فاطمه حیدری همسر محمود فضلی: " من هرگز به خودم اجازه نمی دهم که از همسرم بخواهم دست از مبارزه و مطالبه حقوق ملیمان بردارد"

هفتمین روز اعتصاب غذا و مصاحبه رادیو اروپای آزاد با فاطمه حیدری، همسر محمود فضلی

امروز جمعه 28 تیرماه هفتمین روز اعتصاب غذای کادر رهبری تشکیلات یئنی گاموح در زندان مرکزی تبریز است. در طول یک هفته که دکتر لطیف حسنی، مهندس محمود فضلی، مهندس شهرام رادمهر، آقای بهبود قلیزاده و آیت مهرعلی بیگلو از خوردن غذا امتناع نموده اند به تدریج وزن کم کرده و با افت فشار خون مواجه بوده اند. امروز صدای بی حال مهندس محمود فضلی از پشت تلفن، خانواده ایشان را نگرانتر کرده است.

تاکنون مسئولین دادگستری تبریز تاکنون جز استهزا و مسخره کردن خانواده های شدیدا نگران عکس العملی نشان نداده اند و رئیس دادگستری هم جاضر به دیدار با خانواده ها نشده است.

رادیو آزادلیق (صدای اروپای آزاد) برنامه امروز " ایشدن سونرا" (بعد از کار) خود را به مصاحبه با خانواده های فعالین اعتصاب کننده اختصاص داده بود که بخش فارسی سایت یئنی گاموح هم، گفته های خانم حیدری را به عنوان گزارش هفتمین روز اعتصاب غذا ترجمه و منتشر می کند.

خانم حیدری (باریش) اهل زنجان، همسر مهندس محمود فضلی و مادر آتیلای شش ساله است. این هشتمین بازداشت مهندس فضلی است که در ده سال اخیر اتفاق افتاده است. مهندس محمود فضلی جانباز جنگ ایران و عراق است و کیسه صفرای خود را در اثر اصابت ترکش از دست داده است. محمود فضلی از بنیانگذاران مجمع دانشگاهیان آزربایجان، مدیر مسئول نشریه "ایشیق" در دوران دانشجویی بوده است.

رادیو آزادلیق: خانم حیدری، به نظر شما علت این اتفاقات و اعتصاب غذا چیست؟

- من فکر میکنم باید دادگاه دوباره و عادلانه برگزار بشه. اون قضاتی که برای این پرونده حکم دادند، او جوری که باید سواد و صلاحیت لازم برای این کار رو نداشتند. ما با هر حقوقدانی صحبت می کنیم، می گویند که این حکم نا عادلانه هست. ما خودمان هم در شوک این حکم سنگین هستیم.

رادیو آزادلیق: شما میتوانید با همسرتان ملاقات کنید؟

- قبل از شروع اعتصاب غذا، می توانستیم ماهی یکبار ایشان را ملاقات کنیم. اما بعد از اعتصاب، اجازه نداده اند ملاقات کنیم.

رادیو آزادلیق: وضعیت روحی آنها چگونه هست. خبرهای زیادی در رابطه با شکنجه زندانیان سیاسی در ایران شنیده می شود. خودشان با این وضعیت چگونه برخورد می کنند؟

- در مورد وضعیت روحی همسرم من این توضیح را بدهم که پدر ایشان مریض بود. بیماری سرطان داشت. من بسیار تلاش کردم که اجازه بدهند همسرم پدرشان را قبل از وفاتشان ببینند. این حق همه است که بتواند والدین مریضش را عیادت کند. متاسفانه متاسفانه اجازه ندادند. حتی بعد از فوت پدرشان من چندین و چند بار درخواست دادم تا همسرم بتواند در خاکسپاری و مراسم عزای خانواده اش شرکت کند، اما به این هم اجازه ندادند.

رادیو آزادلیق: آیا حبس همسرتان مشکلی در خانواده تان ایجاد می کند؟ آیا شده است که شما از همسرتان بخواهید که از کارهای سیاسی دست بردارند؟

- واقعیت مسئله این هست که زندگی مشترک ما بر اساس همین مبارزه شکل گرفته. من خودم هم، این افکار را دارم و آشنایی و ازدواج ما هم برپایه همین افکار مشترک بوده است. من خودمان این طرز زندگی را انتخاب کردیم. من حتی به خودم اجازه نمدهم که لحظه ای به این بی عدالتی و حقوق پایمال شده بی تفاوت باشم، چع برسد به اینکه از همسرم بخواهم که از مبارزه دست بکشد و حقوقمان را مطالبه نکند.

رادیو آزادلیق: شما چه می خواهید دقیقا، حقوق شما چیست، خواسته هایتان چه هستند؟ حکومت چه باید بکند؟

- ما سعادت ملت آزربایجان را میخواهیم. حقوق ملت آزربایجان را می خواهیم. ما حقوق زبانی مان می خواهم. دقت بکنید که خواندن و نوشتن به زبان مادری ما قدغن هست در ایران...

رادیو آزادلیق: ارتباط ما قطع شد و در ارتباط با ایران معمولا اتفاق می افتد.

لینک فایل صوتی: http://www.azadliq.org/audio/audio/961891.html

لینک خبر: http://www.yenigamoh.com/index.php/all-category/2012-11-01-13-34-58/226-2013-07-19-17-54-58