خانم عباسقلی‏زاده، کمپینی به نام «کمپین فعالان جنبش زنان» به راه افتاده. ابتدا بفرمایید که هدف این کمپین دقیقا چیست؟

محبوبه عباسقلی‌زاده: هدف این کمپین به طور مشخص، دفاع از فعالان جنبش زنان در شرایط بحرانی است. این فعالان جنبش زنان می‏توانند به هر گروه فکری، مذهبی، قومی، سیاسی یا حتی به هر واحد جغرافیایی تعلق داشته باشند. ولی مهم‏ترین هدف کمپین دفاع از فعالان جنبش زنان در شرایط بحرانی است.

این دفاع چگونه می‏خواهد صورت بگیرد؟ راه‏کارهای شما برای رسیدن به این هدف‏تان چیست؟

این کمپین، کمپینی مبتنی بر حمایت‏گری و انتشار بیانیه‏ها و کنفرانس‏های خبری‏ای است که بتواند از آن طریق اخبار فعالان جنبش زنان در شرایط بحرانی و گروه هدف‏اش را به جهانیان اعلام کند. در کنفرانس‏ها و نشست‏هایی که سازمان‏های بین‏المللی حقوق‏بشری برگزار می‏کنند، شرکت کند و از این سازمان‏ها درخواست کند که به وضعیت ایران و وضعیت بحرانی فعالان جنبش زنان توجه کنند. یا با بسیج کردن جنبش فراملیتی زنان و جنبش زنان در کشورهای مختلفی که به هرحال به صورت روابط خواهری با فعالان جنبش زنان در ایران کار می‏کنند، هم‏چنین از طریق افکار عمومی خود مردم ایران و استفاده از فضاهای مجازی و وب‏سایت‏ها و وبلاگ‏های مختلف، به حمایت از این زنان بپردازد.

بنای کمپین بر این است که از طریق این روش‏ها و در این حوزه‏ها، صدای قربانیان یا فعالان جنبش زنان که در بازداشت یا در شرایط بحرانی دیگری به سرمی‏برند را اعلام کند و از گروه‏های مخاطب‏اش جذب حمایت کند.

گروه هدف این کمپین، به طور مشخص چه کسانی هستند؟

به طور مشخص، حدود ۱۳ تا از زنان فعال در جنبش هستند که در بازداشت به‏سر می‏برند یا محکوم به زندان‏های طولانی مدت شده‏اند. افرادی مانند منصوره‏ شجاعی، سمیه رشیدزاده، زهره تنکابنی، مهین فهیمی، پریسا کاکایی، مریم ضیاء، بهاره هدایت، لی‌لی فرهادپور و…

در عین حال تعدادی از فعالان جنبش زنان شغل‏شان را به دلیل فعال بودن در جنبش زنان از دست داده‏اند. برخی از آنان در حال حاضر بیکار هستند و یکی از گروه‌های ‏هدف ما همین افرادی هستند که به دلیل فعالیت در جنبش زنان اخراج شده‏اند. حدود ۱۰ نفر یا بیشتر از فعالان جنبش زنان نیز به دلیل همین فعالیت، ممنوع‏الخروج هستند.

به هرحال گروه هدف ما و کلا نقاط بحرانی‏ای که الان فعالان جنبش زنان در آن وجود دارند، به بازداشت، اخراج، ممنوع‏الخروجی و مجبور شدن به ترک وطن و مهاجرت و تبعید برمی‏گردد.

محبوبه عباسقلی‌زاده اطلاع‌رسانی به مجامع بین‌المللی را یکی از اهداف این کمپین می‌داند محبوبه عباسقلی‌زاده اطلاع‌رسانی به مجامع بین‌المللی را یکی از اهداف این کمپین می‌داند

در بند دوم بیانیه‏ی شما، یکی از اهداف این کمپین دفاع از گروهی از فعالان جنبش زنان که مجبور به مهاجرت یا پناهندگی شده‏اند، اعلام شده است. این اولین باری است که چنین بندی در چنین کمپین‏هایی گنجانده می‏شود. این کمپین‏ها تا کنون بیشتر روی فعالان داخل کشور متمرکز بود. به چه دلیل به این نتیجه رسیدید که چنین بندی را در این بیانیه بگنجانید؟

بعد از حوادثی که برخاسته از انتخابات و یا کودتای انتخاباتی بود، به دلیل فشارهای سیاسی، امنیتی و حتی فشارهای اجتماعی، روحی‏ای که به فعالان مدنی و به ویژه فعالان جنبش زنان وارد شد، تعداد قابل ملاحظه‏ای از این فعالین مجبور به ترک کشور خود شدند. تاکید می‏کنم که مجبور به ترک کشور خودشان شدند.

در عین حال این افراد با خروج‏شان از کشور، با مشکلات عدیده‏ای مانند، اقامت، مشکلات پناهندگی، مساله‏ی معاش، شغل و… مواجه هستند. همه‏ی این فعالان هم با این نیت کشور را ترک کردند که بتوانند به فعالیت‏شان در حوزه‏ی مدنی ادامه بدهند.

این کمپین یکی از گروه‏های هدف‏اش را فعالان جنبش زنانی که مجبور به مهاجرت یا پناهندگی شده‏اند، قرار داده که بتواند به نحوی از حقوق این افراد دفاع کند و بتواند کاری کند که کماکان این فعالان در حوزه‏ی مدنی بتوانند به فعالیت‏شان ادامه بدهند

در بند دیگری از این بیانیه، جلب حمایت سازمان‏های بین‏المللی حقوق بشری، جزو اهداف شما ذکر شده است. ماه فوریه کمیته‏ی حقوق بشر سازمان ملل قرار است در ژنو جلسه‏ای داشته باشد و در مورد نقض حقوق بشر در ایران صحبت کند. آیا برنامه‏ی خاصی برای این جلسه و برای رساندن صدای این کمپین به اعضای این کمیته دارید؟

بسیاری از سازمان‏های حقوق بشری که در سطح جهانی و یا در ارتباط با ایران فعالیت می‏کنند، احتمالا در این نشست‏های مقدماتی شرکت خواهند کرد. البته کمپین دفاع از فعالان جنبش زنان، کاملا توسط فعالان خود جنبش زنان اداره می‏شود و آن مشخصات و یا ویژگی‏ای که بتواند در این کنفرانس‏ها و یا اجلاس سالانه‏ی حقوق بشر ژنو شرکت کند را ندارد. ولی امیدواریم بتوانیم از طریق کنفرانس‏های خبری یا بیانیه‏هایی که صادر می‏کنیم، توجه سازمان‏های مختلف حقوق بشری را به این مساله جلب کنیم که تلاش کنند در گزارشی که در مورد ایران نوشته می‏شود به فعالان جنبش زنان و وضعیت بحرانی آن‏ها در حوزه‏های مختلف توجه خاص بشود.