سامان یاسین (صیدی)، رپر معترض ایرانی که یک سال و نیم است در زندان به‌سرمی‌برد، در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه جمهوری اسلامی خواستار تعیین حکم قضایی خود شد و با اشاره به مشکلات جسمی و روحی که در حبس متحمل شده است گفت که اعدام را به این شرایط ترجیح می‌دهد.

صفحه رسمی اینستاگرام سامان یاسین روز دوشنبه اقدام به انتشار این نامه کرده که از زندان قزلحصار کرج ارسال شده است.

این خواننده در نامه خود نوشت که ۱۸ ماه است «بدون هیچ مدرک و هیچ مستندی بلاتکلیف در زندان محبوس هستم و در این ۱۸ ماه بارها برای من قرار دادگاه تعیین شده اما برگزار نشده است».

سامان صیدی که با نام هنری سامان یاسین فعالیت می‌کرد اوایل مهر ۱۴۰۱ و در جریان اعتراضات سراسری بازداشت و به محاربه متهم شد. ابتدا برای او حکم اعدام صادر شد اما دیوان عالی کشور این حکم را نقض کرد و از آن زمان مشخص نیست که حکم دادگاه چه خواهد بود.

وی در این نامه فاش می‌کند که در زندان «با مشکلات روحی و روانی و جسمی» مواجه شده، اما مسئولان زندان حتی از اعزام او به مراکز درمانی امتناع می‌کنند.

سامان یاسین در ادامه خطاب رئیس قوه قضاییه ایران نوشته است: «لطفا به من بگویید مرتکب چه جرمی شده‌ام؟ اگر مجرمم پس حبس بدهید، اگر مجرم نیستم منع تعقیب بزنید. من نمی‌دانم دلیل این همه خشم، آزار و اذیت دستگاه‌های قضایی نسبت به من به چه معناست.»

این نامه در ادامه می‌افزاید: «از شما در خواست اعدام دارم! من تحمل زندان و بلاتکلیفی را به جرمی که نه شما می‌دانید و نه من، ندارم. لطفا حکم اعدام من را صادر کنید! بنده هیچ اعتراضی نداشته و خودم با اثر انگشت و امضا رضایت کتبی می‌دهم!»

سامان یاسین در نهایت نوشته است: «زندگی‌ام از هم پاشیده، سلامت رو‌حی و روانی و جسمی‌ام را هم گرفتید، اعدام مصنوعی کردید تیمارستان بردید، چه مانده است به سرم بیاورید؟ جانم هم بگیرید، خلاص.»

پیش از این احمدرضا حائری، زندانی سیاسی، در نامه‌ای از زندان قزلحصار نوشته بود که سامان یاسین هنگامی که در بند ۲۴۰ زندان اوین بود«اعدام مصنوعی» را تجربه کرده و دو روز بعد «حکم واقعی اعدام» به او ابلاغ شده است.

آقای حائری در بخشی از این نامه خواهان تحقیق از «ده‌ها هم‌بندی سامان یاسین» شد که در آن شب خاص «شاهد انتقال و پس از چند ساعت بازگرداندن مجدد او در شرایطی روانی نامناسب» بودند.

سامان یاسین خود نیز روز اول شهریور سال جاری در یک فایل صوتی برخی از «شکنجه‌های جسمی و روانی» تحمیل‌شده بر خود، از جمله «اعدام مصنوعی، شکستن بینی، حضور در سردخانه و انتقال به بیمارستان روانی» را شرح داده بود.