جمهوری اسلامی از این اقدامات حمایت می کند: "ایران با تمام قدرت در راه برقراری امنیت و ثبات در سوریه، از این کشور حمایت سیاسی و معنوی می کند." (معاون وزیر خارجه‌ جمهوری اسلامی، تابناک، ۲۱ بهمن ۱۳۹۰)

خط مقاومت علیه دمکراسی و حقوق بشر

این رفتار برای مقامات جمهوری اسلامی پذیرفته شده است چون بر اساس ادبیات رسمی در ایران دولت سوریه همانند جمهوری اسلامی، حماس، و حزب الله از اعضای "خط مقاومت" علیه اسرائیل و ایالات متحده به شمار می رود.

دو دولت عضو این خط، بارها مرتکب چنین رفتارهایی شده‌اند و نقض حقوق بشر برای آنها هم استراتژی است و هم تاکتیک. دو عضوی که در مقام دولت مستقر قرار نگرفته‌اند و در دولت لبنان یا دولت خودگردان غزه حضور دارند نیز اصولا منکر حقوق عام برای بشر و معیارهای دمکراتیک هستند (آنها را غربی و امپریالیستی می دانند) و تنها مخالفان خود را با این معیارها می سنجند.

علاوه بر کشتن غیر نظامیان و زنان و کودکان در عملیات نظامی، کشتن مخالفان بخشی از سیاست حزب‌الله و حماس بوده است. حماس هنوز به طور کامل در غزه حاکم نشده است اما در حوزه‌هایی که توانسته، حقوق مدنی شهروندان (مثل آزادی پوشش زنان) را نقض کرده است. خط مقاومت علیه اسرائیل به پوششی برای مقاومت در برابر دمکراسی، آزادی و حقوق بشر و جنایت علیه بشریت تبدیل شده است.

رهبر ایران، حامی سرسخت رژیم بشار اسد

اگر چین و روسیه با وتوی قطعنامه‌ پیشنهادی اتحادیه عرب و همچنین ارسال سلاح به یاری رژیم بشار اسد می آیند، جمهوری اسلامی در صحنه‌ جنگ حی و حاضر است. حکومتی که سوریه را در خط مقاومت می بیند به طور قطع و به هر ترتیب از آن حمایت می کند. با توجه به استراتژیک بودن همپیمانی با رژیم اسد برای جمهوری اسلامی، مقامات رژیم از هیچ کمکی برای بقای آن دریغ نکرده‌اند.

قرائن و شواهد در مورد دادن مشاوره نظامی، اطلاعاتی و امنیتی توسط مقامات سپاه به دولت اسد بسیارند؛ جمهوری اسلامی در تامین منابع مالی و فروش نفت برای سوریه در شرایط تحریم فروش نفت این کشور نقش کلیدی دارد.

در فعالیت‌های اطلاعاتی علیه مخالفان، به ویژه در دنیای مجازی نیز جمهوری اسلامی همه‌ آموخته‌های خود در سال ۱۳۸۸ را در اختیار رژیم بشار اسد گذاشته است. رسانه‌های دولتی و شبه دولتی ایران مخالفان اسد را عوامل آمریکا یا القاعده معرفی می کند و همیشه از گزارش دادن جنایات حکومت و تعداد کشته شدگان در رخدادهای سوریه خودداری کرده است.

آمریکا، اسم رمز سرکوب

نظریه توطئه فقط یک نوع توهم نیست بلکه برای حکومت های خودکامه کاربرد دارد. آنها با نظریه‌ توطئه همه‌ جنایات خود را بر عهده‌ لولویی به نام "آمریکا" می گذارند، گویی وقتی مخالفان خود را سرکوب می کنند، دارند در خط مقاومت علیه آمریکا و اسرائیل می جنگند. تا وقتی دشمنی با ایالات متحده و اسرائیل خریدار دارد، نظریه‌ توطئه هم کاربرد دارد.

آیت الله خامنه‌ای در مورد تحولات سوریه می گوید: "اگر دولت سوریه، به آمریکاییها قول دهد که حمایت خود را از مقاومت اسلامی فلسطین و لبنان قطع خواهد کرد، همه مسائل تمام خواهد شد." (کیهان، ۱۲ بهمن ۱۳۹۰) بر اساس این نحوه‌ استدلال، اولا مردمی به نام مردم سوریه و مطالبات آنها وجود خارجی ندارند و همه‌ امور میان دولت‌های منطقه و ایالات متحده قابل حل وفصل است و ثانیا همه‌ کسانی که در سوریه به مخالفت با رژیم بشار پرداخته‌اند مستقیما برای آمریکایی‌ها کار می کرده‌اند و با تصمیم دولت آمریکا آنها به خانه هایشان خواهند رفت.

آقای خامنه‌ای بر چه اساسی معترضان سوری را به گروههای همسو با ایالات متحده تقلیل می دهد؟ ایالات متحده از کدام شبکه‌ اجتماعی گسترده در سوریه برخوردار است که قدرت بسیج اجتماعی و سیاسی تا این حد دارد؟ چگونه ایالات متحده توانسته مردم کوچه و بازار را در چندین شهر سوریه برای یک سال علیه دولت بشار بسیج کند؟

او می گوید: "تنها جرم سوریه حمایت از مقاومت است" (همانجا). این عبارت بدین معنی است که در یک سال گذشته رژیم اسد هیچ جنایتی مرتکب نشده است.

انکار این جنایات ممکن است با سه هدف صورت گیرد: اول آن که آقای خامنه‌ای می خواهد حمایت جمهوری اسلامی از حکومت بشار اسد را در افکار عمومی داخل ایران موجه جلوه دهد. زمینه‌ این توجیه گری، برخی پرسش‌هاست که در رسانه‌های شبه دولتی جمهوری اسلامی در باب نحوه‌ انعکاس اخبار سوریه مطرح شده است. دوم آن که حکومت ایران در همه‌ اقدامات حکومت بشار اسد دخالت دارد و انکار این اقدامات در واقع انکار اقدامات مشترک دو حکومت است. و سوم آن که آمریکا برای آقای خامنه‌ای کلیدی برای توجیه هر گونه سرکوب توسط حکومت‌هایی است که با او همسو هستند.

لطیفه‌ سوگناک

اقدامات دولت سوریه علیه شهروندان سوری و حمایت بی دریغ جمهوری اسلامی از آن، ایده‌ خط مقاومت را به یک لطیفه‌ سوگناک تبدیل کرده است. این لطیفه حتی از سوی مهمانان گردهمایی بیداری اسلامی جوانان در تهران که شرکت کنندگان آن توسط دستگاه‌های اطلاعاتی و تبلیغاتی جمهوری اسلامی دستچین شده بودند خریداری نشد. در این گردهمایی پرسش‌هایی جدی از سوی جوانان عرب در مورد دعوت نشدن حتی یک نفر از سوریه و مواضع جمهوری اسلامی در دفاع از دولت بشار مطرح شد که با ایجاد سر و صدای برخی از مهمانان پاسخی نیافت.