نخست وزیر ترکیه رجب طیب اردوغان چند ساعت بعد از صدور حکم سنای فرانسه با اعتراض بسیار شدیدی نارضایتی خود را درمورد این مسئله ابراز داشت. سنای فرانسه در روز دوشنبه بالاخره قانونی را به تصویب رساند که در آن دروغ خواندن کشتار ارامنه جرم محسوب شده و برای افرادی که این مسئله را نفی میکنند، مجازات سختی در نظر گرفته شده است. کمی بعد اردوغان در سخنرانی خودش برای اعضای فراکسیون حزبی اش در پارلمان، رئیس جمهور فرانسه نیکلای سارکوزی را مورد حمله ی شدیدی قرار داده و گفت: " سارکوزی با ترک ستیزی و نژادپرستی آشکار به دنبال جمع آوری رأی برای انتخا بات آینده ی رئیس جمهوری می با شد."

درگیری میان این دو کشور چند ماهیست که به اوج خود رسیده است. موضوع برمیگردد به کشتارارامنه توسط دولت عثمانی در دوران جنگ جهانی اول و اینکه ترکیه تا امروز حاضر نشده است این جنایت را به عنوان نابودی یک خلق به رسمیت بشناسد. اکثر تاریخشناسان این نظر مشترک را دارند که این کشتار، یک   گنوسید محسوب می شود. اردوغان از فرانسویها خواست که این قانون را تغیردهند. هنوز این امکان وجود دارد که با اعتراض شصت سناتوربه شورای قانون اساسی، این قانون لغو شود.

تهدیدات از طرف آنکارا چندان شدید نبود

بر خلاف حملات روزهای گذشته، رئیس جمهور ترکیه در مورد سایر اقدامات تحریمی بر علیه فرانسه از خود خویشتن داری به خرج داد.

بلافاصله بعد از تصمیم گیری پارلمان فرانسه در بیست دوم دسامبر سال گذشته، ترکیه اعلان کرد که روابط نظامی ما بین دو کشور به حالت رکود درمی آید و این کشور با طرحهای اتحادیه ی اروپا که پاریس هم در آنها نقشی داشته باشد، همکاری نخواهد کرد. همچنین  در موقع واگذاری سفارشات دولتی ترکیه، شرکتهای فرانسوی هیچگونه شانسی نخواهند داشت.

حتی برخی از رسانه های گروهی ترکیه خواستار آن شدند که در صورت تصویب قانون از طرف سنای فرانسه، سفیر فرانسه از این کشور اخراج بشود. ولی به غیر از این، تحریمهای اقتصادی که روابط و آزادیهای گمرکی ما بین ترکیه و جامعه ی اروپا را به مخاطره بیاندازد، صورت نخواهد گرفت. سخنگوی بزرگترین اتحادیه ی کارفرمایان ترکیه (TÜSIAD) امید بوینرو سایر شرکتهای تجاری ترکیه در ماه دسامبر هشدار دادند که یک بایکوت مبادلاتی به ضرر کشورشان خواهد بود.

جدال دراز مدت بین فرانسه و ترکیه 

اردوغان تنها سیاستمدار ترکیه نیست که آشکارا در آرزوی مغلوب شدن سارکوزی در انتخابات می باشد. مسئله ی اصلی درگیری طولانی مدتی است که مدتهاست ما بین دو کشور در جریان می باشد. دشمنی جامعه ی ترکیه با سارکوزی فقط به تصویب قانون مربوط به ارامنه بر نمی گردد. اصل این جدال برمیگردد به تحریکاتی که ساکوزی برای جلوگیری از عضویت ترکیه در اتحادیه ی اروپا به عمل آورده است. رئیس جمهورفعلی فرانسه، مشخصا بر علیه تصمیمات اتحادیه ی اروپا که با همکاری رئیس جمهور اسبق ژاک شیراک به تصویب رسیده بود، عمل نموده است. البته از نظر سیاست داخلی، این برخورد فرانسه می تواند برای اردوغان مفید واقع شود. در مجموع، این سخنان آتشین بر علیه پاریس، منهای یک گروه کوچک روشنفکران چپ ولیبرال، از طرف اکثریت ترکها مورد تائید قرار می گیرد. حتی رهبر حزب ناسیونالیست راستگرای «حرکت ملی » ترکیه دولت باغچالی گفت: " بهترآنست که سارکوزی با گذشته ی متعفن فرانسه برخورد کند. اگر او به دنبال جنایتکار جمعی می گردد، ابتدا خود را در آینه نگاه کند."

  در کنار خشم عمومی در ترکیه، افراد معدودی نیز وجود دارند که محتاطانه نظرخود را بیان می کنند. مثلاً کارشناس سیاست جارجی بارچین اینانج تذکر داد که درگیری با فرانسه می تواند روابط با اتحادیه ی اروپا را مختل سازد. او همچنین گفت:" اتمسفری که در میان دولتمردان ترکیه  نسبت به فرانسه بوجود می آید، یادآور درگیری دریایی با اسرائیل میباشد. در آن روزها سربازان اسرائیلی به یک کشتی ترک که برای همبستگی با نوار غزه در حرکت بود، حمله برده و هشت نفر از فعالین همبستگی با نوار غزه را کشتند. از آن موقع به بعد رابطه ی دولت ترکیه با اسرائیل در عمل قطع شده است."

نویسنده و روزنامه نگار معروف محمت علی بیراد در ماه دسامر نوشت: " بخش اعظم جهانیان به حوادث سال 1915 به چشم قتل عام یک ملت می نگرند. زمانی فرا خواهد رسید که مجبور خواهیم شد این نکته را بپذیریم. هرچه زودتر این را قبول کنیم، بهتر است."

البته او تا به امروز با این نظرش تا حدود زیادی تنها مانده است. 

اشپیگل آنلاین 24.01.2012