کشور السالوادور در آستانه یک چرخش تاریخی قرار دارد. پیروزی مائوریسو فونس (Mauricio Funes)، نامزد جبهه آزادی بخش فارابوندومارتی (FMLN) در انتخابات ریاست جمهوری این کشور بیش از یک تغییر ساده قدرت است.

مبارزه سیاسی به جای جنگ داخلی

در جنگ‌های داخلی این کشور کوچک در آمریکای مرکزی بیش از ۷۵ هزار تن جان خود را از دست دادند. حال با پیروزی نامزد میانه‌رو سازمان چریکی سابق، فصلی از تاریخ السالوادور بسته می‌شود.

نیروهای چپ در سال ۱۹۹۲ قرارداد صلحی را به امضا رساندند و با اعلام رسمی پایان جنگ داخلی، به مبارزه سیاسی روی آوردند.

برغم این توافق‌ها، نیروهای محافظه‌کار و راست‌گرا با تشکیل حزب "آرنا" (Arena) که جانشینان مستقیم رژیم دیکتاتوری سابق بودند، توانستند قدرت را همچنان در اختیار خود نگاه دارند. مؤسس این حزب راست‌گرا مهتم به قتل "اسکار رومرو"، اسقف‌اعظم این کشور است.

مائوریسو فونس، رییس جمهور منتخب السالوادور، یکی از سیاستمداران میانه‌رو از جبهه مارکسیستی-چریکی سابق است. این جبهه چریکی پس از قرارداد صلح، مستقیماً بدل به یک حزب سیاسی تمام عیار گشت. فونس در سال‌های گذشته به عنوان روزنامه‌نگاری شناخته شده در السالوادر مشغول به کار بود. وی پس از انتقال مسالمت‌آمیز قدرت و پایان حکومت نیروهای راست‌گر گفت: همانند دوران عقد قرارداد صلح، امروز نیز باید سرشار از احساس امید و همبستگی باشیم. با این پیروزی، توافق صلح دیگری به امضاء رسید. فونس افزود: شکی ندارم که در این انتخابات مردمی به پیروزی دست یافتند، که با حفظ امید، ترس را پشت سر نهادند.

برگزاری انتخاباتی آرام

در بسیاری از شهرهای السالوادور طرفداران جبهه آزادی بخش به خیابان‌ها ریختند و پیروزی در انتخابات را جشن گرفتند. آویلا، رهبر نیروهای راست‌گرا و محافظه‌کار به شکست خود درانتخابات اعتراف کرد وگفت: حزب "آرنا" به خواست مردم گردن خواهد نهاد.

ناظران اتحادیه اروپا، روند این انتخابات را بدون اختلال و آرام ارزیابی کرده‌اند. حدود ۳ /۴ میلیون نفر از مردم السالوادور دارای حق رای بودند، که به نظر شاهدان اکثریتی غالب نیز در انتخابات شرکت کردند.

ترساندن مردم از سوسیالیسم

مبارزه انتخاباتی در السالواور متاثر از رویارویی مستقیم نیروهای چپ و راست بود. بحث‌های سیاسی میان این دو جبهه مخالف، رنگ و بوی ايدئولوژیک داشت. آویلا، نامزد نیروهای راست‌گرا، با ایجاد ترس در مردم‌، فونس را متهم ساخت که وی خواستار برپایی سوسیالیسم در قرن بیست ویکم است. در مبارزه انتخاباتی، نیروهای راست‌گرا دایماً از خطر حکومت هوگو چاوئز در ونزوئلا یاد می‌کردند و آنرا مدلی نامطلوب برای السالوادور می‌خواندند. به نظر نیروهای محافظه‌کار، این مدل در کشورهای هندوراس و نیکاراگوئه به رهبری نیروهای چپ‌گرا هم‌اکنون در حال شکل‌گیری است.

در مقابل مائوریسو فونس تاکید کرد، که حزب وی استقلال کامل دارد و از برنامه چاوئز پیروی نخواهد کرد. فونس تاکید کرد: تمایل بیشتری به برنامه لولا، رئیس جمهور برزیل دارد. در حال حاضر اغلب حکومت‌های آمریکا مرکزی و جنوبی در دست نیروهای سوسیال دمکرات و یا سوسیالیست است.

نقش آمریکا در السالوادور

یک گروه ۴۶ نفره از نمایندگان پارلمان آمریکا با امضای نامه ‌و ارسال آن به هیلاری کلینتون، وزیر امورخارجه این کشور، هشدار دادند، که پیروزی فونس در السالوادور «خطری بالقوه برای امنیت ملی آمریکا» به حساب می‌آید.

آمریکا پس از پایان جنگ داخلی در السالوادور و عقد قرارداد صلح در سال ۱۹۹۲ همچنان به حمایت خود از نیروهای راست‌گرا ادامه داد. آمریکا کماکان یکی از بزرگترین شرکای معاملاتی السالوادور به حساب می‌آید. کسری بودجه دولت السالوادور بالغ بر ۲ /۵ میلیارد دلار است. میزان بیکاری در این کشور نیز شامل ۴۰ درصد است. یک سوم از مردم السالوادور زیر خط فقر به سر می‌برند.

السالوادور تنها کشور آمریکای لاتین بود، که به عنوان متحد آمریکا‌، به عراق نیرو اعزام کرد. فونس در مبارزه انتخاباتی گفت: السالوادور همچنان متحد ایالت متحده آمریکا باقی خواهند ماند. و روابط نزدیکی خود با آمریکا را حفظ خواهد کرد.

بیش از یک‌سوم از مردم السالوادور به عنوان مهاجر در ایالت متحده آمریکا مشغول به کار هستند و سالانه ۷ /۳ میلیارد دلار به کشور خود می‌فرستند. این مبلغ بزرگترین منبع ارزی السالوادور به شمار می‌آید.

مائوریسو فونس، رییس جمهور آتی السالوادور، حال پنچ سال برای تحقق برنامه‌های اجتماعی- اقتصادی خود فرصت دارد.