را به فلسطین و جنگ حماس با اسرائیل منحرف سازد. مردم ستم دیده ایران طعم تلخ جنگ را با شعار های فریبکارانه، انحرافی و شیطانی آن ( راه قدس از کربلا ) چشیده و شنیده اند، خواهان دشمنی و جنگ با هیچ کشوری نیستند، می خواهند با رهایی از این رژیم تاریک اندیش ولایی عقب ماندگی های خود را جبران کنند و با احترام به منشور جهانی حقوق بشر راه ترقی، پیشرفت، دمکراسی، سکولاریزم و... در پیش گیرند...

محمد حسین یحیایی

mhyahyai@yahoo.se