در این دیار غرب؛ مثل آن قدیمها توی ایران خودمان، که دم دمای عید تمام خانواده، بیشتر جمعبت زنانه و بچه ها جمع شده و کلوچه پزی کرده و تمیز کاری میکردند، خانواده های سنتی این دیار نیز با نزدیکی کریسمس شروع به تدارک آن وجشن سال نو میکنند. با این تفاوت که در این دیار همه خانواده باهم و نه تنها زنان شروع به شیرینی پزی، تر و تمیز کردن خانه ، آزین بندی در و دیوار و علم کردن کاج کریسمس میکنند. البته این به این معنا نیست که گروه های مدرن جامعه جشن نمیگیرن آنها هم میگیرند ولی آنها کمتر وقت روی این تدارکات میگذارند. در هر صورت منظور در اینجا توضیح مراسم کریسمس نیست. بلکه شرح کوتاه یک داستان کودک سوئدی است. و نتیجه ائی که از آن برای ارزیابی اظهارات رهبران نظام اسلامی ما در رابطه با بحران اقتصادی امروز دنیا میتوان گرفت.

و داستان از این قرار است:

فامیل سونسون از چند ماه قبل از کریسمس ، چیزی وسطای پائیز یک خوکچه (خوک بچه) خریده بودند که برای کریسمس ذبح و از آن ژامبون ، که یکی از سرلیست های سفره کریسمس ِ همه مردم است را، درست کنند. مثل بقیه مردم، سونسون ها هم تا میتوانستند به این خوکچهه میرسیدند جوری که ران و دمبه هایش چاق و چله و ژامبونی بشوند. این خوکچه هم بی خیال از عاقبت شوم فرجام خود این طرف به آن طرف میلولید و بچه ها هم رو سرو گردنش میپریدند و یک بازی دو طرفه باهاش میکردند. هیچ کس هم فکر فردای روزگار را ، که چاقوی تیز قصاب بی مروت، همه جنب و جوش را ار این حیوانک خواهد گرفت، نمی کرد و از همه بیشتر خود خوکچههه هم از عاقبت کار و بی رحمی روزگار غافل بود.

القصه. کم کم و با شروع نخستین ادونت( چهارمین یکشنبه ماقبل کریسمس) و در همان هفته های اول دسامبر، تب فزاینده نزدیکی عید به گرمای خانواده سونسن ها می افزود. بچه ها از اینکه بزودی عید میشود و کلی کادو گرفته و سور و ژامبون چرانی میکنند، سر از پا نمیشناختند.

فکر و ذکر همه، بزرگ و کوچکی ژامبونِ سرسفره کریسمس بود و تعداد و نوع کادو هائی که هر کس میگیره و اینکه کی از کی چی ممکنه بگیره.

این هیجان خانواده، خوکچه کوچولو را هم بی نصیب نگذاشته بود. او هم این طرف و آنطرف میدوید و ریزه خمیر های شیرینِ شرینی ها رو نواله میکرد و ضمناً با دو گوش و هوش خوکی خودش هم، هی کلمه ژامبون ژامبون را میشنید تا آنجا که کم یا بیش دستگیرش شده بود که همه میخوان ژامبون بخورند و و این اوونه که باید توسط مش هنریک هانسن ـ قصاب بی رحم سر گذر ـ برای سر سفره کریسمس، به ژامبون و قیمه تبدیل بشه! منتها خوکچه بیچاره نمیدونست که همه این پروسه، چی معنی میدهد و با سرنوشت او چه ارتباطی دارد، او میدوید و با خودش میگفت(خرناس میکشید) میخوام ژامبون بشم! و ژامبون بشم! ... و برای ژامبون شدن بی تاب بود. .

تا بلاخره روز موعود فرا رسید و جان اریک پدر خانواده، خوکچه بینوا و از روزگار غافل را برد پیش مش هنریک قصاب. در همان ساعات یا لحظاتی هم که خوکچههه و جان اریک منتظر نوبت بودند، خوکچه هه شنگول و پنگول دور و ور قصابه میچرخید و خرناس میکشید که منظورش این بود که میخواد زود ژامبون بشه . بدبخت نمی دونست که این ژامبون شدن چطوری ا ست چون ژامبون شدگان قبلی، از خود پیامی یا وصیتی نگذشته بودند و یا این بیچاره چنان مست از نواله و لذت چَرِش بود که پیام را نگرفته بود.

 با شروع بحران اعتباری موسسات و بانکهای مسکن و ورشکستگی یکی از بزرگترین آنها در آمریکا، گوئی بوی سفره کریسمس یا افطار مسیح به دماغ زعمای نظام ما رسیده بود، از جناب آیت الله العظمی جنتی و رئیس جمهور جمکرانی آقای احمدی نژاد گرفته تا شخص شخیص مقام معظم رهبری فریاد شادی برکشیدند و به تکرار که فرجام استکبار غرب و امریکا فرا رسیده و اراده و مشیت الهی بر انهدام آنها مقرر گشته است. با گسترش و تعمیق بحران این رجز خوانی به عربده جوئی تبدیل شد. تا اینکه دست بی مروت تقدیر و قصاب روزگار تیغ تیز بحران را بر گلوی قیمت نفت گذارد. سرو صدا ها در ونزوئلا به خاموشی گرائید ، کم کمک دو زاری حکومت ما هم افتاد و سراسیمه درخواست تشکیل اجلاس سران اوپک را کردند. و تقاضای کاهش تولید! اما! نگرانی بازار جهانی برای نفت و نیم شوک نخست ناشی از کاهش یک و نیم میلیون بشکه نفت طولی نکشید و قیمت نفت در سراشیبی ناگزیر خود از 147 به 120 و از آنجا به 90 و..تا 48 دلار در 20 دسامبر. ادامه یافت. ـ و.ت .ای ـ* موسسه شاخص دهی برای نفت غرب تکزاس ـ نیز، نه پیشا پیش مثل یک موسسه معتبر جهانی نفت بلکه با تبعبت از عکس العمل عصبی بازار نفت، با سرگیجگی شاخص قیمت خود را برای دسامبر و ژانویه و… از 100 به 80 و سپس به ...دلار تقلیل داد.

امروز برابر ـ و.ت.ای ـ نفت برنت (دریای شمال ) برای ماه ژانویه زیر 49،6 دلار معامله شده است و این برای نفت خلیج فارس یعنی قیمتی نزدیک 45 دلار. ولی این آغاز قضیه است. هفته قبل یکی از روزنامه های انگلیسی زبان یا سوئدی ( یادم نیست ) نوشت مکزیک یا برزیل تمام نفت سال آینده خود را به قیمت 70 تا 90 دلار پیش فروش کرده است. لذا آن هنگام که شتر کسر بودجه ارزی در درب ِ خانه جمهوری اسلامی ما بخوابد و آقای جمکران نژاد نیز مجبور به سلف فروشی این( تقریباً ) تنها منبع ارزی ما شود ـ و شاید هم، تا الان این کار را کرده است ـ قیمت این ماده حیاتی بیش از 30 دلار نخواهد بود. و البته این اتفاق در حالی روی میدهد که حکومت ما سرا سیمه از ذبح شدنش برای تزئین سفره کریسمس یا سفره عزای مسیح، اصرار دارد تا جلسه دسامبر اوپک هرچه سریعتر تشکیل و یک میلیون دیگر از تولید اوپک کاسته شود. البته سایر دول نفتی عمده، از جمله عربستان و شیوخ خلیج فارس که حساب های بانکی اشان از دلار و اورو و ین پر است، اولاً عجله ای برای این گونه جلسات ندارند و دوماً دور اندیشانه تر فکر میکنند. آنها میدانند سفره این عزاداری باید به قیمت ذبح آنها ـ قیمت بهای مواد اولیه و در درجه اول نفت و مس و قلع و.. و در درجه دوم کاهش قیمت اجناس و کالاهای صادراتی از چین و ماچین هند و… ـ به مقصد غرب بر گزار شود. فاتحه خوانی این مراسم را هم مجتمع های قدرتمند امریکائی و اروپائی و ژاپنی خواهند خواند و ارثیه بازار های خالی شده ی ناشی از ورشکستگی مؤ سسات مالی و صنعتی ضیعف هم، بین ببرهای مالی و صنعتی دنیا تقسیم خواهد شد. و در فردای این بحران سهم امریکا، صد البته، در اقتصاد دنیا کاهش خواهد یاقت ولی!! در عوض، ما دنیائی خواهیم داشت که ده بار بیشتر از امروز امریکائیزه تر خواهد بود. زیرا در فرایند افت و خیز این بحران، قدرت های نو خاسته صنتعی بیش از بیش در این جهان گلو بالیزه شده، چاره ائی جز تقلید و کپی برداری از مدل غرب و همراهی با این غرب و در درجه اول امریکا، برای اجتناب از سونامی های بعدی جهانی نخواهند داشت..

در آغاز بحران نه تنها مقامات ایرانی بلکه بسیاری از تحلیلگران معتبر جهان که، حد اقل در جریان این بحران اخیر، دنبال افت و خیز بازار و حرکت های واکنشی آن میدوند و نه در پیشاپیش آن ، این بحران را بیشتر بحران امریکا و تا حدودی اروپا میدانستند . آنها از ثبات رئال اکونومی ، در برابر مونیتاری و فاینانس اکونومی، در اروپا و امریکا سخن میگفتند ولی گرد باد کاترینای مالی ظرف چند هفته به بدنه اقتصاد غرب کشیده شد و امروز، روزی نیست که رسانه های غربی خبر بیکار شدن هزاران هزار کار گر و کارمند و تعطیلی موقت یا دائمی واحد های صنعتی را منتشر نکنند. برای نمونه شرکت دایلمر بنر از دو هفته قبل تولید را تا ژانویه آینده کلاً تعطیل کرد. الکترو لوکس در سوئد هم همین کار را کرده است . البته این موسسات همه حقوق کار کنان خود را میپردازند. کنسرن بزرگ فولاد سوئد سه تا از کوره های بزرگ خود را تعطیل میکند. کارخانه ولوو و سندویک هزاران نفر را اخراج میکنند.

دیروز رادیو سوئد گزارشی داشت از مشکلات اقتصادی ونزوئلا و فروکش کردن عربده کشی های آقای هوگو چاوز رئیس جمهور آنجا، و بذل و پایان بخششهای دلار های نفتی اش. طبق گفته گزارشگر رادیو سوئد، جناب هوگو چاوز فقط برای 7 ماه ذخیره ارزی در ته صندوق ارزی مملکت خود باقی گذاشته است. و این در حالیست که اتکاء آن کشور به نفت موجب کاهش وسیع و غیر قابل جبران در سایر تولیدات وازجمله مواد و محصولات کشاورزی شده است. در این رابطه این تنها ونزوئلا نیست که به مصیبت کشیده شده است بلکه کشور هائی هم که به کمک مالی سخاوتمندانه آن معتاد شده بودند وضعی فلاکت بار دارند. مثل نیکاراگوئه و بولیوی و کوبا و… .

خبر های رسیده از چین بر بسته شدن تعداد بی شماری از واحد های چند هزار نفری صنعتی تولید کنند گان کالا های صادراتی حکایت میکنند. ابعاد بیکاری و ورشکستگی بیداد میکند ولی بعلت فقدان شفافیت در گزارشهای اقتصادی چین آمار دقیق آنها معلوم نیست.

روسیه که آن نیز به بد مستی نفتی مبتلا شده بود، هفته گذشه، با فرار 50 بلیارد دلاری ارزی از مملکت روربرو شده است. فراری که همچنان ادامه دارد. تفاوت روسیه با چین در این است که چین به لحاظ صدور کالاهای ساخته شده غیر سرمایه ائی خود به غرب و ژاپن وابسته است ولی روسیه بابت صدور نفت، درست مثل ونزوئلا وو ایران. بدون این درامد ارزی ناشی از نفت، جذب سرمایه فنی و خدماتی غرب ، که برای توسعه صنعت روسیه حیاتی است غیر ممکن است زیرا به خلاف چین روسیه در صورت کاهش بهای نفت نمیتواند باز گشت اطمینان آفرین سرمایه را با مراجع اشان تضمین کند و این خطر برای سرمایه دارغربی هست که بعلت عدم وجود دلار نفتی باز گشت سود و سرمایه به کشور مرجع، ناممکن و بازار داخلی متکی به نفت هم کوچک شود و... . در هر صورت فرار سرمایه از روسیه شتاب گرفته است و ادامه شنتاب آن به سرعت شتاب قیمت نفت دارد و همین امر خود میتواند روسیه را بلقوه به یکی از قیمت شکنان قیمت نفت و عرضه کنندگان مازاد بر سهمیه در بازار جهانی تبدیل کند. امری که تدابیر انقباضی اوپک را خنثی خواهد کرد. ولی صرفنظر ازاینکه چه پیش اید روسیه در خواهد یافت که در جایگاهی نیست که از موضع قدرت با جهان سخن بگوید. و همین امر احتمال تمکین و همراهی انرا در برابر غرب برای فشار به ایران وکوتاه امدن در گرجستان و مسئله نصب دفاع ضد موشکی امریکا را در شرق اروپا محتمل تر خواهد کرد.

و اما تا آنجا که به ایران ما مربوط میشود ، نظرشخصی من این است که دولت آقای احمدی نژاد برای تآمین کسر پرداختهای ارزی خود به پیش فروش نفت*** مبادرت خواهد کرد تا هم به عرضه اضافه بر سهمیه خود میادرت نکرده، عهد شکنی نکند و هم به امید افزایش آتی قیمت نفت فعلاً مشکلات خود آفریده خویش را به عقب بیاندازد، از جمله برنامه پرداخت مستقیم یارانه ها که خود بخود یک گام بسیار پر مخاطره بود و هست. امری که در نامه جمعی اقتصاد دانان به وی بروشنی توضیح داده شده بود.

در کنار سونامی این بحران امواج مخرب دیگری نیز وجود دارند که دولت آقای احمدی نژاد بعلت بی کفایتی و زمین گیر شدن در طلسم سیاست زدگی و ایدئواوژی گرائی در رویکرد های اقتصادی خود قادر به هماوردی با آنها نیز نیست. از جمله مسئله احتمال زیاد فرار ارز، اوج گیری قاچاق مرزی گه میتواند در چنین شرایطی فاجعه بار باشد، سقوط سیستم اعتباری و مشکل نقدینگی بانکها به علت بلاوصول ماندن مطالباتشان از جمله از خود دولت ـ طبق گزارش خود منابع داخلی دولت مبلغ نجومی 60 هزار میلیارد تومن به سیستم بانکی بدهکار است، که قرار است این بدهی به نوعی قرضه تبدیل شود. هزاران موسسه کلاه برداری شده، هزاران هزار بلیون به همین بانکها بدهکارند که این بدهی ها فقط بدرد پر کردن ستون بدهی بدهکاران دفاتر بانکها میخورد و احتمال وصول آنها صفر است و... . در کنار این پیش و پس موج های سونامی اقتصادی رویکرد دولت به یورو به جای دلار قرار دارد که طبق اظهار صاحب نظران، دولت تا کنون 4 میلیارد دلار ضرر تنزل نرخ یورو در برابر دلار داده است. و این در حالیست که کارشناسان خود دولت و مجلس اظهار میدارند دولت برای تأمین تعهدات خود باید نفت را با حد اقل به 60 دلار بفروشد یعنی حدود بیست دلار بالای قیمت فعلی. و این در حالیست که یکی از تحلیلگران نفتی (داگنز نرینگ لیو ـ سوئد)هفته گذشته تا آنجا پیش رفت که گفت قیمت نفت برای هر بشکه به سی دلار هم میرسد. این هفته برای پنجمین هفته متوالی گزارشگران نفتی از افزایش انبارهای امریکا به مقدار میانگین 1 میلیون بشکه در هر هفته و متوالیاً خبر دادند و با قطعت میتوان گفت بزودی تمام انبار های دنیا تا خر خره از نفت ارزان انباشت خواهند شد و ترس مردم از بیکاری و از دست دادن سپرده هایشان در صندق های سهام ( فوند ) و یا کاهش قیمت مسکنشان در برابر تعهدات وامی اشان، همه را وادار کرده است که در مصرف خود دست به عصا بروند و این صرفه جوئی از مصرف بنزین و سوخت گرمایشی شروع میشود.

اکثر تحلیلگران اقتصادی بر این عقیده اند که بحران کنونی دیر پا خواهد بود. و بویژه اثر این دیر پائی هنگامی آشکار خواهد شد که این بحران آثار خود را در چین و شرق آسیا نشان دهد.

در آینده باید منتظر رقابت گلادیاتور گونه ببر های آسیائی، چین و هند بر سر صادرات کالاهای خود به غرب باشیم. کالا هائی که هزاران هزار بلیارد، برای تولید آنها به امید بازار مطمئن غرب، سرمایه گذاری شده است. اکنون سئوال این است که آیا کاهش سهم امریکا دراقتصاد جهانی با خرید واحدهای ورشکست شده در شرق به ثمن بخس جبران نخواهد شد؟ پاسخ به نظر من این است که به لحاظ جغرافیای اقتصادی سهم امریکا در تولیدات صنعتی جهان کاستی میگیرد ولی به لحاظ مالی و تکنولو ژیک امریکا پیروزمند این طوفان اقتصادی خواهد بود و برای امریکا عصر و دوران تولید اتوموبیل سپری و دوران تمرکز روی صادرات های تک** و خدمات های تکی** آغاز گردیده است. قریب 70 سال پیش دوران صنعت نساجی در انگلیس و قریب 20 سال پیش صنعت کشتی سازی در اروپای غربی پایان یافت و این روند انتقال صنایع کار بر از غرب به شرق همچنان ادامه خواهد یافت و ساده لوحانه تر از این نیست که این روند ترانسندانتال وارگانیک را سقوط جایگاه اقتصادی غرب بگیریم.

من فکر میکنم ما در آستانه یکی از بزرگترین تغیرات اقتصادی و سیاسی جهان در قرار گرفته ایم که مدل غربی تولید و توسعه در فرادی آن بمراتب بیش از امروز الگو خواهد شد ولو اینکه سهم امریکا در تولید و صادرات غرب کم شود.

با اسقلال امریکا و سقوط امپراطوریهای مستعمراتی و در درجه نخست بریتانیای کبیر، امپراطوریی که خورشید در آن غروب نمیکرد جمع و جور شد ولی این، فرهنگ انگلو ساکسون بود که د ر همه عرصه ها جای خالی شده را پر کرد و نه ناسیونالیسم آسیائی آفریقائی و یا سوسیالیسم دولتی و سایر شبه تئوریهای هزیان آمیز.

تا آنجا که به کشورما مربوط میشود، تاریخ برگ دراماتیک خود را در کشا کش این بحران اقتصادی و برای ما نفتی! بازی خواهد کرد. آیا کنشگران سیاسی میهن ما برای چنین چالشی آمادگی دارند؟؟ اینرا، فقط خدا میداند!!

 West Texas Ibtermediat – WTI *

High Tech—**

 Januar 2009 *** پیش فروش ها تا پریروز

Høy50,14

49,25 2,43%

1,17

Lav47,40

Februar 2009

Høy51,80

51,33 3,09%

1,54

Lav49,13

Mars 2009

Høy52,88

52,72 2,89%

1,48

Lav50,60

April 2009

Høy54,20

53,74 2,25%

1,18

Lav51,96

 WTI (ICE)-kontrakter (dollar/fat) alle kontraktslengder

Januar 2009

Høy51,11

50,15 1,48%

0,73

Lav48,31

Februar 2009

Høy52,10

51,31 1,79%

0,90

Lav49,41

Mars 2009

Høy53,02

52,40 1,87%

0,96

Lav50,49

April 2009

Høy53,99

53,12 1,26%

0,66

Lav51,59

 و این هم یک گزارش از روزنامه سرمای پاپ ایران!

 خسارت ۷۰۰ ميليارد دلارى اعضاى اوپك

در معاملات ديروز بازارهاى نفت جهان، بهاى اين كالا به پايين ترين سطح طى ۲۲ ماه گذشته رسيد. بحران مالى كه موجب كاهش رشد اقتصادى و تقاضا براى انرژى شده همچنان مهم ترين عامل افت قيمت ها به شمار مى رود.

 Thu / 20 11 2008 / 10:02

 سرمايه: در معاملات ديروز بازارهاى نفت جهان، بهاى اين كالا به پايين ترين سطح طى ۲۲ ماه گذشته رسيد. بحران مالى كه موجب كاهش رشد اقتصادى و تقاضا براى انرژى شده همچنان مهم ترين عامل افت قيمت ها به شمار مى رود. در همين حال رئيس اوپك از خسارت ۷۰۰ ميليارد دلارى بحران به اعضاى اين سازمان خبر داده است.

 به گزارش خبرگزارى رويترز، شكيب خليل در بيانيه اى اعلام كرد به دليل كاهش شديد بهاى نفت خام، ميزان درآمدهاى نفتى اعضاى اوپك به شدت افت كرده است. بيانيه رئيس اوپك از زيان ۷۰۰ ميليارد دلارى اعضاى اين سازمان از زمان تشديد بحران مالى (ماه جولاى) خبر داده است. گفتنى است بهاى نفت خام از زمان رسيدن به ركورد ۲۷/۱۴۷ دلارى ۱۱ جولاى بيش از ۶۳درصد كاهش يافته است.با وجود ادامه روند نزولى قيمت ها، خليل گفت: «كاهش مجدد سقف توليد اوپك در نشست ۲۹ نوامبر (۹ آذر) بعيد به نظر مى رسد.»

 او هرگونه تصميم گيرى در اين مورد را به نشست ۱۷ دسامبر (۲۷ آذر) الجزاير موكول كرد و افزود: «تا آن زمان، اوپك نتايج بررسى هاى خود را جمع بندى و در اختيار اعضا قرار خواهد داد. بررسى ها نشان خواهد داد كه آيا كاهش ۵/۱ ميليون بشكه اى توليد روزانه اوپك تاثيرى بر بازار جهانى نفت و سطح قيمت ها داشته يا خير و اگر تاثيرى داشته، حد و اندازه آن چقدر بوده است.»

 رئيس اوپك در مورد نشست ۲۹ نوامبر قاهره كه در اصل نشست اعضاى سازمان آ اوپك (كشورهاى عرب صادركننده نفت) است، گفت: «در واقع نشست قاهره يك گفت وگوى درون سازمانى است كه در حاشيه آن اعضاى اوپك ديدار و گفت وگو خواهند كرد. اما نشست رسمى ۱۷ دسامبر از اهميت ويژه اى برخوردار است و تصميم گيرى نهايى در آن صورت خواهد گرفت.»

 طى هفته هاى اخير، اعضاى اوپك مكرراً نسبت به وضعيت نابسامان اقتصاد جهان، كاهش ميزان تقاضاى نفت و تاثير منفى آن بر ميزان سرمايه گذارى هاى كشورهاى نفتى ابراز نگرانى كرده اند. اظهارات رئيس اوپك در حالى منتشر شد كه اداره اطلاعات انرژى آمريكا (EIA) با تغيير پيش بينى قبلى خود از افزايش ۳۲ درصدى درآمد اعضاى اوپك در سال ۲۰۰۸ خبر داد.

 به گزارش نيويورك تايمز اداره اطلاعات انرژى آمريكا پيش بينى كرد ميزان درآمدهاى نفتى اعضاى اوپك در ۱۰ ماه نخست سال ۲۰۰۸ نسبت به مدت مشابه سال ۲۰۰۷ با ۳۲ درصد افزايش مواجه شود. براساس اعلام EIA اعضاى اوپك در ۱۰ ماه اول سال ۲۰۰۸ حدود ۸۸۴ ميليارد دلار درآمد داشته اند. EIA همچنين پيش بينى كرد درآمد اعضاى اين سازمان در كل سال ۲۰۰۸ به ركورد ۹۷۹ ميليارد دلار برسد. در پيش بينى قبلى اين اداره كه ماه آگوست منتشر شد EIA ميزان درآمد اعضاى اوپك را يك هزار و ۲۰۰ ميليارد دلار اعلام كرده بود كه نشان دهنده ۷۵ درصد رشد نسبت به سال ۲۰۰۷ بود.

 كاهش هاى پياپى قيمت ها موجب شد نهادها و سازمان هاى بين المللى پيش بينى خود را از ميزان تقاضاى جهانى نفت كاهش دهند. به گزارش سايت اوپك اين سازمان در جديدترين گزارش خود پيش بينى كرد تقاضاى جهانى نفت در سال ۲۰۰۹ به كمتر از ۶۸/۸۶ ميليون بشكه در روز خواهد رسيد.

 در گزارش جديد اوپك ميزان تقاضاى جهانى نفت ۵۳۰ هزار بشكه نسبت به گزارش قبلى كاهش نشان مى دهد. براساس گزارش جديد، تقاضاى جهانى نفت در سال ۲۰۰۹ نزديك به ۵۷/۰ درصد رشد خواهد داشت. در همين حال اداره اطلاعات انرژى آمريكا نيز پيش بينى خود از تقاضاى جهانى نفت را كاهش داد.

 اين اداره در گزارشى ميزان تقاضاى جهانى نفت در سال ۲۰۰۹را ۹۳/ ۸۵ ميليون بشكه در روز پيش بينى كرد.روز گذشته بازار جهانى نفت شاهد كاهش مجدد قيمت ها بود. به گزارش رويترز در معاملات ديروز بازار نيويورك بهاى هر بشكه نفت خام سبك آمريكا در مجموع با يك دلار و ۲۶ سنت كاهش به ۵۴ دلار و ۲۴ سنت رسيد.

 در بازار لندن هر بشكه نفت خام برنت درياى شمال به قيمت ۵۱ دلار و ۴۸ سنت خريد و فروش شد. اين قيمت نشان دهنده يك دلار و ۴۴ سنت كاهش نسبت به روز سه شنبه بود. بهاى سبد نفتى اوپك نيز مجدداً كاهش پيدا كرد. به گزارش سايت اوپك، بهاى سبد نفتى اين سازمان در آخرين روز معاملات (سه شنبه ۱۸ نوامبر- ۲۸ آبان) با يك دلار و ۴۱ سنت كاهش به سطح ۴۶ دلار و ۵۵ سنت در هر بشكه رسيد.

*****

و این هم تحلیل یک روزنامه نروژِ داگنز نریننگز لیو

که پیش بینی نفت بشکه ائی 40 دلار را میکند!

 Ser oljeprisen under 40

DN.no

Dagens oljepris kan i verste fall fortsette til under 40 dollar fatet, advarer oljeanalytikere.

Oljeprisen kan falle under 40 dollar fatet, advarer oljeanalytiker Lill Sandvik i First Securities.

Og hun får støtte av kollega Thina Saltvedt i Nordea, skriver Dagens Næringsliv.

- Det er panikkstemning i markedet, sier hun. Hun har nedjustert sitt worst case scenario på 50 dollar til under 40 dollar.

Oljeprisen fortestter ned i dag etter en oppgang torsdag kveld norsk tid, sammen med amerikanske aksjer.

Les oljepriskommentaren her: Oljeprisen fortsetter ned

Også oljeanalytiker Lill Sandvik i First Securities ble tatt på sengen av det kraftige oljeprisfallet.

- For tre uker siden hadde jeg ventet en høyerer oljepris. Nå veirker det som om det ikek er noen nedre grense for hvor lavt oljeprisen kan falle, sier hun,

- Kan den dukke under 40 dollar fatet?

- Ja, på kort sikt ser jeg ikek at det er noen nedre sperregrense, sier Sandvik.

Begge analytikerne forventer imidlertid at oljeprisen vil opp på lengre sikt. men oppgangen kommer først godt ut i 2009, mener de.

 Publisert: 14.11.2008 - 09:23 Oppdatert: 14.11.2008 - 09:46