«تز انحرافی» آزاده سپهری در باره افراد جدا شده از رزیم!

خانم آزاده سپهری در ارتباط با نوشته امیر فرشاد ابراهیمی به ایران بازخواهم گشت ، نظری را فورموله کرده است که کاملا نادرست وبه لحاظ نتیجه گیری بسیار انحرافی است؛ بطور مثال ایشان نوشته اند که :

«کسانی که با جمهوری اسلامی همکاری کرده اند، به دلیل سابقه ی خراب خود، حضورشان در عرصه سیاست پذیرفته و تحمل نمی شود.»

آزاده سپهری برای مظلوم نمایی های امیر فرشاد ابراهیمی این« تز » انحرافی خود، آلمان نازی را مثال می آورد و می نویسد:«همانگونه که کسی که با نازی ها همکاری کرده بود، دیگر نمی توانست در آلمان بعد از سقوط رژیم هیتلری به راحتی در عرصه سیاست فعال باشند...» حتی اگر نظام هیتلری را با نظام جمهوری اسلامی همانند بدانیم؛ بازهم این نتیجه گیری نادرست است متاسفانه ، ایشان حتی به نوشته خود ، دقت کافی نکرده است که جامعه المان پس از «سقوط »نظام هیتلری دیگر نمی توانستند در عرصه سیاست فعال باشند.اما نظام جمهوری اسلامی هنوز «سقوط» نکرده است و همه کسانی که روزگاری با این نظام همکاری داشته اند ، کالا حق دارند که با این نظام مخالفت کنند و در حق فعالیت سیاسی در نظام پس از جمهوری اسلامی را داشته باشند .

آیا جامعه المان با کسانی که زمانی با نازی ها همکاری داشته و قبل از سقوط با این نظام ضد بشری درگیر شده بود ؛ با زهم به آنها حق شرکت در فعالیت سیاسی داده نمی شد.

از طرف دیگر در یک جامعه ازاد ، همه شهروندان از حق فعالیت سیاسی برخوردارند . امروز در قانون اساسی خیلی از کشورهای اروپایی که روزگاری تحت اشغال آلمان نازی در آمده بودند ،پس از سقوط هیتلر ، به نئو نازیها هم حق فعالیت سیاسی داده شده است .

اگر بخواهیم این «تز انحرافی » خانم سپهری را در شرایط مشخص جامعه سیاسی ایران گسترش بدهیم باید از گنجی ، سازگارا ، کدیور ، فاطمه حقیقت جو ، سروش ، تاج زاده ، مهندس طبرزدی ،موسوی ، کروبی ، خاتمی و صد ها ،بلکه هزاران مبارز کنونی علیه جمهوری اسلامی بخواهیم که به خاطر همکاری با این نظام دست از مخالفت با رژیم بر دارند و خانه نشین شوند ، آرزویی که باند مافیای حاکم بر کشور در سر می پروراند.

بر کسی پوشیده نیست که در اوائل انقلاب 57 تقریبا 90 در صد مردم دنباله رو خمینی ونظام جمهوری اسلامی بودند و میلیونها ایرانی ، فریب خمینی را خوردند و سلاح بدوش گرفتنند و در دفاع از این نظام ضد مردمی در جبهه ها و کمیته ها، مقابل مخالفین نظام ایستادند ولی امروز 90 در صد مردم ایران کم و یا بیش با این نظام مشکل داشته ودر یک سال اخیر خیانها ی ایران شاهد مخالفت مردم به جان آمده بود وبسیاری از نخبگان سیاسی اپوزیسیون در داخل کشور ، از همکاران و نظریه پردازان سابق جمهوری اسلامی بشمار می روند.

حتی زنده یاد آیت الله منتظری هم که روز گاری « استوانه » نظام بود و تئوری ولایت فقیه را نوشته بود از آنجا که انسان ازاده ای بود وقتی با قتل عام زندانیان سیاسی در سال 67 مواجه شد ؛ شجاعانه به مخالفت بر خواست _ در حالی که بر طبق نظریه سرکار خانم ازاده ، منتظری چنین حقی نداشته و می بایست خانه نشین می شد .

خانم سپهری در همین نوشته کوتاه خود ، بجای دلیل و سند؛ مثال مسخره ای می آورد ، او می نویسد:«ادامه ی حضور این افراد در سیاست مثل این است که به فردی که سابقه بچه بازی داشته، پس از معالجه، در کودکستان کار بدهند» آخه این مثال آموزشی _تربیتی در مدارس ، چه ربطی به فعالیت سیاسی افراد سابقا همکاری جمهوری اسلامی دارد. مثلا اکبر گنجی ، کدیور ، سروش ، محسن سازگارا و..... همه باید مخالفت با با رژیم را به کناری بگذارند و بورند در گنج خانه خود ، ماست و نان خود را بخورند ؟!

در پایان تاکید می کنم ، اینجانب امیر فرشاد ابراهیمی را نمی شناسم یا بطو دقیق تر بگویم که در دستگاهای رنگ و ا رنگ جمهوری اسلامی دوست و رفیقی آنهم در رده های بالایی آن ندارم که اطلاعات فوق محرمانه در اختیار م بگذارد تا با اطمینان بنویسم که چه کسی جاسوس رژیم است و یا خیر ؟!.

برخورد با امیر فرشاد ها باید سیاسی باشد .بطور مثال منهم با نوشته فرشاد ابراهیمی مشکل دارم که اولا_ ایشان همه اپوزیسیون را در کیسه می گذارد و روی آن با ماژیک قرمز می نویسد «مافیای اونور آبی ها » و مخالفت با رزیم را برای خود «درد » و برای فعالان سیاسی خارج از کشوری را« بیزینس » می داند و سرانجام اپوزیسیون خارج از کشو ررا بدتر از خامنه ای می داند و.....