واحد مرکزی خبر به محل تسویه حساب سیاسی تبدیل شده است

*******

سازمان صدا و سیما، تا استقرار رییس جدید، روزهای پرتلاطمی را می‌گذراند. واحد مرکزی خبر، به عنوان بازوی خبری رسانه ملی، بعداز استقرار دولت جدید، رویکردی را در پیش گرفته که با انتقاد و اعتراض احزاب و گروه‌های مختلف سیاسی همراه دولت مواجه بوده است. برخی بخش‌های خبری، برخلاف سیاست کلی رهبر معظم انقلاب اسلامی درمورد همکاری با دولت و کمک به اجرای برنامه‌ها، علناً به تخریب دولت می‌پردازند. ازجمله در روز پنج شنبه، در بخش خبری ۲۰: ۳۰ «صرفاً جهت اطلاع»، مطالبی توهین‌آمیز برای دولت و رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام پخش شد.

قادر باستانی، نویسنده و مدرس علوم ارتباطات اجتماعی در این باره به خبرنگار ایلنا گفت: چنین اقداماتی به دور از کار حرفه‌ای خبری است و نشان از تسویه حساب سیاسی توسط کسانی می‌دهد که وضعیت نابسامان رسانه ملی را فرصت مناسبی برای این کارشان دیده‌اند. متاسفانه امروز واحد مرکزی خبر به محل تسویه حساب سیاسی شکست خوردگان در انتخابات ۲۴ خرداد تبدیل شده است.

وی افزود: زمان قانونی ده ساله آقای ضرغامی در سوم خرداد ۱۳۹۳ به پایان رسیده است و همه بخش‌های صدا و سیما تا استقرار رییس جدید، در وضعیت برزخی به سر می‌برند. البته سیاست کلی کشور مشخص است و همه بخش‌ها، مخصوصاً رسانه ملی وظیفه دارند به دولت منتخب مردم کمک کنند و قطعاً اقدامات و سیاست‌های فعلی صدا و سیما، در مغایرت جدی با این سیاست کلی قرار دارد.

باستانی گفت: عملکرد چندسال اخیر واحد مرکزی خبر، تسلط محسوس یک خط فکر سیاسی را نشان می‌دهد که این خط فکری در انتخابات اخیر، حدود ۴ میلیون رای به دست آورد، اما متاسفانه هنوز هم ابزار اصلی تبلیغات در انحصار همین اقلیت پُرتوقع قرار دارد. نتیجه تسلط این گروه، فاصله گرفتن مستمر رسانه ملی از نخبگان و فرهیختگان جامعه و عوام‌زدگی و سطحی‌نگری در تحلیل‌ها و تفاسیر وقایع و رویدادهای داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی بوده است. فقدان تحلیل‌گران و مفسرین مستقل و توانمند و استفاده از خبرنگارانی که ابزار دست عوامل سیاسی واقع می‌شوند، مخاطبان صدا و سیما را روز به روز تحلیل برده و بازار شبکه‌های خبری ماهواره‌ای را رونق بخشیده است.

وی افزود: البته آن‌ها که از اخبار صدا و سیما برای تسویه حساب سیاسی با مخالفان خود استفاده می‌کنند، تاریخ بخوانند و بدانند که این کار درنهایت به ضرر خود و افکارشان تمام می‌شود. این رسم ارتباطات در دنیاست که به ابزار رسانه، در یک افق بلندمدت نگاه می‌کنند و برای اهداف راهبردی، نه عقده‌گشایی‌های کودکانه، مورد استفاده قرار می‌دهند.