نیلی حصار
چه کُنَد اسیرِ تنها
که دلش شکسته اینجا
تنِ کوچکِ غریب اش
به قفس فسرده مینا
نه توانِ پَر کشیدن
نه صبوری وُ مدارا
بِنِگَر به چشمِ بسته
که گریزد از تماشا
پَر وُ بالِ خسته دیگر
نَپَرَد به بامِ رؤیا
پسِ این حصارِ نیلی
به که گوید این مُعمّا:
که کجا رَوَد پریشان
چو نمانده لانه بر جا
نه گریز وُ ماندگاری
همه هستی اش به پروا
چه کُنَد جفای دوران
نه مجالِ جان مُهیّا
نه به سوزِ سینه آهی
که کُنَد به ناله سودا
و به آسمانِ دلگیر
نه یکی ستاره پیدا
چه کُنَد ستم رسیده
به که آوَرَد تمنّا؟
که بلا وُ آتش وُ دود
همه حاصلی زِ هیجا1
چه لهیبِ جانگدازی
که کُشد پرندگان را
به کجا بَرَد شکایت
بَرِ غازیانِ غوغا؟
که جنون جهانشان بُرد
و به خون وضو وُ حاشا!
همه سارقانِ قاضی
چه مهیب وُ بی محابا
همه جانشان خشونت
به میانِ سینه خارا
که مِهِ ملالِ بی روح
نَبَرَد نصیبِ دریا
....................
همه خانه خفته در خاک
منِ بی نشان وُ صحرا
شب وُ روزِ من یکی شد
من وُ تیرگیِ دنیا
شده اشکِ بی شکیبم
همه جا روان وُ گویا
چه کسی شناسد آخر
من وُ این شکسته سیما
چه کسی دَهَد پناهم
و صدا زَنَد که: بازآ
نشنیده ام صلایی
نه ز زندگی نه فردا
نَفَسم گرفته زین بغض
که تو مُرده ای، خدایا؟
ــــــــــــــــــــــــــــ
1- هیجا = جنگ
2014 / 5 / 14
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید