در ادبیات جدید سربازان گمنام امام زمان، از خرج کردن پول، با عنوان «عملیات بسیار پیچیده اطلاعاتی» یاد می‌شود.

عملیاتی که «حیرت» سیستم‌های اطلاعاتی جهان را بر می‌انگیزد و آنها را شگفت‌زده و سردرگم می‌کند.

نمی‌دانم چرا از زمان وزارت حیدر مصلحی، همه عملیات‌های وزارت اطلاعات، «پیچیده و محیرالعقول» شده است.

وزارتی که تا دیروز بچه دزد، قاچاقچی عتیقه و گلدکوئیستی می‌گرفت، حالا در خاک پاکستان در یک چشم‌‌بندی، دیپلمات به گروگان گرفته شده ایران را آزاد می‌کند و در آسمان ولایت، عبدالمالک ریگی را گیر می‌اندازد.

اینها همه از برکت نشستن طالبان بر سر سفره ایران در سیستان و بلوچستان است. حالا بعد از میزبانی خانواده بن‌لادن و گروهی از اعضای القاعده در ایران، نوبت به طالبان رسیده است.

از قرائن و شواهد این‌طور بر می‌آید که سیستان و بلوچستان بعد از دره سوات پاکستان، قرار است به پایگاه جدید طالبان تبدیل شود.

پایگاهی با امکانات آموزش نظامی و با سه هدف مشخص:

اول) استفاده از طالبان برای تحت فشار قرار دادن رهبران افغانستان و پاکستان و تغییر توازن قدرت به نفع ایران.

دوم) بهره‌برداری از نیرو‌های طالبان برای ادامه مبارزه با نیرو‌های ناتو و آمریکا در افغانستان و افزایش قدرت چانه‌زنی ایران.

سوم) تلاش برای کاهش نفوذ عربستان در افغانستان و پاکستان و تلاش برای به دست گرفتن کنترل طالبان.

ایران بعد از حمایت مالی و نظامی از حماس (فلسطین)، حزب‌الله (لبنان)، حوثی‌ها (یمن)، ارتش المهدی (عراق) و میزبانی القاعده در تهران، حالا حامی مالی و نظامی طالبان شده است.

این خرج نظام مقدس از جیب ملت ایران، امروز خود را در قالب «عملیات‌های پیچیده اطلاعاتی» نشان می‌دهد و فردا در قالب‌های دیگر.