زنان

اما فرضیه دکتر رنانی یک وجه دیگر هم دارد و آن اینکه می گوید ما به پایان عصر روشنفکری رسیده ایم و بنابراین تئوری پردازان جدیدی از راه نخواهند رسید. گرچه ممکن است بسیاری این نظر را قبول نداشته باشند اما برخی واقعیت های اجتماعی و فرهنگی ما نیز متاسفانه تا حدودی بر نظر او صحه می گذارد. تقریبا چند سالی می شود که کم تر صدای تازه ای شنیده می شود و غالب روشنفکران ما اعم از دینی و غیر دینی حرف های همدیگر را تکرار می کنند. مساله ای که حتی می شود گفت ابعادی منطقه ای و جهانی دارد و اینجا جای پرداختن به جزیی

جنگ جهانی دوم درآستانه آغاز بود که الیزابت آنسکوم، فیلیپا فوت، مری میجلی و آیریس مرداک پا به آکسفورد گذاشتند. در آن دوران، از آنجایی که مردان به جبهه فراخوانده می‌شدند، فرصتی پدید آمد تا زنان بیشتری به دانشگاه راه یابند، اساتید نیز توانستند به دانشجویان دختر خود توجه بیشتری داشته باشند. اگرچه دختران بسیاری در آن دوران پا به آکسفورد گذاشتند، اما برای چهار نفر، سرنوشت متفاوتی رقم خورد. کتاب پیش رو ماجرای این چهار دانشجوی آکسفورد را شرح می‌دهد...

سخنگوی طالبان استدلال می‌کند که به گریه دختران برای تحصیل توجه نکنید چون در قرآن آمده است که مکر زن از مکر شیطان بالاتر است! با این گریه و زاری نمی‌توانید ما را بد نام کنید ، باید تابع قانون باشید ...

آگاهی از تبعیض جنسیتی در جنبش صلح باعث شد که بسیارانی از این جنبش به جنبش فمینیستی بپیوندند و انانی که در این جنبش باقی ماندند سعی نمودند که تبعیض جنسیتی را در میان رهبری مردانه مورد انتقاد قرار دهند و کوشیدند که ایده تساوی شراکت زنان و مردان را در رهبری مطرح کنند.

میان ماه من تا ماه گردون / تفاوت از زمین تا آسمان است
به مناسبت روز جهانی زن : بررسی اجمالی مفهوم رضایتمندی و تمایل و ارتباط آن با جرم انگاری تجاوز در قوانین کشورهای توسعه یافته (۱)