مرگ جانفرسای شیرین فروتنی و آذر حق نظری

در روز میلاد، اولین روز، از هفته وحدت

یک روز تعطیلی و جشن و روز استراحت

شیرین و آذر بر سر کارند ز اول صبح

از روی ناچاری، نداری، نی با میل و رغبت

این ساختمان یکصد و هفده به جمهوریست

پشت سرش پاستوریانند، کاخ ریاست

در کارگاه غیر ایمن ناگهان آتش

هر کس به فکر جان خویش از مرگ و زین آفت

فریاد وا امداد و یاریشان بلند، اما

کو دادرس فریادرس کو یاری و الفت

آمد یکی آتش نشان تجهیزات ناقص

شد جان شیرین جوان بر فوت شد فرصت

دنبال شیرین آذر شصت ساله مان افتاد

آن شیرزن آن مادر با غیرت و همت

کشتار زین سان دلخراش از قشر زحمتکش

نی اول و نی آخرش هست این فلاکت

ما مانده ایم و این وسط تقصیرها از کیست

از شهرداری، کارفرما، من، مجلس و دولت

از عذرخواهی صد دریغ، استعفا و مستعفی

بر گمانم آنور مرز است، عامل و علت

شهرک میرزا (کارگرفلزکار)