در آستانه روز جهانی کارگر و در حالی که دولت هنوز درخواست مجوز خانه کارگر برای راهپیمایی در این روز پاسخ نداده است، گزارش های رسیده به کلمه حاکی از افزایش فشارهای امنیتی بر فعالان کارگری است. بر اساس این گزارش ها، با نزدیک شدن به یازدهم اردیبهشت – روز جهانی کارگر – نهادهای امنیتی شماری از فعالان کارگری را احضار و تهدید کرده اند که در آن روز هیچ فعالیتی نداشته باشند. به گزارش کلمه، گروهی از فعالان کارگری نیز از تماس های تهدیدآمیز ماموران امنیتی خبر داده اند و می گویند حاکمیت نگران است که گسترش اعتراضات کارگری در روزهای آینده به نوعی تقابل با حاکمیت در روز جهانی کارگر منتهی شود. در همین راستا، امروز وزیر کشور دولت احمدی نژاد از درخواست کارگران برای تجمع در روز جهانی کارگر ابراز بی اطلاعی کرد، و این در حالی بود که در یک هفته گذشته نه تنها تیتر بسیاری از مطبوعات و سایتهای خبری به تلاش برای اخذ مجوز راهپیمایی روز جهانی کارگر اختصاص یافت، بلکه تعدادی از نمایندگان مجلس نیز از دولت خواستند به درخواست مجوز کارگران پاسخ مثبت بدهد؛ درخواستی که اکنون وزیر کشور از اصل وجود آن ابراز بی اطلاعی کرده است! روز اول ماه مه که به یاد اعتراضات کارگران آمریکایی در ۱۸۸۶ به نام روز جهانی کارگر نامگذاری شده است، همه ساله در سراسر جهان گرامی داشته می شود. اما در ایران، چند سال است که کارگران از امکان تجمع و راهپیمایی گسترده محروم اند و دولت احمدی نژاد مانع از عرض اندام کارگران در این روز می شوند. نگرانی نهادهای امنیتی از احتمال تبدیل بزرگداشت روز جهانی کارگر به یک حرکت گسترده علیه عملکرد دولت در حالی است که تنها در سه هفته ای که از پایان تعطیلات نوروزی می گذرد، دهها گزارش از اعتراضات صنفی کارگران در شهرهای مختلف منتشر شده است. این در حالی است که امسال از سوی رهبری به صفت حمایت از کار و تولید نامگذاری شده بود، اما ناآرامی های کارگری و گرانی ها و مشکلات فزاینده اقتصادی در همین یک ماه اخیر نشان داد که سرنوشت نامگذاری امسال هم بهتر از سال قبل نخواهد بود که به نام جهاد اقتصادی معرفی شد اما مردم در آن شاهد بزرگترین اختلاس تاریخ ایران بودند.