در روزنامه روز سه شنبه دهم اسفند خواندم که درجلسه مصاحبه جناب حجت الاسلام اژه ای در قبال استعلام خبرنگار، دائر به چگونگی موافقت با مرخصی آقای رحیمی درحالی که حسب مقررات زندانی بایستی حداقل یک ششم از دوران محکومیت خود را بگذارند تا بتواند به مرخصی برود اظهار داشته اند ( طبق اعلام ایشان به دادستان و تائید پزشک همسرشان دچار مریضی سختی بوده است و پزشک به نظرش رسید اگر شوهر ایشان ، ایشان را ببیند چه بسا در روحیه شان موثر باشد...)

واقعاً خواندن این خبر هم مرا .... کرد و هم متحیر از این جهت خوشحال شدم که به حمدالله درشرایط و زمان و موقعیتی قرار گرفته ایم که این چنین رعایت حقوق بشر خاصه زندانیان مورد توجه مقامات مسئول خاصه مقامات قضائی است که قطعاً صرفه نظر از خود زندانی وضع روحی و جسمانی بستگان زندانی نیز مورد توجه قرار می گیرد و برای رعایت و حفظ حرمت آن ها به زندانی مرخصی می دهند که برود و دیداری تازه کند و شاید مرهمی بر زخم باشد این چنین اقدام  به روز حسن نیت قضائی و لطافت طبع و نکته سنجی را درسابقه سراغ ندارم شاید هم باشد و بنده بی خبر از همه جا از آن اطلاع نداشته باشم ولی تصور نمی کنم درسابقه ولا حقه مدعیان حفظ و حراست از حقوق بشر در دنیا نیز چنین اندیشه ظریف و عملکرد لطیفی وجود داشته باشد که درمورد آقای رحیمی اعمال شده است و قهراً از چنین پیش درآمدی در آینده نیز انتظاری جز این نمیتوان داشت که آقای رحیمی بقیه مدت محکومیت خود را شاید درمرخصی بگذراند بهرحال

تونازک طبعی و طاقت نداری                  گرانیهای جمعی درد پوشان

با جار و جنجالی که از اطراف و اکناف درارتباط با آقای احمدی نژاد و اعوان و انصار ایشان درباره آینده شنیده و خوانده می شود با توجه به این که یکی از برجستگی های ملت ما نعمت خداداد فراموشی است شاید هم درآینده که آب ها هم به مرور از آسیاب این بازار آقای احمدی نژاد رونق مجدد بگیرد و آقای رحیمی و سایر کسانی که به حکایت آنچه امروز درمملکت عنوان می شود مشکلات عدیده ای دارند صدر نشینند و قدرتمند و آقای احمدی نژاد برغم آنچه اکنون بین ایشان و آقای رحیمی رفته با ابداع عناوین مختلف و برای چند روزی آقای رحیمی درزندان بوده تا جبران مافات نماید.

اما نکته ای که برای بنده روشن نبوده و غیر شفاف و شاید اعتراض هم شود که این سئوالات یا به اعتباری فضولی ها به توچه مربوط است و چه حق داری وارد ........ که درپاسخ خواهم گفت زمانی که دامنه گسترش و رعایت حقوق بشر دراین حد است ؟ برای حفظ حال یکی از بستگان زندانی این همه سعه صدر وجود دارد به طریق اولی این حداقل حقوق شهروندی برای بنده هم لازم الرعایه است که پرسش نمایم ؟

آیا این کرامت و حسن نیت شامل حال تمام زندانیان که احیاناً ممکن است خود درگیر بیماری های گوناگون درزندان ها هستند و محتاج مراقبت های ویژه درخارج از زندان می باشند و احتیاج به مرخصی دارند نیز می شود یا خیر و درکلیات آیا بستگان نزدیک زندانی هایی که زن و فرزندان آن ها به جهت دور افتادن از سرپرستی سرپرست خود و نگران ازشرایط وی درشرایط بسیار نامطلوب قرار دارند می توانند زیر چتر رعایت حقوق بشر و کرامت اسلامی به تقاضاهای آن ها نیز ترتیب اثر داده شود؟ اگر چنین است ترتیبی داده شود تا صدای آن ها نیز به گوش مقامات محترم قضائی و مسئولین رسانده شود تا خدای ناکرده این شائبه تقویب نشود که فقط باید رحیمی بود والا به قول ابوالعلاء معری  : مرگ برای ضعیف امر طبیعی است – هرقوی اول ضعیف گشت و سپس مرد.*

* حسن رستگار وکیل دادگستری در تهران است.