استقلال برای عده ای بهانه ای شده تا همچنان در هیئت مدیره باقی بمانند عده ای هم با تمام وجود برای بقای  استقلال تلاش میکنند  . فرق دو گروه در این است که اگر گروه اول ماند استقلال خواهد رفت اگر استقلال ماند گروه دوم خواهد رفت .

این روزها درد نان چنان بر گرده مردم فشار آورده که حتی وکلا هم از آن بی نصیب نمانده اند

اما بزرگان وپیشکسوتان  وکالت که این روزها از وضعیت مالی نسبتا خوبی برخوردار هستند کمتر به نان میاندیشند شاید زمانیکه آنان وکالت را شروع کردند آنقدر دانش آموخته حقوق کم بود  وپرونده فراوان  نه نیازی به رنج  امتحان ورودی  ورقابت فشرده بود  و نه گشتن  به دنبال پرونده  .

هیئت مدیره ها هم از همین قشرند یعنی از نظر مالی تقریبا بی نیازند  اگر دوسال هم کار نکنند خیلی با مشکل مواجه نیستند  برای اکثر آنان انتخابات بعدی از همه مهم تر است پس طوری حرکت میکنند که هر طور شده  دور بعد صلاحیتشان تایید شود  ولو استقلال  محقق نشود  در این میان هم همکار را دارند هم حاکم را .!

اما 50 درصد وکلای  موجود جوان هستند  به امید زندگی بهتر به این شغل وارد شدند وهم اکنون نه تنها  از یک کارمند ساده در آمد کمتری دارند بلکه تامین یک کارگر را هم ندارند یعنی اگر روزی وکیل جوان بیمار  وبیکار گردد  یا بنابه دلیل واهی زندانی شود هیچ حمایت مادی ومعنوی وجود ندارد .

ای کاش کانونها آماری می گرفتند و میدیدند که برای وکیل جوان امروز استقلال مهمتر است یا نان ، وکیل جوانیکه با هزار امید درسش را به پایان رساند چندین سال پشت دربهای کانون منتظرماند وفقط هزینه کرد  تا وارد شغل وکالت شود متعاقبا تا  اخذ پروانه همچنان باید هزینه نماید  .چندین سال هم می بایست  کار آموزی نماید .

 هم اکنون میخواهد اطاقی داشته باشد تا به ارباب رجوع خدمات بدهد چه کند که هیچ موئسسه مالی حاضر نیست  وام مناسب به او بدهد تا او بتواند از پس سودش برآید گاهی با خود فکر میکند که چه اشتباه بزرگی مرتکب شده این شغل را انتخاب کرده از طرفی هم چاره ای جز ادامه ندارد حال ادامه چگونه خواهد بود .

تازه سالی 3 پرونده معاضدتی وتسخیری  وروزهای متمادی باید در جاهای تعیین شده  مشاوره بدهد به غیر از درخواستهای  مجانی فامیل  که وقت وبی وقت ندارد تا شاید از این رهگذر مردم به توانمندی اوپی ببرند قدرت ارتباط را پس بزنند پرونده ای با حق الوکاله نازل به او پیشنهاد نمایند  .

 اما کانون های محترم برای شناساندن وکیل به مردم چه کردند جز اینکه ورود وکیل را سخت وتبلیغ برای وکیل را ممنوع تا اینکه ماده 187 وموسسات سر بر آوردند ورابطه حرف اول را زد  حال انکه جامعه تشنه خدمات  درست وکالت است اگر تلاشی که برای استقلال کردیم  کمی هم در جهت خدمات رسانی به مردم انجام میدادیم هم استقلال بهتر تامین میشد وهم نان وکیل جوان  یقیننا هم مردم  نسبت به وکیل دید بهتری داشتند  .

نمونه جشنهای استقلال اخیر کانونها چند کانون اجازه داد که اعضایش در مقابل گزارش هیئت مدیره نظراتشان را بگویند.؟ وقتی هیئت مدیره گزارش کار میدهد در مقابل اعضا هم حق دارند بپرسند در طول جشنهای استقلا ل همه حرف میزنند وسخنرانی میکنند  جز صاحبان حق جلسات به تنها چیزی که شبیه نیست جشن است با  موسیقی سنتی میخواهیم لقمه سنگین سخنرانیهای یکطرفه  را شیرین کنیم  که موسیقی را هم خراب میکند به خودمان  میگوییم جشن استقلال گرفتیم.!در این راستا  هرگز هم گزارش مالی اش را به همکار ندادیم .

سالی یکبار دور هم جمع میشویم ای کاش  بجای مسئولین روز استقلال  را  به مردم اختصاص میدادیم تا هر آنچه که در دل دارند با وکیل در خصوص وکالت درمیان نهند  وما هم پاسخ دهیم تا  گوشه ای از هجمه های آنان که با وکالت عداوت دارند کنار میزدیم  شاید میتوانستیم  مردم را با وکالت  آشتی دهیم  . چگونه وکیل جوان از استقلال دفاع کند وقتی به حساب نمیآید . مهربانی ماندگار    *

* مهدی بزرگی کوشالشاهی وکیل دادگستری در کرج است.